Σιδερένια γροθιά ★★★
ΔΡΑΜΑ (2023)
Σκηνοθεσία: Σον Ντέρκιν
Ερμηνείες: Ζακ Εφρον, Τζέρεμι Αλεν Γουάιτ
Αλλη μια από τις πολυαναμενόμενες δημιουργίες της Α24 και του Σον Ντέρκιν («Μάρθα, Μάρσι, Μέι, Μαρλίν») έρχεται αυτή την εβδομάδα στις αίθουσες. Ο Καναδός κινηματογραφιστής αφηγείται εδώ την αληθινή ιστορία των αδελφών Φον Εριχ, οι οποίοι πρωταγωνίστησαν στον χώρο της επαγγελματικής πάλης στις αρχές της δεκαετίας του 1980.
Υπό την αυστηρή καθοδήγηση του επίσης πρώην αθλητή πατέρα τους, τα τέσσερα αδέλφια πασχίζουν να φθάσουν στην κορυφή ενός σπορ με τρομερό ανταγωνισμό και πολύ έντονο το στοιχείο του σόου, το οποίο στις μέρες μας έχει φτάσει να είναι ένα από τα πιο επικερδή αθλητικά θεάματα στον κόσμο. Ταυτόχρονα έχουν να τα βάλουν με την οικογενειακή «κατάρα», η οποία τους καταφέρνει το ένα χτύπημα πίσω από το άλλο.
Το φιλμ του Σον Ντέρκιν ξεκινάει με σχεδόν παιδική ανεμελιά να μας βάζει στο εσωτερικό μιας φαινομενικά τέλειας οικογένειας: κατάξανθοι, σωματώδεις, με κορμιά σαν αρχαιοελληνικά αγάλματα, οι νεαροί Φον Εριχ ακολουθούν τον δρόμο του πατέρα τους δίνοντας εντυπωσιακές παραστάσεις και σκαρφαλώνοντας στον κόσμο της επαγγελματικής πάλης· όπου πάλη, εννοούμε το γνωστό στα μέρη μας «κατς», με αγώνες επί της ουσίας σκηνοθετημένους, αλλά όχι λιγότερο επικίνδυνους.
Σύντομα βέβαια καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά στη συγκεκριμένη οικογένεια. Ο πατέρας έχει εκπεφρασμένη σειρά προτίμησης στα αγόρια του, που μπορεί πάντως «να αλλάξει ανά πάσα στιγμή», ανάλογα με τις επιδόσεις τους, ενώ επιβάλλει σιδηρά πειθαρχία δίχως εξαιρέσεις.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο έχει να κάνει με το καθρέφτισμα μιας ακραία ανταγωνιστικής κοινωνίας, η οποία έχει πολλά από τα χαρακτηριστικά του ψεύτικου εντυπωσιασμού του κατς.
Γενικώς το πιο ενδιαφέρον στοιχείο εδώ έχει να κάνει με το καθρέφτισμα μιας ακραία ανταγωνιστικής κοινωνίας, η οποία ταυτόχρονα έχει πολλά από τα χαρακτηριστικά του ψεύτικου εντυπωσιασμού του κατς. Από την άλλη, πολύ αυθεντικός είναι ο δεσμός αδελφικής αγάπης ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, οι οποίοι είναι πραγματικά αχώριστοι. Ακριβώς αυτό προσδίδει ακόμη περισσότερο τραγικό βάρος στο δεύτερο μέρος του φιλμ, το οποίο φλερτάρει σχεδόν με τα όρια του ψυχολογικού θρίλερ, αν και χάνει κάπως σε ρυθμό και συνοχή.
Ξεχωριστή αναφορά αξίζει και το καστ της ταινίας. Ζακ Εφρον και Τζέρεμι Αλεν Γουάιτ («The Bear») έχουν κάνει τρομερή δουλειά για να φέρουν το κορμί τους στα πρότυπα των επαγγελματιών wrestlers – ειδικά ο πρώτος μοιάζει σχεδόν… ψεύτικος, εικονίζοντας ιδανικά τις χτυπητές αντιθέσεις και την ιδιότυπη σάτιρα ολόκληρου του φιλμ.
