Τα πρώτα θετικά μηνύματα ήρθαν τον περασμένο Απρίλιο, όταν οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι ο μαυρόγυπας, το εμβληματικό και σπάνιο είδος γύπα της Δαδιάς, δεν εγκατέλειψε την περιοχή. Παρέμεινε στα καμένα και έφτιαξε φωλιές είτε σε δέντρα που γλίτωσαν από τις φλόγες είτε σε δέντρα που κάηκαν αλλά οι άνθρωποι του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος τοποθέτησαν στην κορυφή τους τεχνητές φωλιές.
Την ίδια στιγμή, επιστήμονες που παρακολουθούν στενά εδώ και χρόνια το Εθνικό Πάρκο της Δαδιάς έβλεπαν ότι και άλλα αρπακτικά είχαν παραμείνει εκεί, όπως ο χρυσαετός και ο θαλασσαετός, ενώ είχαν αρχίσει να καταφθάνουν και μεταναστευτικά είδη, καθώς η περιοχή είναι σημαντικός διάδρομος των πουλιών που κινούνται από την Αφρική στην Ευρώπη και πίσω.
Πριν από λίγες μέρες ήρθαν και νέα αισιόδοξα μηνύματα, αυτή τη φορά από μια μεγάλη μελέτη που εκπόνησε για το δάσος του Εβρου το WWF, σύμφωνα με την οποία η φυσική αναγέννηση του δάσους εξελίσσεται ικανοποιητικά και εκτιμάται ότι θα χρειαστεί τεχνητή αναδάσωση σε μόλις 3.500 στρέμματα από τα 810.000 στρέμματα δασικών εκτάσεων που έγιναν στάχτη. Στην έκθεση σημειώνεται, ωστόσο, ότι «τα αντιπυρικά μέτρα στις περιοχές που δεν κάηκαν δεν είναι επαρκή» και τονίζεται ότι «αν καεί ξανά δάσος, τότε θα είναι η απόλυτη καταστροφή».
Η μεγάλη φωτιά του Εβρου τον περυσινό Αύγουστο, η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί σε ευρωπαϊκό έδαφος τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια, μας άφησε με την πικρή γεύση της απώλειας ενός μοναδικού τόπου, ενός εθνικού θησαυρού για πολλά πολλά χρόνια. Φαίνεται όμως ότι η φύση έχει τρόπο να κλείνει γρήγορα τις πληγές της. Σταδιακά βλέπουμε πώς το οικοσύστημα του Εβρου, αν και βαριά πληγωμένο, αποκαθίσταται από μόνο του, και η ανθρώπινη παρέμβαση, αν χρειαστεί, θα πρέπει να γίνει με την ακρίβεια χειρουργού και έπειτα από πολύ προσεκτική παρακολούθηση και μελέτη.
Αν δεν καεί ξανά το δάσος του Εβρου, φαίνεται ότι γρήγορα θα ξαναγεννηθεί.
