Το τραγούδι του μόλις συμπλήρωσε δύο εβδομάδες στο Νο 1 του αμερικανικού Billboard. Οι στίχοι του προκάλεσαν μεγάλη πολιτική κόντρα μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών. Το βίντεο, που έγινε viral σε μία νύχτα, το έχουν δει περισσότεροι από 48 εκατομμύρια άνθρωποι. Μέχρι χθες ο Ολιβερ Αντονι Μιούζικ, όπως είναι το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, με τη μακριά κόκκινη γενειάδα του, ήταν άγνωστος σχεδόν για όλο τον κόσμο. Το τραγούδι του, όμως, το «Rich Men North Of Richmond», έφτασε μέχρι και το πρώτο μεγάλο ντιμπέιτ των Ρεπουμπλικανών στον δρόμο για τις προεδρικές εκλογές του 2024. Μα, τι στο καλό λένε οι στίχοι;
Χύθηκε πολύ μελάνι και κάηκαν πολλά πληκτρολόγια διεκδικώντας όχι την πατρότητα αλλά το δικαίωμα να ισχυρίζεται όλο το φάσμα του αμερικανικού πολιτικού κόσμου ότι οι στίχοι του τραγουδιού αναφέρονται στο δικό τους κοινό και ότι μπορούν να συνδεθούν μαζί τους. Ο Αντονι με μια ακουστική κιθάρα μπροστά σε ένα μικρόφωνο, συγκεντρωμένος και με τα μάτια κλειστά, τραγουδάει σε κάντρι στυλ μια ωδή για την εργατική τάξη απέναντι στις οικονομικές και πολιτικές ελίτ της Αμερικής. Οι στίχοι του μιλάνε για εκείνους που δουλεύουν όλη μέρα για το τίποτα και βλέπουν τη ζωή τους να περνάει χωρίς σκοπό, για εκείνους που ζουν από επιδόματα και χαρακτηρίζει «παχύσαρκους» (obese) –και τα άκουσε γι’ αυτό–, για όσους επιβάλλουν υψηλούς φόρους, για τους νέους που δεν μπορούν να ορθοποδήσουν και για εκείνους που θέλουν να έχουν τον έλεγχο. «Well, I’ve been selling my soul/ Working all day/ Overtime hours/ For bullshit pay», λένε οι πρώτοι στίχοι. Ποιοι έχουν την ευθύνη γι’ αυτή την κατάσταση; Ο τίτλος του τραγουδιού δίνει την απάντηση: Οι πλούσιοι βόρεια του Ρίτσμοντ. Θα μπορούσε να ήταν ακόμη μία μπαλάντα για την αμερικανική εργατική τάξη, που θα τάραζε για λίγο τα νερά και μετά θα εξαφανιζόταν, εάν δεν γκρέμιζε από την κορυφή των τσαρτ μεγαθήρια όπως η Τέιλορ Σουίφτ και η Ολίβια Ροντρίγκο, και αν δεν έμπαινε στα χαρακώματα των πολιτισμικών πολέμων. Συντηρητικοί πολιτικοί, όπως ο κυβερνήτης της Φλόριντα Ρον ντε Σάντις, βγήκαν μπροστά και αγκάλιασαν το τραγούδι λέγοντας ότι για τη φτωχοποίηση των Αμερικανών είναι υπεύθυνη η κυβέρνηση Μπάιντεν. Μέσα ενημέρωσης που πρόσκεινται στην alt-right πλευρά περιέγραφαν τον τραγουδιστή ως το νέο αστέρι της Δεξιάς, ενώ άλλα τον κατηγορούσαν για κανονικοποίηση της συνωμοσιολογικής κουλτούρας. Ο ίδιος ο τραγουδοποιός ωστόσο, ο οποίος περιγράφει τον εαυτό του ως έναν «ανόητο με μια κιθάρα», πρώην εργάτη εργοστασίου που παράτησε το σχολείο, πήρε αποστάσεις πριν από λίγες ημέρες από τον σφιχτό εναγκαλισμό της αμερικανικής Δεξιάς. «Εγραψα αυτό το τραγούδι γι’ αυτούς τους ανθρώπους (σ.σ. την εργατική τάξη). Δεν μου αρέσει που το βλέπω να εργαλειοποιείται», δήλωσε ο ίδιος.
Πολλοί μιλούν ήδη για το φαινόμενο που δίχασε την Αμερική ή, καλύτερα, που φώτισε το βαθύ κοινωνικό και πολιτικό ρήγμα που ταλανίζει εδώ και χρόνια τις ΗΠΑ. Ενας φιλελεύθερος Δημοκρατικός γερουσιαστής από το Κονέκτικατ το έθεσε καλύτερα στο περιοδικό Atlantic, λέγοντας, μεταξύ άλλων, ότι πρέπει να μάθουμε να ακούμε και αυτούς τους ανθρώπους. «Ανησυχώ ότι μπαίνουμε σε μια εποχή που δεν θα μπορούμε να μιλήσουμε, εκτός και αν οι άνθρωποι είναι ευθυγραμμισμένοι μαζί μας στο 110%», σχολίασε ο γερουσιαστής Κρις Μέρφι ακούγοντας την μπαλάντα του Αντονι.
