Ο εχθρός δίπλα μου ★★★
ΔΡΑΜΑ (2022)
Σκηνοθεσία: Ροντρίγκο Σορογκόγιεν
Ερμηνείες: Ντενί Μενοσέτ, Μαρίνα Φόις
Ο πάντα ανήσυχος πολιτικοκοινωνικά Ροντρίγκο Σορογκόγιεν («Ο έκπτωτος») επιστρέφει με ένα έντονα φορτισμένο φιλμ, που απέσπασε και 9 βραβεία Γκόγια.
Ο Αντουάν και η Ολγκα, ένα μεσήλικο ζευγάρι από τη Γαλλία, μετακομίζουν σε ένα μικρό χωριό της ισπανικής Γαλικίας προκειμένου να ζήσουν ως αγρότες. Πωλούν τα προϊόντα τους στην ντόπια λαϊκή αγορά, ανακαινίζουν ερειπωμένα σπίτια και μαθαίνουν την ντόπια διάλεκτο, ώστε να συνεννοούνται πιο εύκολα με τους ντόπιους.
Οι τελευταίοι, ωστόσο, θα στραφούν εναντίον τους όταν εκείνοι θα αρνηθούν να συναινέσουν στη δημιουργία αιολικού πάρκου στην περιοχή. Πλέον, με επικεφαλής κυρίως δύο αδέλφια, θα ξεκινήσουν οι απειλές αλλά και οι επιθέσεις εις βάρος του ζευγαριού, με την ανοχή μάλιστα των τοπικών Αρχών.
Ενα μεσήλικο ζευγάρι από τη Γαλλία, που μετακόμισε στην περιοχή και ζει από τη γη, δέχεται την οργή των ντόπιων όταν δεν συναινεί στη δημιουργία αιολικού πάρκου.
Ο Σορογκόγιεν παίρνει αφορμή από μια αληθινή ιστορία προκειμένου να μιλήσει για τις μικρές ξεχασμένες κοινωνίες, τη σύγκρουση μεταξύ ανθρωπιάς και συμφέροντος, αλλά κυρίως για τη μανία με την οποία κάποιος στρέφεται ενάντια στον συνάνθρωπο, όταν νιώσει την «κυριαρχία» του να απειλείται.
Φυτοζωώντας και μπεκροπίνοντας απομονωμένοι –όχι όλοι– οι ντόπιοι κάτοικοι του χωριού βλέπουν καχύποπτα τους κοσμοπολίτες ξένους που έρχονται να ταράξουν την ησυχία και την προοπτική τους για εύκολο κέρδος από τις ανεμογεννήτριες.
Το βασικό πρόβλημα εδώ είναι αυτό της επικοινωνίας και αφορά πολύ περισσότερα από τα όποια γλωσσικά εμπόδια. Η τυφλή ξενοφοβία και ο συντηρητισμός, που γίνονται τελικά ο «εχθρός δίπλα μου».
«Η πατρίδα γη ως σύγκρουση. Και οι δύο βασικοί άξονες της ιστορίας: βία και φόβος.
Η βία του περιβάλλοντος, η βία των αδελφών προς το ζευγάρι, η βία ενός χωριού που θέλει να αποδιώξει το ξένο, αυτό που δεν ανήκει οργανικά στο χωριό. Και ο φόβος του ζευγαριού για το μέλλον του, ο φόβος τους όταν γυρνούν σπίτι, ο φόβος της γυναίκας κάθε φορά που ο άντρας της αργεί να γυρίσει», λέει ο Σορογκόγιεν.
Ο ίδιος επιλέγει να χωρίσει την ταινία του περίπου στα δύο: το πρώτο από την οπτική του άνδρα και το δεύτερο από εκείνη της γυναίκας του, με την ιστορία πάντως να εξελίσσεται γραμμικά.
Οι εξαιρετικές ερμηνείες και των δύο ηθοποιών (Ντενί Μενοσέτ, Μαρίνα Φόις) βοηθούν να αναδειχθούν οι λεπτές διαφορές ανάμεσά τους, καθώς και το γενικότερο συναισθηματικό βάρος, το οποίο θα αποδειχθεί τελικά καθοριστικό στο συγκινητικό φινάλε.
