Εχει περάσει ένας αιώνας από τότε που βγήκε στις αίθουσες η ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν «Μια γυναίκα από το Παρίσι». Είναι, φυσικά, μια βωβή ταινία, γυρισμένη σε στούντιο, με δράση που υποτίθεται ότι εκτυλίσσεται στη Γαλλία, με έρωτες, αντιζηλίες και, κυρίως, έξοχο κοινωνικό και αισθητικό κλίμα των αρχών της δεκαετίας του 1920. Αλλά η σημασία της ταινίας αυτής, στην επέτειο των 100 ετών (άρχισε να γυρίζεται στα τέλη του 1923), είναι ότι φέρνει σε εμάς τη μεγαλοφυΐα του Τσάρλι Τσάπλιν ως πολυδιάστατου δημιουργού. Ο ίδιος αισθάνεται υποχρεωμένος να διευκρινίσει στους τίτλους της ταινίας ότι οι θεατές δεν θα τον δουν να παίζει παρά μόνο να σκηνοθετεί. Είναι μια ταινία με την υπογραφή του, από την αρχή έως το τέλος, και μπορείτε να τη δείτε αποκατεστημένη με ελληνικούς υποτίτλους στην πλατφόρμα του Cinobo. Πρωταγωνίστρια είναι η Εντνα Περβάιανς (1895-1958), η επί σειρά ετών συμπρωταγωνίστρια του Τσάπλιν, μαζί με άλλους αστέρες της εποχής, διάττοντες ή ανερχόμενους. Ξεχωρίζει η θαυμάσια υποκριτική επίδοση και το στυλ του Αντόλφ Μενζού (1890-1963), που είχε μεγάλη επιτυχία στις δεκαετίες του ’20 και του ’30. Ανήκε στη γενιά που είχε πολεμήσει και στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Τσάπλιν έχει κάνει και κάτι ακόμη: έχει πλημμυρίσει την ταινία με τη δική του μουσική. Από το 1976 η ταινία έχει τη δική του μουσική αντικαθιστώντας προηγούμενες συνθέσεις. Η μουσική του Τσάπλιν συμβάλλει πολύ στην απόλαυση της ταινίας και μας δείχνει το εύρος της δημιουργικότητάς του (είχε συνθέσει και άλλες μουσικές, έπαιζε βιολί, λάτρευε τη μουσική χωρίς να την έχει σπουδάσει). Η ταινία μάς δείχνει επίσης όλον τον αισθητικό μαξιμαλισμό του 1923. Ιδίως στα γυναικεία ενδύματα, στα καπέλα, στο στυλ που τύλιγε το σώμα χωρίς μέση, με τον ποδόγυρο ακόμη αρκετά χαμηλά (πριν από την επανάσταση της κοντής φούστας το 1925), με τις γυναίκες επιδεικτικά να καπνίζουν διαρκώς, με την κοινωνική διάκριση από το υπηρετικό προσωπικό, με ηθικές διαστάσεις σε όλη την ταινία περί προδοσίας, αυταπάρνησης, αλαζονείας, μεταμέλειας, πάθους έως αυτοχειρίας. Ο Τσάπλιν ήθελε στην ταινία αυτή να αποδεσμεύσει την Εντνα Περβάιανς από τη δική του παρουσία στην οθόνη. Την αναδεικνύει ως αυτόνομη σταρ και εκείνη δείχνει το ταλέντο της. Για όποιους αγαπούν τη δεκαετία του 1920, αυτή η ταινία θα τους προσφέρει μεγάλη απόλαυση.
ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Κορνουάλη
Υφάνσεις
Στην Τέιτ του Σεντ Αϊβς, του θερέτρου της Κορνουάλης, η νέα περιοδική έκθεση μας φέρνει σε επαφή με την τέχνη της Φινλανδής δημιουργού Ούτι Πιέσκι. Με καταγωγή από τη Λαπωνία (ανήκει στην κουλτούρα των Σάμι), η Πιέσκι εκθέτει δημιουργίες από ξύλο και κλωστές, υφάσματα και ξέφτια, οργανώνοντας εγκαταστάσεις πυκνού συμβολισμού με έντονο χρώμα και ελκυστική γεωμετρία, με εμφανή αναφορά στα θέματα ταυτότητας της χώρας των Λαπώνων.
Μιλάνο
Ρενουάρ και Σεζάν
Γέφυρα ανάμεσα στο Παρίσι και στο Μιλάνο είναι η μεγάλη έκθεση, με 52 έργα, του Ρενουάρ και του Σεζάν στο Παλάτσο Ρεάλε. Η έκθεση είναι επετειακή για τα 150 χρόνια από τη γέννηση του ιμπρεσιονισμού και θα διαρκέσει έως τις 30 Ιουνίου. Η συνεργασία του Παλάτσο Ρεάλε με το Μουσείο Ορσέ των Παρισίων (και το Μουσείο Ορανζερί) είχε ως αποτέλεσμα να έρθει στο Μιλάνο αυτή η θαυμάσια συγκέντρωση έργων δύο από τους πιο σημαντικούς ζωγράφους της Γαλλίας του 19ου αιώνα.
Βενετία
Η Γαλλία στην Μπιενάλε
Ο Γάλλος καλλιτέχνης Ζιλιέν Κρεζέ, με καταγωγή από τη Μαρτινίκα, εκπροσωπεί τη Γαλλία στην Μπιενάλε της Βενετίας. Ο Κρεζέ, βραβευμένος με τιμητικές διακρίσεις, με έκθεση τώρα στην Γκρενόμπλ (Magasin CNAC) και εκπροσωπούμενος από την γκαλερί Mendes Wood DM, διερευνά θέματα διασποράς και ταυτότητας. Το έργο του χαρακτηρίζεται από υβριδικές εγκαταστάσεις, σπαράγματα γλυπτικής και ένταξη κειμένου σε μια απόπειρα γένεσης φιλοσοφικών στοχασμών.
Λονδίνο
Ακουαρέλες
Σε ένα από τα ωραιότερα μουσεία του Λονδίνου, τη Συλλογή Wallace, υπάρχει ακόμη η ατμοσφαιρική έκθεση (έως 20 Μαΐου) που παρουσιάζει τις ακουαρέλες του Τέρνερ (1775-1851) και του Ρίτσαρντ Παρκς Μπόνινγκτον (1802-1828). Από το Γιόρκσαϊρ μέχρι τη Βενετία και από το Σκάρμπορο μέχρι τον καθεδρικό της Ρουέν και το φως της Ιταλίας, οι ακουαρέλες αυτές μας φέρνουν κοντά στο πνεύμα της αναζήτησης αυτών των σπουδαίων ζωγράφων στις αρχές του 19ου αιώνα.
ΠΕΡΘ
Σκωτσέζικη περηφάνια
Το νέο Μουσείο Περθ στην ομώνυμη πόλη της Σκωτίας άνοιξε στις 30 Μαρτίου ορίζοντας μια νέα αρχή για την ιστορική συνείδηση και την τουριστική εξέλιξη της περιοχής. Το άνοιγμα του μουσείου έγινε χάρη στην αρχιτεκτονική παρέμβαση του ολλανδικού γραφείου Mecanoo. Τα έργα αποκατάστασης κόστισαν 27 εκατ. στερλίνες. Το μουσείο στεγάζεται σε ένα ιστορικό κτίριο του 1914 που τώρα έχει λάμψει ξανά και στεγάζει θησαυρούς που συνδέονται με την ιστορική συνείδηση της Σκωτίας.
