Ηταν Ιούνιος του 2008 όταν το θέατρο του Λυκαβηττού αποφασίστηκε να κλείσει επ’ αόριστον λόγω «σοβαρών ζητημάτων στατικότητας και επομένως ασφάλειας των κερκίδων», όπως ανέφερε η τότε ανακοίνωση του Δήμου Αθηναίων. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, το ιστορικό θέατρο, από το οποίο έχουν περάσει σπουδαία ονόματα της διεθνούς και της εγχώριας σκηνής, άνοιξε ξανά για να υποδεχτεί τους Αθηναίους με μια μεγάλη συναυλία του Σταύρου Ξαρχάκου.
Λίγο πριν από τις 9 το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, οι περισσότεροι δρόμοι γύρω από τον Λυκαβηττό ήταν φρακαρισμένοι. Ο δήμος είχε από τις προηγούμενες ημέρες εξαγγείλει ότι η πρόσβαση στο πάρκινγκ του θεάτρου τις ημέρες και ώρες των εκδηλώσεων θα επιτρέπεται μόνο σε ΑμεΑ και άτομα άνω των 60 ετών, ωστόσο ήταν πάρα πολλοί εκείνοι που θέλησαν να αποφύγουν τον ποδαρόδρομο στην ανηφόρα εν μέσω ζέστης. Αποτέλεσμα, το σχετικό μποτιλιάρισμα και το γεμάτο πάρκινγκ στην κορυφή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, βέβαια, πως επρόκειτο για sold out συναυλία, όπου κόπηκαν 3.750 εισιτήρια. «Υπήρχαν και πολλοί θεατές μεγαλύτερης ηλικίας την πρώτη ημέρα. Στις δύο επόμενες συναυλίες (σ.σ. των Πυξ Λαξ και του Κωνσταντίνου Αργυρού) το κοινό ήταν πιο νεανικό και πολύ περισσότεροι ανέβηκαν με τα πόδια.
Γενικώς, εμείς καλούμε τον κόσμο να μην έρχεται τελευταία στιγμή, αλλά νωρίτερα, να απολαμβάνει τη θέα και το περιβάλλον, όπως κάνει για παράδειγμα κάποιος στην Επίδαυρο ή στη Μαλακάσα», μας λέει σχετικά ο διευθύνων σύμβουλος της Τεχνόπολης –είναι ο φορέας διαχείρισης του Δημοτικού Θεάτρου Λυκαβηττού– Κώστας Μπιτζάνης.
Το βασικό «μενού», βέβαια, της βραδιάς ήταν οι μουσικές του Σταύρου Ξαρχάκου. Ο σπουδαίος συνθέτης και μαέστρος μάς πήγε μια μεγάλη βόλτα από τα πιο ωραία και αγαπημένα στο κοινό μονοπάτια της μακράς καλλιτεχνικής πορείας του. Και ο κόσμος από τις κερκίδες φάνηκε να το απολαμβάνει. Δίπλα του στις ερμηνείες των τραγουδιών στάθηκαν άψογα ο Μανώλης Μητσιάς, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, η Ηρώ Σαΐα και ο Ζαχαρίας Καρούνης, σε μια γιορταστική ατμόσφαιρα ταιριαστή με την περίσταση της επαναλειτουργίας του θεάτρου έπειτα από τόσα χρόνια.
Ο ίδιος ο χώρος μοιάζει αρκετά με την προηγούμενη μορφή του, με εξαίρεση τους μεγάλους ξύλινους πάγκους που έχουν αντικαταστήσει τα πολύχρωμα καθίσματα επάνω στην επιβλητική σιδηροκατασκευή, η οποία είναι επίσης στον μεγαλύτερο βαθμό ανανεωμένη. Η δε ορχήστρα γέμισε αυτή τη φορά με θέσεις καθήμενων, αν και σε διαφορετικές περιστάσεις (π.χ. σε μια ροκ συναυλία) θα είναι ελεύθερη για ορθίους. Οσο για τη σκηνή, θα μπορεί και αυτή να μετακινηθεί ανάλογα με τις περιστάσεις και τις απαιτήσεις της κάθε εκδήλωσης.
Αλλωστε, όπως μας επισήμανε ο κ. Μπιτζάνης, «στόχος είναι το πρόγραμμα του θεάτρου να ανταποκρίνεται σε ευρεία γκάμα ενδιαφερόντων που να αφορούν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό πολιτών». Κάπως έτσι μέχρι τις 15 Οκτωβρίου στον λόφο του Λυκαβηττού θα ανέβουν πολλοί διαφορετικοί καλλιτέχνες, από τον βιρτουόζο τσελίστα Hauser (19-20/9) και τους εγχώριους ρόκερ Villagers of Ioannina City (22/9) μέχρι τον Γιάννη Χαρούλη (28-29/9) και τον Γιάννη Πλούταρχο (24/9), επίσης θα πραγματοποιηθεί μια συναυλία προς τιμήν του Λουκιανού Κηλαηδόνη (25/9).
