Ο Ανδρέας Γκάνας εγκαινίασε προ ημερών την πρώτη ατομική έκθεσή του, με τον ποιητικό τίτλο «Το Δάσος του νου». Είναι μια επιβεβαίωση της ανοδικής πορείας του, μετά τη συμμετοχή του σε ομαδικές εκθέσεις και την κατάκτηση μιας εικαστικής γλώσσας που μπορεί πλέον να είναι προσωπική και ελεύθερη. Το ενδιαφέρον και συγκινητικό στην περίπτωση του Ανδρέα Γκάνα είναι ότι αποφοίτησε με άριστα από την ΑΣΚΤ το 2021, όχι ως νέος φοιτητής, αλλά ως ώριμος ενήλικας. Αυτή η διαδρομή πιστοποιεί και μια παράλληλη ατομική εξέλιξη μέσα από στάδια πειραματισμού και αυτοπραγμάτωσης.
Την έκθεση μπορεί κανείς να δει στην Genesis του Γιώργου Τζάνερη (οδός Χάρητος 35, Κολωνάκι, έως 9/12), όπου η επιμελήτρια Ιρις Κρητικού οργάνωσε τη μύηση στον κόσμο του Ανδρέα Γκάνα. Χαρακτηριστικό της εικαστικής γραφής του είναι η ελλειπτική αναπαράσταση. Με γνώμονα το ίχνος, την εντύπωση, την αίσθηση και την ανάγκη μιας προσωπικής αφήγησης μέσα από σπαράγματα και θραύσματα, ο Ανδρέας Γκάνας ενσταλάζει τον κόσμο του. Και ο κόσμος του είναι βαθιά ουμανιστικός, νοηματοδοτημένος από μια δεξαμενή που μοιάζει να αντλεί από τη φαντασία, τη λογοτεχνία, τα όνειρα και τις προβολές των επιθυμιών. Η αλληγορία του δάσους φαντάζει σαν ένας περίπατος στα μονοπάτια του νου. «Είναι ο “τόπος” όπου κάθε τι ξενικό απογυμνώνεται, αποκαλύπτοντας το κρυπτό του περιεχόμενο και περίγραμμα, κυριευμένο από τις δυνάμεις ενός μεγαλύτερου ζώντος κύκλου», λέει η Ιρις Κρητικού. «Ενός κύκλου ζωής, που ταυτίζεται επίσης με την πηγαία και αναβλύζουσα αγάπη του Ανδρέα Γκάνα για τη φύση».
Γεννημένος στη Νεμέα Κορινθίας, ο Ανδρέας Γκάνας είναι ένας ζωγράφος που ανασκαλεύει τα θέματά του μέσα από μια κολυμβήθρα του υποσυνειδήτου. Τα ανελκύει και τα εναποθέτει σε χρωματικές επιφάνειες εντυπωσιακής πυκνότητας και πλήρωσης. Είναι χαρακτηριστικό της τέχνης του, η αγάπη στο χρώμα και ο πειραματισμός με αυτό. Η εντύπωση που εγγράφεται από την εμπειρία της έκθεσής του είναι αυτή η επεξεργασμένη προετοιμασία στο χρώμα. Βάφουν τον νου τα χρώματά του και αφήνουν ανεξίτηλο ίχνος. Τα πράσινα, τα λαδί, τα μπορντό και τα κεραμιδί, τα γαλάζια, τα γκρι και οι ώχρες, συγκροτούν ένα σύμπαν παραμυθένιο, λεπτής ευαισθησίας και αλληγορικής δύναμης. Οι κάθετες γραμμές του, οι κορμοί των δέντρων, οι τομές στη χρωματική επιφάνεια, ορίζουν ένα πεδίο βάθους και γεννούν εκείνη τη διαθλαστική εντύπωση που οδηγεί μακριά από την κλασική παραστατική ζωγραφική.
Ο Ανδρέας Γκάνας εισήλθε στην εικαστική σκηνή με μια συγκροτημένη γλώσσα και ένα προσωπικό ύφος, ευδιάκριτο και ευανάγνωστο. Η ποιότητα της ζωγραφικής χειρονομίας του συγκινεί ως μία κίνηση έντιμης εξωστρέφειας, που διατηρεί όλες εκείνες τις πτυχώσεις της σκοτεινής, εσωτερικής πάλης και προετοιμασίας. Το μεγάλο έργο του, με τα δύο παιδιά στο δάσος, που βλέπει ο επισκέπτης μπαίνοντας στην γκαλερί δεξιά, είναι από την πτυχιακή του. Είναι ήδη φανερή η κατεύθυνση που θα ακολουθήσει. Τα υπόλοιπα έργα της νέας εσοδείας πιστοποιούν αυτή τη συναίρεση της ονειρικής αναπαράστασης. Μια έκθεση που αφήνει ένα φωτεινό ίχνος.
