Νταααααλί! ★★½
ΚΩΜΙΚΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ (2023)
Σκηνοθεσία: Κουεντίν Ντουπιέ
Ερμηνείες: Αναΐς Ντεμουστιέ, Ζιλ Λελούς, Εντουάρ Μπαέρ
Ο sui generis δημιουργός Κουεντίν Ντουπιέ υπογράφει μια (ταιριαστά) θεοπάλαβη βιογραφία του σπουδαίου σουρεαλιστή ζωγράφου Σαλβαντόρ Νταλί, η οποία έκλεισε το περασμένο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου. Η Τζουντίθ, μια νεαρή δημοσιογράφος, επιχειρεί να πάρει συνέντευξη από τον Νταλί για ένα περιοδικό, ωστόσο, εκείνος –και το υπερτροφικό «εγώ» του– αποφεύγει συνεχώς να της μιλήσει με διάφορες δικαιολογίες. Τελικά η συνέντευξη φτάνει να πάρει τη μορφή ντοκιμαντέρ με θέμα τον ιδιόρρυθμο καλλιτέχνη, όμως και σε αυτή την περίπτωση η ταινία γρήγορα θα εκτροχιαστεί, με την κοπέλα να φτάνει στα όρια της απελπισίας με τα καμώματά του.
«Οπως ο ίδιος ο Νταλί είχε δηλώσει, η προσωπικότητά του ήταν πιθανώς το σπουδαιότερο επίτευγμά του», σχολιάζει ο σκηνοθέτης Κουεντίν Ντουπιέ.
Πέντε Γάλλοι ηθοποιοί ενσαρκώνουν τον Νταλί σε διαφορετικές ηλικίες, μιμούμενοι κωμικά την ισπανική προφορά του. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι έχουμε και διαφορετικές εποχές, καθώς ο χρόνος «τσαλακώνεται» κι αυτός παρανοϊκά, όπως τα περίφημα ρολόγια στους πίνακες του καλλιτέχνη. Τα παράλληλα, όμως, δεν σταματούν εδώ. Ολόκληρη η ιδέα της κινηματογραφικής συνέντευξης, αλλά και ο τρόπος που γυρίζεται συνολικά η ταινία, παραπέμπει ευθέως στον Λουίς Μπουνιουέλ, δηλαδή το κινηματογραφικό alter ego του Νταλί.
Στην άβυσσο
Ο Κουεντίν Ντουπιέ αποδίδει στο ίδιο το πνεύμα του Νταλί τη δημιουργία του φιλμ: «Αρχικά, ο Διδάσκαλος με διέταξε να συγκεντρώσω αρκετούς λαμπρούς ηθοποιούς που θα υποδύονταν τον ίδιο, καθώς θα ήταν πολύ περίπλοκο για έναν μόνο άνθρωπο να παίξει τον Νταλί! Κατόπιν επισκεφθήκαμε μαζί τον Μπουνιουέλ για να του κλέψουμε κάμποσες εικόνες και ιδέες, και μετά με καταβύθισε διά της βίας στην άβυσσο της νοσηρής αγωνίας και των ονείρων του για να με καθοδηγήσει. Τελικά, μόλις που κατάφερα να ανακτήσω τον έλεγχο της ταινίας μου, μόνο και μόνο για να εκφράσω με αυτήν την αγάπη μου σε αυτόν τον άνθρωπο. Οπως ο ίδιος ο Νταλί είχε δηλώσει, η προσωπικότητά του ήταν πιθανώς το σπουδαιότερο επίτευγμά του».
Η περιγραφή αυτής της μοναδικής προσωπικότητας, που μιλάει για τον εαυτό της στο τρίτο πρόσωπο και σνομπάρει τους πάντες, είναι ουσιαστικά ολόκληρη η ταινία· συχνά απολαυστική, αστεία, τολμηρή και άλλες φορές τραβηγμένη στα άκρα ή πέρα από τα όρια της καρικατούρας, η προσέγγιση του Ντουπιέ επιτυγχάνει τον σκοπό της, έστω κι αν στη διαδρομή δοκιμάσει κάπως τις αντοχές του θεατή με την επαναληπτικότητά της.
