«Γιτζκόρ Ελοχίμ ετ νισίματ» στα εβραϊκά σημαίνει: «Είθε ο Θεός να θυμάται την ψυχή του/της…». «Ρέκβιεμ ετέρναμ ντόνα έις Ντόμινε» στα λατινικά σημαίνει: «Ανάπαυση αιώνια δος αυτοίς, Κύριε».
Η εβραϊκή προσευχή προφέρεται σε επιμνημόσυνες δεήσεις εντός της συναγωγής σε διάφορες ημέρες του χρόνου, όπως και το απόγευμα του Γιομ Κιπούρ, και συμμετέχουν σε αυτήν όσοι έχουν χάσει κάποιον αγαπημένο.
Η λατινική προσευχή δεν είναι άλλη από την εναρκτήρια πρόταση με την οποία ξεκινάει η νεκρώσιμη ακολουθία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Ακούγεται ή, μάλλον, ψάλλεται στις κηδείες εντός της εκκλησίας.
Το 2000, ο Αμερικανός συνθέτης Τόμας Μπέβεριτζ (Thomas Beveridge) αποφάσισε να συνενώσει τις δύο προσευχές σε ένα ενιαίο μουσικό έργο, το «Γιτζκόρ Ρέκβιεμ» (Yizkor Requiem), στη μνήμη του γονιών του: του καθολικού πατέρα του, Λόουελ, και της Εβραίας μητέρας του, Ιντα.
Μετά την αιματηρή εισβολή της Χαμάς στο Ισραήλ, ο κύριος Γκρι θυμήθηκε ξανά αυτό το δυνατό έργο, που τόσο του είχε κάνει εντύπωση όταν κυκλοφόρησε από τη Naxos, στην ωραία σειρά της American Classics, με την Choral Arts Society of Washington και τη The Choral Arts Society Orchestra να ερμηνεύουν, με σολίστ τους Κριστίν Γκέρκε, Σουζάνα Πορέτζκι και Αλμπέρτο Μισραχί, και στο πόντιουμ τον αρχιμουσικό Νόρμαν Σκρίμπνερ.
Εναλλάσσοντας το εβραϊκό κείμενο με το λατινικό, ο Μπέβεριτζ συγχωνεύει δύο πολιτισμούς σε έναν οργανισμό, αναδεικνύοντας την πανανθρώπινη έκφραση του πόνου, της απώλειας, του πένθους.
Το εκπληκτικό είναι πόσο αρμονικά συνταιριάζονται δύο φαινομενικά απομακρυσμένοι μεταξύ τους «τρόποι» και ατμόσφαιρες. Κι ωστόσο, όπως παραδέχεται και ο συνθέτης, η εβραϊκή επιρροή στα πρώτα χριστιανικά κείμενα είναι διαπιστωμένη από τους μελετητές, κάτι που φαίνεται στο καταληκτικό μέρος του έργου όπου οι δύο προσευχές ψάλλονται ταυτόχρονα.
Για τον κύριο Γκρι, το ιδιότυπο αυτό Ρέκβιεμ του Αμερικανού συνθέτη είναι επίκαιρο μετά την εισβολή στο Ισραήλ από τους τρομοκράτες της Χαμάς («όχι», λέει, «αυτοί ΔΕΝ είναι μαχητές»), όχι μόνο για τους σφαγμένους Ισραηλινούς άμαχους, αλλά και για τους χριστιανούς που φαίνεται πως έχασαν τη ζωή τους ή έχουν απαχθεί από τους σφαγείς.
Ο κύριος Γκρι επιμένει πως το έργο του Μπέβεριτζ θα μπορούσε να είναι μια νεκρώσιμη ακολουθία και για τους άμαχους Παλαιστινίους μουσουλμάνους της Γάζας που έχουν βρεθεί ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά.
Πάνω απ’ όλα, το «Γιτζκόρ Ρέκβιεμ» του Μπέβεριτζ είναι μια επιμνημόσυνη δέηση για τον πολιτισμό που άνθησε χάρη στον ιουδαιοχριστιανισμό. Ο πολιτισμός ενάντια στη βαρβαρότητα. Εδώ, μέσα από τη μουσική.
