Ο Απόστολος Στραγαλινός σπούδασε Γερμανική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Αθηνών και στην Kόνσταντς της Γερμανίας, καθώς και Ευρωπαϊκές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Aαχεν. Εργάστηκε για χρόνια ως πολιτικός επιστήμονας στο εξωτερικό και στην ελληνική Βουλή και κατόπιν αφιερώθηκε στη μετάφραση γερμανικών λογοτεχνικών έργων. Η πρώτη συλλογή διηγημάτων του έχει τίτλο «Το πρωί που θα φύγουμε» (εκδ. Κριτική, 2024).
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
«Η αληθινή ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ» του Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ», «Nostalgia» του Κούμπιτσεκ, «Στην Παταγονία» του Τσάτουιν. Και μια στοίβα παραδίπλα, της υπομονής.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Ξαναδιαβάζοντας το «Σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας», με αφορμή τον σχετικά πρόσφατο θάνατο του Χ. Μ. Εντσενσμπέργκερ, αναγνώρισα τον σπουδαίο ρόλο που παίζουν οι συγγραφείς-«ρακοσυλλέκτες» της Ιστορίας για τους καταπιεσμένους και τους κυνηγημένους.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
«Η αρχαία σκουριά» της Μάρως Δούκα.
Περιγράψτε την ιδανική αναγνωστική συνθήκη.
Φροντίζω να διαβάζω κάθε ημέρα, οπουδήποτε, ακόμη και στις πιο αντίξοες συνθήκες. Η ανάγνωση ενός καλού βιβλίου αποτελεί από μόνη της ιδανική συνθήκη.
Υπάρχουν βιβλία για τα οποία να νιώθετε ενοχές που σας άρεσαν;
Το αντίθετο. Νιώθω ενοχές για βιβλία που διάβασα, αλλά δεν μου άρεσαν, παρασυρόμενος από ευμενέστατες κριτικές. Προτιμώ να ακολουθώ το ένστικτό μου.
Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο σε ένα βιβλίο;
Το γεγονός ότι είναι έκφραση και δημιουργία. Κρυψώνα, κρησφύγετο, κάβος. Αλλά και φαντασία, πόθος φυγής, αναγκαιότητα συνάντησης. Ενας κόσμος στον οποίο καταφεύγουμε για να μη μας ενοχλεί κανείς. Ενας προσωπικός ιδανικός κόσμος.
Ποιο είναι το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσετε;
Το «Γουέιτζερ» του David Grann (εκδ. Δώμα). Το αγόρασα τα Χριστούγεννα, αλλά ορισμένα βιβλία τα φυλάω για να τα διαβάσω στη σκιά του αγαπημένου μου πλάτανου στην Πλάκα του Πηλίου.
Ποιος είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα διηγήματα;
Η προσωπική αξιοπρέπεια των ηρώων, το αγωνιστικό τους πνεύμα, η ήρεμη απόγνωσή τους, η δίψα τους για ελπίδα, ελευθερία, λύτρωση.
Με ποιον τρόπο υπερβαίνουν οι ήρωες του βιβλίου σας τους καταναγκασμούς και τις κοινωνικές συμβάσεις;
Η φυγή ως μέσον υπέρβασης των καταναγκασμών, της αδικίας και των συμβάσεων είναι κατ’ αρχάς προσωπική υπόθεση, ένας δρόμος προς το φως, εκεί όπου οι φυγές των πολλών συναντιούνται για να πλάσουν κάτι νέο, να διεκδικήσουν ζωτικό χώρο και να σφυρηλατήσουν μια νέα ηθική.
