Οσοι τα προηγούμενα χρόνια έχουν παρακολουθήσει με συνέπεια την πορεία του Σον Μπέικερ, μπορούσαν σίγουρα να αισθανθούν ότι η καταξίωση –μέσω κάποιου μεγάλου βραβείου– έρχεται για τον Αμερικανό κινηματογραφιστή.
Πράγματι, το δικό του «Anora» θριάμβευσε αποσπώντας τον Χρυσό Φοίνικα, στην τελετή απονομής του φετινού Φεστιβάλ Καννών, η οποία πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου. Συνεχίζοντας στο ίδιο μονοπάτι της οξυδερκούς κοινωνικής παρατήρησης με ανάλαφρο περιτύλιγμα, που μας έδωσε π.χ. το αριστουργηματικό «Florida Project», ο Μπέικερ απέδειξε, με το πρώτο του φιλμ που ήρθε στις Κάννες, ότι αποτελεί ίσως την πιο σημαντική φωνή του σύγχρονου ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά.
Πρώτη συμμετοχή στην Κρουαζέτ ήταν όμως και αυτή της Ινδής Παγιάλ Καπάντια, η οποία εντυπωσίασε και κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της επιτροπής (κάτι σαν το ασημένιο μετάλλιο) με το «All We Imagine as Light», ενώ την τριπλέτα των πρωτοεμφανιζόμενων νικητών έκλεισε ο Μιγκέλ Γκόμεζ, ο οποίος κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας για το «Grand Tour», ένα οδοιπορικό στην Ανατολή, εμπνευσμένο από ιστορία του Σόμερσετ Μομ.
Από εκεί και έπειτα, ως γνωστόν, φέτος στις Κάννες είχαμε και Γιώργο Λάνθιμο, με τον Ελληνα κινηματογραφιστή να συνεχίζει ένα ιστορικό ρεκόρ, που θέλει κάθε ταινία του από τον «Κυνόδοντα» του 2009 και έπειτα, να βραβεύεται είτε στην Κρουαζέτ είτε στη Βενετία. Αυτή τη φορά ήταν ο πρωταγωνιστής Τζέσι Πλίμονς, ο οποίος τιμήθηκε για την (ομολογουμένως εξαιρετική) τριπλή ερμηνεία του στο σπονδυλωτό «Ιστορίες καλοσύνης». Κάπως έτσι θεμελιώνεται πάντως και μια ακόμα «σταθερά» σε σχέση με το σινεμά του Λάνθιμου: οι ηθοποιοί του κερδίζουν συνεχώς. Οσκαρ (και βραβείο στη Βενετία) για την Ολίβια Κόλμαν της «Ευνοούμενης», Οσκαρ για την Εμα Στόουν του «Poor Things», βραβείο στις Κάννες για τον Πλίμονς· μαζί και δεκάδες ακόμα υποψηφιότητες για τις ερμηνείες των περισσότερων πρωταγωνιστών του, έτσι που ο Ελληνας δημιουργός να μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί πλέον ως «σκηνοθέτης ηθοποιών».
Το αξιοπρόσεκτο βέβαια της υπόθεσης είναι ότι το πετυχαίνει αυτό αναθέτοντας στους ηθοποιούς του ρόλους που συχνά είναι συναισθηματικά ουδέτεροι ή και απολύτως αποστασιοποιημένοι, καθιστώντας (θεωρητικά) ακόμα πιο δύσκολο το έργο τους. Από την άλλη, εκείνο που ακούμε ξανά και ξανά σε συνεντεύξεις όσων συμμετέχουν στις ταινίες του Λάνθιμου, είναι το πόσο ξεχωριστό περιβάλλον εκείνος δημιουργεί στα γυρίσματα, τις πρωτότυπες πρόβες και τα αυτοσχεδιαστικά παιχνίδια που βοηθούν τους ηθοποιούς να αισθανθούν άνετα τόσο με τους χαρακτήρες όσο και μεταξύ τους.
Ιδιαίτερη ήταν η βράβευση και στις γυναίκες, με τις τέσσερις πρωταγωνίστριες του «Εμίλια Πέρεζ» του Ζακ Οντιάρ να μοιράζονται τη διάκριση. Προεξάρχουσα φυσικά η υπέροχη Κάρλα Σοφία Γκασκόν, πρώτο τρανς άτομο που κερδίζει στις Κάννες, και δίπλα της οι Ζόι Σαλντάνα, Σελίνα Γκόμεζ και Αντριάνα Παθ. Ειδικό βραβείο τέλος απονεμήθηκε από την επιτροπή της Γκρέτα Γκέργουικ και στον Ιρανό Μοχαμάντ Ρασούλοφ, ο οποίος γλίτωσε στο τσακ τη φυλακή προκειμένου να φέρει το «The Seed of the Sacred Fig» στο φεστιβάλ.
