Οι μηχανόβιοι ★★★
ΔΡΑΜΑ (2024), 116΄
Σκηνοθεσία: Τζεφ Νίκολς
Ερμηνείες: Οστιν Μπάτλερ, Τζόντι Κόμερ, Τομ Χάρντι
Ο δημιουργός του υπέροχου «Ενα καλοκαίρι», Τζεφ Νίκολς, ανοίγει τέρμα το γκάζι με ένα στυλάτο φιλμ που μας βάζει στον κόσμο των θρυλικών συμμοριών μοτοσικλετιστών της Αμερικής. Βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 και οι μοτοσικλετιστικές λέσχες ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στις ΗΠΑ. Η νεαρή Κάθι (Τζόντι Κόμερ) θα γνωρίσει και θα ερωτευθεί τον γοητευτικό Μπένι (Οστιν Μπάτλερ), επίσης νεαρό μέλος μιας λέσχης με το όνομα «Βάνδαλοι». Προοδευτικά η κοπέλα θα γίνει μέρος ενός τελείως ξεχωριστού κόσμου, γεμάτου από περιθωριακούς τύπους, βία, γνήσιο πνεύμα ελευθερίας, αλλά και μπόλικη τρέλα.
Ο Νίκολς αντλεί έμπνευση από ροκ κινηματογραφικά και τηλεοπτικά πρότυπα, όπως τα «Easy Rider», «The Wild One» και «Sons of Anarchy», προκειμένου να χτίσει την ατμόσφαιρα της ταινίας του. Σε επίπεδο αφήγησης, αυτή ξετυλίγεται μέσα από μια συνέντευξη – εξομολόγηση της Κάθι σε έναν νεαρό δημοσιογράφο που φέρνει έντονα στον Χάντερ Σ. Τόμπσον του «Hells Angels». Η πλοκή βέβαια εδώ είναι σχεδόν υποτυπώδης, όμως μεγαλύτερη σημασία έχουν οι χαρακτήρες: κυρίως το απόλυτα αναρχικό πνεύμα της εποχής που ενσαρκώνει εκείνος του Οστιν Μπάτλερ, αλλά και η πατρική φιγούρα, διανθισμένη με έναν παλαιάς κοπής ρομαντισμό, του Τομ Χάρντι, ο οποίος υποδύεται τον αρχηγό των «Βανδάλων».
Ανθρωπίστρια βρικόλακας αναζητά αυτοκτονικό άτομο ★★★½
ΜΑΥΡΗ ΚΩΜΩΔΙΑ (2023), 90΄
Σκηνοθεσία: Αριάν Λουί-Σεζ
Ερμηνείες: Σαρά Μονπετί, Φελίξ-Αντουάν Μπενάρ
Βραβευμένη τόσο στη Βενετία όσο και στη Θεσσαλονίκη, η ταινία της Αριάν Λουί-Σεζ με τον ασυνήθιστα… περιγραφικό τίτλο αποτελεί ένα από τα πιο ευχάριστα κινηματογραφικά «σφηνάκια» της θερινής σεζόν. Η Σασά είναι μια νεαρή βρικόλακας με ένα μεγάλο πρόβλημα: αρνείται να σκοτώσει ανθρώπους. Οταν οι γονείς της, απηυδισμένοι, σταματούν να την προμηθεύουν με αίμα, εκείνη θα βρεθεί σε θανάσιμο κίνδυνο. Τελικά τη λύση φαίνεται να δίνει ο Πολ, ένας μοναχικός έφηβος με αυτοκτονικές τάσεις, ο οποίος είναι πρόθυμος να δώσει τη ζωή του εθελοντικά, με την προϋπόθεση εκείνη να τον βοηθήσει να εκπληρώσει κάποιες τελευταίες επιθυμίες. Ο γοτθικός μύθος των βαμπίρ συναντά τα φιλμ ενηλικίωσης σε μια μαύρη κωμωδία με έξυπνο χιούμορ και δύο πολύ ξεχωριστούς πρωταγωνιστές: μία που προσπαθεί να αποφύγει τον θάνατο δίχως να προδώσει τις αρχές της και έναν που επιδιώκει το τέλος, βλέποντας παντού γύρω του απελπισία. Η συνάντησή τους θα λειτουργήσει ως καταλύτης, ώστε να αντιληφθούν ότι τα εμπόδια, που φαντάζουν ανυπέρβλητα όταν τα αντιμετωπίζεις μόνος, υποχωρούν μπροστά στη δύναμη της φιλίας. Εξαιρετική και η νεαρή πρωταγωνίστρια Σαρά Μονπετί, η οποία ερμηνεύει με αρκούντως αλλόκοτο στυλ –κάπου ανάμεσα στην καλοσύνη και στο σκοτάδι– την παράξενη ηρωίδα της.
Μνήμη ★★½
ΔΡΑΜΑ (2023), 103΄
Σκηνοθεσία: Μισέλ Φράνκο
Ερμηνείες: Τζέσικα Τσαστέιν, Πίτερ Σάρσγκαρντ
Ενα γλυκόπικρο φιλμ πάνω στην παρηγοριά που μπορεί να βρεθεί στην ανθρώπινη συντροφικότητα μας έρχεται από τον Μεξικανό Μισέλ Φράνκο («Μετά τη Λουτσία»). Η Σίλβια (Τζέσικα Τσαστέιν), κοινωνική λειτουργός και πρώην αλκοολική, μεγαλώνει μόνη την κόρη της ζώντας μια ήσυχη καθημερινότητα. Αυτή θα την αναστατώσει η εμφάνιση του Σολ (Πίτερ Σάρσγκαρντ), ενός παλιού συμμαθητή της, ο οποίος βρίσκεται στα πρώιμα στάδια της άνοιας. Το φιλμ του Μισέλ Φράνκο βρίσκει παράδοξο αντίδοτο στο ψυχικό τραύμα, αναδεικνύοντας την ανθρωπιά των ηρώων του· μαζί βέβαια και με τις πολύ καλές ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών, με εκείνη του Σάρσγκαρντ να αποσπά και το σχετικό βραβείο στο Φεστιβάλ Βενετίας.
Peeping Tom ★★★★★
ΘΡΙΛΕΡ (1960), 101΄
Σκηνοθεσία: Μάικλ Πάουελ
Ερμηνείες: Κάρλχαϊντς Μπεμ, Ανα Μάσεϊ
Από τα σπουδαιότερα φιλμ της βρετανικής κινηματογραφίας, το αριστούργημα του Μάικλ Πάουελ κυκλοφορεί σε χρωματικά αποκατεστημένη επανέκδοση. Ενας υπεράνω υποψίας φωτογράφος δρα παράλληλα ως κατά συρροήν δολοφόνος, καταγράφοντας με την κάμερά του τις νεαρές γυναίκες τη στιγμή που τις σκοτώνει και παρακολουθώντας στη συνέχεια εμμονικά τα φιλμ. Τα πράγματα θα περιπλακούν, ωστόσο, όταν θα συνάψει σχέση με μια γειτόνισσά του. Ο Πάουελ παραδίδει έναν ανατριχιαστικό «ύμνο» όχι μόνο στην ηδονοβλεπτική φύση της κάμερας, αλλά κυρίως στην ψυχαναλυτική λειτουργία της – και κατ’ επέκταση σε εκείνη του ίδιου του σινεμά. Με ειλικρίνεια που τσακίζει κόκαλα και λεπτή ειρωνεία για την υποκρισία του καθωσπρεπισμού, η ταινία του Βρετανού δημιουργού είναι από εκείνες που διατηρούν σχεδόν αναλλοίωτη τη φρεσκάδα και τη δύναμη του βλέμματός τους.
Νυχτερινός εκφωνητής ★
ΔΡΑΜΑ (2024), 74΄
Σκηνοθεσία: Ρένος Χαραλαμπίδης
Ερμηνείες: Ρένος Χαραλαμπίδης, Ελευθερία Στάμου
Μετά τα «Φτηνά τσιγάρα», ο Ρένος Χαραλαμπίδης επιστρέφει στη νυχτερινή Αθήνα για να αφηγηθεί μια (αφόρητα) ρομαντική –και εμφανώς προσωπική– ιστορία. Ενας βετεράνος ραδιοφωνικός παραγωγός, το βράδυ των πεντηκοστών γενεθλίων του αποφασίζει να βγάλει τη ζωή του στον αέρα, ελπίζοντας παράλληλα στην επικοινωνία με μια παλιά του αγάπη.
