Η Εύα Μ. Μαθιουδάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης και ζει στην Κηφισιά. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στην Αθήνα και στο Αμβούργο και εργάζεται σε τράπεζα. Το «Σώμα ερωτικό, η ιστορία μιας μεταφράστριας» είναι το πέμπτο βιβλίο της και το τρίτο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Πρόσφατα απέκτησα μια μικρή, κλειστή βιβλιοθήκη με ξενόγλωσσα κυρίως βιβλία που έχω στην κατοχή μου από νεαρή ηλικία. Τα διαβάζω συχνά, από Μπαλζάκ μέχρι Σαρλότ Μπροντέ. Το «χοντρό» διάβασμα γίνεται κυρίως στη τραπεζαρία και αυτήν την περίοδο μόλις τελείωσα το μυθιστόρημα του Γιώργου Παπαδάκη «Κυρία Ερασμία» από τις εκδόσεις του Βιβλιοπωλείου της Εστίας, εξαιρετικό.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Διάβασα την «Ιστορία των Μελισσών» της Μάγια Λούντε και μαγεύτηκα από τον κόσμο τους.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Το τελευταίο διάστημα διαβάζω διηγήματα του Αντόν Τσέχοφ, ανεξάντλητος.
Περιγράψτε την ιδανική αναγνωστική συνθήκη.
Να σε συνεπαίρνει το βιβλίο και να το διαβάζεις μονορούφι χωρίς διακοπές.
Υπάρχουν βιβλία για τα οποία να νιώθετε ενοχές που σας άρεσαν;
Νιώθω ενοχές μόνο για βιβλία που δεν έχω διαβάσει, για παράδειγμα έχω πολλά κενά στη σύγχρονη αμερικανική λογοτεχνία.
Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο σε ένα βιβλίο;
Η αλήθεια.
Ποιο είναι το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσετε;
Για να είμαι ειλικρινής δεν προγραμματίζω, ακολουθώ την έμπνευση της στιγμής, επιλέγοντας από μια στοίβα, δυστυχώς, αδιάβαστα, κάποια και αδιάβατα.
Σκιαγραφήστε τον χαρακτήρα της ηρωίδας σας. Ποιο στοιχείο την κάνει ξεχωριστή;
Μια όμορφη, ελκυστική γυναίκα, ένα ελεύθερο πνεύμα που γελάει, αυτοσαρκάζεται, ελπίζει, ερωτεύεται χωρίς όρια και προχωράει. Μια γυναίκα που αφιερώνεται στη μετάφραση, για να επιβιώσει καθώς έλεγε, αλλά που ουσιαστικά μέσα από τη λογοτεχνία βρίσκει καταφύγιο και γιατρειά.
Πώς μια τέτοια νουβέλα, που ξεπερνάει τα όρια του προσωπικού, επηρεάζει τον αναγνώστη;
Γνωρίζοντας ελάχιστα στοιχεία για τη ζωή της μεταφράστριας Στέλλας Βουρδουμπά, την οποία γνώρισα στην παιδική μου ηλικία, προσπάθησα να την τοποθετήσω στην εποχή της, να ξαναδώσω μέσα από αυτήν ζωή στους χειρώνακτες της μετάφρασης, που κατέστησαν προσιτή την παγκόσμια λογοτεχνία στη χώρα μας. Μεταφράσεις που μπορεί να μην ήταν απαραίτητα όλες ποιοτικές, αλλά που άνοιξαν ορίζοντες στους νέους της μεταπολεμικής Ελλάδας που διψούσαν για γνώση και οραματίζονταν ένα καλύτερο αύριο. Η ιστορία μιας μεταφράστριας αλλά εμμέσως και της μεταφρασμένης παγκόσμιας λογοτεχνίας σε στενωπούς περασμένων χρόνων.
