Η καλύτερη κινηματογραφική εσοδεία εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία επιβεβαιώθηκε χθες και από τις οσκαρικές υποψηφιότητες, οι οποίες προδιαθέτουν για μια αρκετά αμφίρροπη μάχη, μέχρι την τελετή απονομής της 10ης Μαρτίου. Εκεί σε περίοπτη θέση θα βρίσκεται σίγουρα ο Γιώργος Λάνθιμος, μαζί με τους υπόλοιπους συντελεστές του «Poor Things», το οποίο κατάφερε να συγκεντρώσει 11 υποψηφιότητες, λιγότερες (αναμενόμενα) μόνο από τις 13 του «Οπενχάιμερ» του Κρίστοφερ Νόλαν. Διψήφιος αριθμός υποψηφιοτήτων (10) και για το «Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού» του Μάρτιν Σκορσέζε, ενώ στις 8 έμεινε η «Μπάρμπι» της Γκρέτα Γκέργουικ, που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια του φετινού box office.
Προκειμένου, όμως, να αντιληφθεί κανείς γιατί μιλάμε για μία από τις πιο πλούσιες χρονιές της σχετικά πρόσφατης κινηματογραφικής παραγωγής, πρέπει να ρίξει μια ματιά στους τίτλους που συμπληρώνουν τη δεκάδα των υποψηφίων για την καλύτερη ταινία. Εκεί, εκτός από την κορυφαία τετράδα που αναφέρθηκε παραπάνω, συναντάμε ακόμα τη ρηξικέλευθη «Ζώνη ενδιαφέροντος» του Τζόναθαν Γκλέιζερ (5), το φιλόδοξο αν και κάπως άνισο «Maestro» του Μπράντλεϊ Κούπερ (7), τη θριαμβεύτρια του Φεστιβάλ Καννών «Ανατομία μιας πτώσης» της Ζιστίν Τριέ (5), το πολύ συγκινητικό «Περασμένες ζωές» της Σελίν Σονγκ (2) και το κομψοτεχνικά γλυκόπικρο «Τα παιδιά του χειμώνα» του Αλεξάντερ Πέιν (5), συν το φυλετικά φορτισμένο «American Fiction», το οποίο δεν έχουμε δει ακόμη στη χώρα μας. Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα σύνολο ταινιών, από τις οποίες επτά ή οκτώ θα μπορούσαν άνετα να ξεχωρίσουν και να διακριθούν οποιαδήποτε άλλη χρονιά, όμως φέτος θα περιοριστούν σε ρόλο αουτσάιντερ.
Στα πιο σημαντικά από τα επιμέρους, το βραβείο σκηνοθεσίας θα κριθεί πιθανότατα ανάμεσα στους Σκορσέζε, Νόλαν και Λάνθιμο, με τους δύο τελευταίους να διεκδικούν το πρώτο Οσκαρ της καριέρας τους. Μοναδική γυναίκα της κατηγορίας η Ζιστίν Τριέ, η οποία κατάφερε με τη σκηνοθεσία της να κάνει συναρπαστικό ένα δράμα που εκτυλίσσεται κατά βάση μέσα στη δικαστική αίθουσα. Την κατηγορία συμπληρώνει ο σκηνοθέτης Τζόναθαν Γκλέιζερ για τη «Ζώνη ενδιαφέροντος».
Εκτός ο Ντι Κάπριο
Από την άλλη, στον πρώτο ανδρικό ρόλο είχαμε αναμφίβολα τη μεγαλύτερη έκπληξη –και αδικία– των φετινών υποψηφιοτήτων, με τον Λεονάρντο ντι Κάπριο («Δολοφόνοι…») να μένει εκτός, έχοντας παραδώσει έναν από τους πιο περίτεχνους ρόλους της καριέρας του. Τη θέση του παίρνουν οι Τζέφρι Ράιτ («American Fiction»), Κόλμαν Ντομίνγκο («Rustin») και Μπράντλεϊ Κούπερ («Maestro»), δίπλα στα άξια φαβορί, Κίλιαν Μέρφι («Οπενχάιμερ») και Πολ Τζιαμάτι («Τα παιδιά του χειμώνα»).
Πιο προφανή, αλλά όχι λιγότεροι αμφίρροπα είναι τα πράγματα στον πρώτο γυναικείο ρόλο. Εκεί φαίνεται πως η Εμα Στόουν («Poor Things») θα διεκδικήσει το δεύτερο Οσκαρ της καριέρας της κόντρα στην (επίσης άξια) Λίλι Γκλάντστοουν από το «Δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού», ενώ δεν πρέπει να αποκλειστεί και η υποψηφιότητα της Κάρεϊ Μάλιγκαν από το «Maestro». Η πεντάδα συμπληρώνεται από τη φοβερή Σάντρα Χούλερ –πρωταγωνιστεί τόσο στην «Ανατομία μιας πτώσης» όσο και στη «Ζώνη ενδιαφέροντος»– και την Ανέτ Μπένινγκ του «Nyad».
Αν πάντως λάβουμε υπ’ όψιν την ελληνική καταγωγή του Αλεξάντερ Πέιν, τα φετινά Οσκαρ είναι ιστορικά, με δύο Ελληνες να βρίσκονται για πρώτη φορά συνυποψήφιοι στην κατηγορία της καλύτερης ταινίας. Φυσικά, το ερώτημα στα χείλη των περισσότερων είναι το πόσες πιθανότητες συγκεντρώνει ένας θρίαμβος του Γιώργου Λάνθιμου. Κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να απαντηθεί προς το παρόν, αφού ο Ελληνας κινηματογραφιστής είχε την ατυχία να κάνει την πιο «οσκαρική» ταινία του σε μια χρονιά με πολύ ισχυρό ανταγωνισμό. Δική μας εκτίμηση είναι πως πιο ευνοϊκές για το «Poor Things» μοιάζουν οι κατηγορίες του πρώτου γυναικείου ρόλου και του διασκευασμένου σεναρίου· καλύτερη άποψη, ωστόσο, θα σχηματίσουμε σίγουρα μέσα στον προσεχή μήνα, οπότε θα ανακοινωθούν σταδιακά τα βραβεία των διάφορων επαγγελματικών ενώσεων του Χόλιγουντ.
