Fargo ★★★★★
ΔΡΑΜΑ (1996)
Σκηνοθεσία: Ιθαν και Τζόελ Κοέν
Ερμηνείες: Γουίλιαμ Μέισι, Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, Στιβ Μπουσέμι
Τα αριστουργήματα των αδελφών Κοέν συνεχίζουν να επανακυκλοφορούν αυτό το καλοκαίρι σε ψηφιακά αποκατεστημένες κόπιες. Σειρά αυτή την εβδομάδα παίρνει το βραβευμένο με δύο Οσκαρ «Fargo», έργο πρωτοποριακό το οποίο ενέπνευσε πάρα πολλούς κινηματογραφιστές τόσο σε αισθητικό όσο και σε σεναριακό επίπεδο. Στην καλυμμένη από χιόνια Μινεσότα, ένας στριμωγμένος οικονομικά πωλητής αυτοκινήτων (Γουίλιαμ Μέισι) οργανώνει την απαγωγή της συζύγου του προκειμένου να αποσπάσει τα λύτρα από τον πλούσιο πεθερό του. Η δουλειά, ωστόσο, ανατίθεται σε δύο ανεκδιήγητους εγκληματίες, οι οποίοι κάνουν τη μια γκάφα πίσω από την άλλη αφήνοντας πίσω τους πτώματα και χάος. Στο κατόπι τους σπεύδει μια έγκυος, αλλά τρομερά αποφασισμένη αστυνομικός (Φράνσις ΜακΝτόρμαντ), η οποία αναλαμβάνει να ξεδιαλύνει το μυστήριο.
Το φιλμ σατιρίζει ανελέητα μια σειρά από στερεότυπα και καταστάσεις με τρόπο που σήμερα θα φάνταζε έως και προσβλητικός.
Η ατμόσφαιρα
Στο απόγειο των δημιουργικών τους δυνάμεων, οι Κοέν συνθέτουν έναν μαγευτικό κινηματογραφικό καμβά ξεκινώντας από την ατμόσφαιρα. Οι παγωμένες μεσοδυτικές πολιτείες γίνονται το σκηνικό ενός υβριδικού θρίλερ, όπου το λευκό του χιονιού συνδυάζεται άψογα με τα ευρυγώνια πλάνα, τονίζοντας τη μικρότητα της ανθρώπινης μορφής. Οι περισσότεροι ήρωες της ταινίας άλλωστε μοιάζουν ανίσχυροι μπροστά στο φάσμα της τυχαιότητας και της ασύμμετρης, παράλογης βίας που εξαπολύεται στα μέρη τους. Αυτό φυσικά δεν ισχύει για την αστυνομικό της Φράνσις ΜακΝτόρμαντ (πήρε το πρώτο Οσκαρ της για τον ρόλο), χαρακτήρα απολύτως πρωτοποριακό και μοναδικό στην ιστορία του σινεμά.
Κομμάτι της μοναδικότητας, συνολικά του φιλμ, είναι το στοιχείο του μαύρου χιούμορ, το οποίο επενδύει μια κατά τα άλλα πολύ δραματική ιστορία. Από τα πανέξυπνα λογοπαίγνια μέχρι τις εκφράσεις των προσώπων και τους ενίοτε σουρεαλιστικούς διαλόγους, οι Κοέν σατιρίζουν ανελέητα μια σειρά από στερεότυπα και καταστάσεις με τρόπο που σήμερα θα φάνταζε έως και προσβλητικός· στην πραγματικότητα πρόκειται για μια τολμηρή ματιά στον καθρέφτη της συντηρητικής Αμερικής αλλά και της ίδιας της ανθρώπινης φύσης, η οποία συχνά κρύβει τέρατα κάτω από την καλοβαλμένη επιφάνεια.
Τέλος δεν γίνεται να μη σταθούμε στις επίσης αξέχαστες ερμηνείες. Πέρα από εκείνη (την υπέροχη) της ΜακΝτόρμαντ, εξαιρετικοί είναι ακόμη οι δύο κακοποιοί του τρομερά νευρικού Στιβ Μπουσέμι και του ανατριχιαστικά ψυχρού Πίτερ Στόρμερ, όπως και ο πνιγμένος στο άγχος πρωταγωνιστής του Γουίλιαμ Μέισι.
