Ενας άλλος κόσμος ★★★
ΔΡΑΜΑ (2022)
Σκηνοθεσία: Στεφάν Μπριζέ
Ερμηνείες: Βενσάν Λιντόν,
Σαντρίν Κιμπερλέν
Σταθερά αφοσιωμένος στο σύγχρονο κοινωνικοπολιτικό σινεμά με έμφαση στον χώρο της εργασίας, ο Γάλλος Στεφάν Μπριζέ παρουσιάζει άλλο ένα τέτοιο δράμα με πρωταγωνιστή ξανά τον αγαπημένο του Βενσάν Λιντόν. Ο τελευταίος υποδύεται τον Φιλίπ Λεμέλ, διευθυντή ενός γαλλικού εργοστασίου κατασκευής εξαρτημάτων που ανήκει σε αμερικανικό πολυεθνικό όμιλο. Οταν οι κεφαλές της εταιρείας θα ζητήσουν νέο γύρο περικοπών προσωπικού, εκείνος θα βρεθεί μπροστά σε δύσκολα ηθικά διλήμματα. Ταυτόχρονα η προσωπική του ζωή καταρρέει, καθώς η σύζυγός του τον εγκαταλείπει, βλέποντάς τον συνεχώς απόντα λόγω της δουλειάς, ενώ ο μικρός του γιος νοσηλεύεται σε κλινική εξαιτίας ψυχικού νοσήματος.
Αυτή τη φορά, ο Μπριζέ επιλέγει να μην ακολουθήσει με τον φακό του τον απλό εργαζόμενο αλλά ένα ανώτερο στέλεχος μιας επιχείρησης, περιγράφοντας τη σύγχρονη πραγματικότητα, η οποία συχνά μπορεί να είναι εξίσου δύσκολη και αγωνιώδης. Ο Λεμέλ είναι επιτυχημένος διευθυντής εργοστασίου: διατηρεί καλές σχέσεις με τους εργαζομένους του –τους αποκαλεί συνεργάτες–, νοιάζεται για τα προβλήματά τους, ενώ παράλληλα η μονάδα του είναι κερδοφόρα. Εκείνοι από την άλλη είναι αρκετά καχύποπτοι απέναντί του, λόγω προηγούμενων απολύσεων, αλλά κυρίως εξαιτίας του διαρκώς αυξανόμενου φόρτου εργασίας που τους έχει φέρει στα όριά τους. Ο Λεμέλ θα προσπαθήσει να αποφύγει τη σύγκρουση μέχρι την τελευταία στιγμή, ρίχνοντας όλο το βάρος της πίεσης στον εαυτό του, καθώς διαπραγματεύεται την τύχη των εργαζομένων με τους ανωτέρους του.
Σε έναν απολύτως κυνικό κόσμο, όπου η λέξη «ανταγωνισμός» επαναλαμβάνεται συνεχώς και τα μερίσματα των μετόχων είναι πολύ πιο σημαντικά από τις δουλειές των καθημερινών ανθρώπων, ένας μοναχικός ήρωας παλεύει να ισορροπήσει ανάμεσα στα καθήκοντα της θέσης του και σε όσα επιβάλλει η ηθική του. Το φιλμ φωτίζει έξυπνα διαφορετικές πτυχές της δικής του εμπειρίας, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα κι εκείνες της αμείλικτης σύγχρονης αγοράς, είτε αφορά το ανώτατο επίπεδο –«έχω κι εγώ αφεντικό, τη Γουόλ Στριτ», λέει ο επικεφαλής του ομίλου– είτε τα συνδικάτα που αντιδρούν. Υστερα από όλα αυτά η προσωπική ιστορία μοιάζει σχεδόν αχρείαστη, ωστόσο αξίζει και μόνο για τη χαμηλότονη ερμηνεία της Σαντρίν Κιμπερλέν, η οποία στέκεται δίπλα στην απλώς εξαιρετική του Βενσάν Λιντόν. Ο Γάλλος ηθοποιός έχει αποδείξει πολλές φορές την αξία του κι εδώ το κάνει ξανά, δίνοντας ξεχωριστή πνοή σε έναν, ούτως ή άλλως, ενδιαφέροντα χαρακτήρα.
