Η αγαπημένη του κυρίου Λιν είναι η εγγονή του, ένα κοριτσάκι 10 μηνών. Για χάρη της ο κύριος Λιν αναγκάζεται να δραπετεύσει από την πατρίδα του, μια χώρα της Ασίας που βρίσκεται σε πόλεμο και να ζητήσει καταφύγιο στην Ευρώπη, σε μια απροσδιόριστη γεωγραφικά νέα πατρίδα που του είναι ολότελα ξένη.
Ο κύριος Λιν βρίσκεται σε ένα εντελώς ανοίκειο περιβάλλον. Ολα τού είναι άγνωστα σε αυτόν τον καινούργιο κόσμο που μιλάει μια ακατανόητη γλώσσα. Στην πορεία όμως δημιουργεί μια σχέση με έναν Ευρωπαίο, τον κύριο Μπαρκ, η οποία αναπτύσσεται μακριά από όσα συμβαίνουν γύρω τους. «Εξω και πέρα από όσα μπορούν να χωρέσουν οι λέξεις, όπως λέει το κείμενο», εξηγεί ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης που ερμηνεύει τον μονόλογο και έχει κάνει την απόδοση του κειμένου στα ελληνικά. «Εχουμε μια ιστορία προσφυγιάς αλλά χωρίς καταγγελτικό λόγο. Η παράσταση πραγματεύεται το δύσκολο θέμα της απώλειας και του τραύματος, αλλά καταφέρνει να παραμένει στη φωτεινή πλευρά, να μη βαραίνει», σημειώνει.
Στο Φεστιβάλ Αθηνών
Το έργο «Η αγαπημένη του κυρίου Λιν» παρουσιάζεται από σήμερα στην Πειραιώς 260 (Η) στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, σε σκηνοθεσία του σπουδαίου Βέλγου σκηνοθέτη Γκι Κασίερς, πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του φημισμένου θεάτρου Toneelhuis της Αμβέρσας. Βασισμένο στη νουβέλα του Φιλίπ Κλοντέλ, την οποία ο σκηνοθέτης αντιμετωπίζει ως μονόλογο, το έργο μιλάει με διορατικότητα για τον ξεριζωμό, τη συμφιλίωση, τη συντροφικότητα, αλλά και για τη ζωτική ανάγκη των ανθρώπων για σύνδεση και επικοινωνία.
«Η παράσταση ξεκινάει με τη φράση “Ενας γέροντας στέκεται στο πίσω μέρος ενός πλοίου”. Δεν φτιάχνετε αμέσως μια εικόνα, όταν σας λέω αυτό;», διερωτάται ο ηθοποιός με τον οποίο συνομιλούμε με αφορμή τη σημερινή αθηναϊκή «πρώτη» του έργου – η πρεμιέρα δόθηκε στη Θεσσαλονίκη τον Μάρτιο. Τον ρωτώ πώς αισθάνεται που θα παρουσιάσει τη συγκεκριμένη θεατρική δουλειά στην Πειραιώς 260, σε ένα χώρο τόσο διαφορετικό από την πιο κλασική σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Απαντά ότι αισθάνεται πιο σίγουρος με το φεστιβαλικό κοινό, σε σχέση με το πολυσυλλεκτικό της Θεσσαλονίκης, το οποίο όμως κερδήθηκε. Παρότι πρόκειται ουσιαστικά για τη μεταφορά ενός λογοτεχνικού έργου στη σκηνή –όχι για ένα θεατρικό μονόλογο– ο Γκι Κασίερς χειρίζεται μια πολύ προσωπική θεατρική γλώσσα, στην οποία συνδυάζει τα πολυμέσα και τη λογοτεχνία επί σκηνής.
Η παράσταση πραγματεύεται το δύσκολο θέμα της απώλειας και του τραύματος, αλλά καταφέρνει να παραμένει στη φωτεινή πλευρά, να μη βαραίνει.
Πρόκειται για μια «χαμηλότονη παράσταση ως προς το σκηνικό της αποτύπωμα», εξηγεί ο κ. Μαρκουλάκης, «αλλά το ουσιαστικό μέγεθος των παραστάσεων», συνεχίζει, «δεν εξαρτάται από το πόσο μεγάλη είναι η πλατεία ή πόσοι ηθοποιοί βρίσκονται στη σκηνή. Εξαρτάται από το αν μπορούν να ακουμπήσουν την ψυχή των θεατών και να τους κάνουν να νιώσουν κάτι βαθύ».
Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης έχει μπει πλέον στην τέταρτη δεκαετία της καλλιτεχνικής πορείας του. «Το δημιουργικό άγχος μου μεγαλώνει με τα χρόνια παρά μικραίνει», σχολιάζει. «Το πιο δύσκολο είναι να βρω τις ιστορίες που θέλω να διηγηθώ στο θέατρο, ταυτόχρονα βιοποριζόμενος από αυτή τη δουλειά. Επιλέγοντας την ιστορία που έχω να πω, σημαίνει ότι επιλέγω τις ματιές μου επάνω στον κόσμο, και στη συνέχεια τις προσφέρω στους θεατές. Αυτό είναι το θέατρο για μένα».
Τα σχέδιά του
Την προσεχή σεζόν τα σχέδια του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη περιλαμβάνουν θέατρο, τη συνέχιση της περυσινής επιτυχίας «Humans» που σκηνοθέτησε ο ίδιος, και τηλεόραση, τη δεύτερη σεζόν της σειράς «Γιατρός». Επίσης, έχει ανακαλύψει με μεγάλο ενθουσιασμό το θεατρικό έργο της Σάρα Ρου «In the Next Room (or The Vibrator Play)». Το μεταφράζει και θα το σκηνοθετήσει με πρωταγωνιστές τον Ακη Σακελλαρίου και τη Νάντια Κοντογιώργη και ακόμη αναζητεί τον ελληνικό του τίτλο.
«Η αγαπημένη του κυρίου Λιν», Πειραιώς 260, έως τις 26 Ιουνίου.
