Ο Ευθύμιος Σακκάς γεννήθηκε στην Αρτα το 1980 και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Η νουβέλα «Ιβ & Βη» είναι το τρίτο του βιβλίο και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.
– Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
– «Fra Angelico and the rise of the Florentine Renaissance», καθώς και «Η ζωγραφική στο έργο του Προυστ» του Ερικ Καρπέλες. Γενικώς ζωγραφική…
– Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
– Μας εκπαιδεύουν πολύ καιρό στη βλακεία ώστε στο τέλος να μας γίνεται δεύτερη φύση, οπότε μια καλή μέθοδος σκέψης είναι να σκέφτεται κανείς ενάντια στον εαυτό του. Συγχωρέστε με, αλλά δεν έχω συγκρατήσει την πηγή.
– Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
– «Το νυχτολόγιο» του Τάκη Σινόπουλου.
– Περιγράψτε την ιδανική αναγνωστική συνθήκη.
– Κάποτε πίστευα στην απόλυτη ησυχία, αλλά με τον καιρό συνειδητοποίησα ότι η εκάστοτε όχληση από το περιβάλλον εντείνει την αναγνωστική προσοχή μου και ορισμένες φορές μπορεί ν’ αποτελέσει και την αιτία ώστε να διαμορφωθεί μια ισχυρή αναγνωστική ανάμνηση.
– Υπάρχουν βιβλία για τα οποία να νιώθετε ενοχές που σας άρεσαν;
– Ολα, εκτός από τον «Μολλόυ» του Μπέκετ.
– Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο σε ένα βιβλίο;
– «Το μυαλό μου είναι τόσο πλήρες που συνεχώς ξεστρατίζει», γράφει η Τζούνα Μπαρνς σε κάποιο σημείο στο «Νυχτοδάσος». Αυτό το ξεστράτισμα λοιπόν…
– Ποιο είναι το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσετε;
– «Τα αμερικανικά μαθήματα» του Ιταλο Καλβίνο. Πρόκειται για διαλέξεις που είχε δώσει το 1984 με θέμα τις λογοτεχνικές αξίες που πρέπει να διασωθούν στη χιλιετία που διανύουμε.
– Ποιοι είναι οι Ιβ και Βη;
– Δυο φίλοι που αποφάσισαν να ξεστρατίσουν από την πραγματικότητα.
– Μπορεί η τέχνη να είναι συστατικό στοιχείο για τη διαμόρφωση της καθημερινότητας του ανθρώπου;
– Αυτό είναι και το θέμα που με ταλάνιζε κατά τη συγγραφή του βιβλίου, και κατ’ επέκταση και τους δύο ήρωες. Αλλά ας το πιάσω αλλιώς. Οι δύο πρωταγωνιστές αποπειρώνται, υπό ένα ορισμένο πρίσμα, να διαμορφώσουν μια πραγματικότητα που ο κεντρικός της άξονας περιστρέφεται γύρω από την τέχνη. Από τη μια πλευρά μπορεί να φαντάζει ιδανική, όμορφη ή οτιδήποτε παρόμοιο μια τέτοια απόπειρα, από την άλλη όμως μπορεί να οδηγήσει σ’ έναν παράδοξο τρόπο σκέψης και να διαμορφώσει περίεργες ψυχικές καταστάσεις. Αυτό το πεδίο επιδίωξα να διερευνήσω έχοντας σταθερά ως οδηγό το ζήτημα της συντροφικότητας.
