Maxxxine ★ ★ ★
ΘΡΙΛΕΡ (2024), 104΄
Σκηνοθεσία: Τάι Γουέστ
Ερμηνείες: Μία Γκοθ, Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι
Η νέα τριλογία τρόμου του Τάι Γουέστ ολοκληρώνεται με ένα απολαυστικό στη μεγαλύτερη διάρκειά του φιλμ, το οποίο έχει και έντονα αυτοαναφορικό χαρακτήρα. Στο Χόλιγουντ της δεκαετίας του 1980, η σταρ ταινιών για ενηλίκους και επίδοξη ηθοποιός Μαξίν Μινξ καταφέρνει επιτέλους να εξασφαλίσει τον πρώτο της σημαντικό ρόλο σε ταινία. Ταυτόχρονα, ωστόσο, ένας μυστηριώδης δολοφόνος απειλεί τις ανερχόμενες στάρλετ του Χόλιγουντ, με τη δράση του να εγκυμονεί αποκαλύψεις και για το δικό της σκοτεινό παρελθόν.
Ο Γουέστ σκιαγραφεί γοητευτικά την ατμόσφαιρα της εποχής (απειλητική, σέξι, λίγο βρώμικη), ενώ μας βάζει κατευθείαν μέσα στα χολιγουντιανά στούντιο (π.χ. στο μοτέλ του «Ψυχώ»), εκεί όπου ολόκληροι κόσμοι χτίζονται από το μηδέν και οι ζωές των ανθρώπων αλλάζουν εν μια νυκτί. Μία από αυτούς είναι και η Μαξίν, ερμηνευμένη άψογα από τη Μία Γκοθ: φιλόδοξη, εργατική, τολμηρή, θα κάνει ότι χρειάζεται για να ανέλθει και ταυτόχρονα θα μετατραπεί σε αμείλικτη εκδικήτρια όταν οι περιστάσεις θα το απαιτήσουν. Αυτό το τελευταίο κομμάτι της ταινίας, όπου περνάμε στην (σχεδόν) καθαρή δράση, είναι μάλλον και το πιο αδύναμο αποπνέοντας έναν αέρα Β-movie, δίχως όμως τη διασκεδαστική διάσταση του όρου.
Hit Man ★ ★ ★ ½
ΚΩΜΩΔΙΑ ΔΡΑΣΗΣ (2023), 113΄
Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ
Ερμηνείες: Γκλεν Πάουελ, Αντρια Αρχόνα
Ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ «ανακαλύπτει» τη νουάρ πλευρά του, πάντα με το δικό του μοναδικό στυλ. Ο Γκάρι (Γκλεν Πάουελ) διδάσκει φιλοσοφία σε ένα πανεπιστήμιο της Νέας Ορλεάνης και παράλληλα δουλεύει για την αστυνομία, παριστάνοντας τον πληρωμένο εκτελεστή, ώστε να παγιδεύει τους επίδοξους «πελάτες» και να τους συλλαμβάνει. Τα πάντα όμως θα αλλάξουν όταν θα ερωτευθεί μια εξ αυτών και θα αρχίσει να φλερτάρει με την ιδέα να γίνει και ο ίδιος εγκληματίας προκειμένου να την προστατεύσει.
Ο διαρκώς ανερχόμενος αστέρας Γκλεν Πάουελ συνυπογράφει το σενάριο και παράλληλα ερμηνεύει έναν χαρακτήρα που κρύβει την αληθινή του ταυτότητα πίσω από μια σειρά προσωπείων, ικανών να ανταποκριθούν στις ανάγκες –ή στις φαντασιώσεις– των ανθρώπων γύρω του. Οι κοινωνικές-φιλοσοφικές προεκτάσεις είναι προφανείς, ωστόσο, πρώτη επιδίωξη εδώ είναι φανερά η ψυχαγωγία. Πράγματι, ο Λινκλέιτερ ενορχηστρώνει ένα απολαυστικό φιλμ, που μεταμορφώνεται από κωμωδία σε νουάρ και από εκεί σχεδόν σε κανονικό θρίλερ, δίχως να χάσει ποτέ τον ανάλαφρο χαρακτήρα του.
Κάθε πέρυσι και καλύτερα ★ ★ ½
ΚΩΜΩΔΙΑ (2023), 120΄
Σκηνοθεσία: Ολιβιέ Νακασέ, Ερίκ Τολεντανό
Ερμηνείες: Πίο Μαρμάι, Τζόναθαν Κοέν, Νοεμί Μερλάν
Οι δημιουργοί των δημοφιλέστατων «Αθικτων» συστήνουν τη νέα ταινία τους, στο γνώριμο ύφος της κωμωδίας με κοινωνικές προεκτάσεις που μας έχουν συνηθίσει. Ο Αλμπέρ και ο Μπρουνό μοιράζονται το υπερκαταναλωτικό πάθος τους, έχοντας βρεθεί να χρωστούν σε όποιον μιλάει… γαλλικά. Βυθισμένοι στην αυτολύπηση, θα διασταυρωθούν τυχαία με μια δυναμική ομάδα νεαρών ακτιβιστών για το περιβάλλον και δίχως να το καταλάβουν θα μπουν στις τάξεις τους, παρόλο που τα κίνητρά τους έχουν ελάχιστα ιδεολογικό περιεχόμενο. Το γαλλικό φιλμ παρουσιάζει με διασκεδαστικό τρόπο μερικά σοβαρά σύγχρονα ζητήματα: ο άκρατος καταναλωτισμός της Δύσης παράγει όλο και περισσότερα αδιέξοδα, ενώ η ενεργοποίηση για την προστασία του περιβάλλοντος γίνεται επιτακτικότερη, κυρίως στις νεαρές ηλικίες. Από την άλλη, κάποιος διδακτισμός είναι σχεδόν αναπόφευκτος, όπως και η επανάληψη που κάνει πιο αισθητή τη δίωρη διάρκεια.
Το κουρδιστό πορτοκάλι ★ ★ ★ ★ ★
ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (1971), 136΄
Σκηνοθεσία: Στάνλεϊ Κιούμπρικ
Ερμηνείες: Μάλκολμ ΜακΝτάουελ, Μάικλ Μπέιτς
Από τις κορυφαίες και πιο αμφιλεγόμενες ταινίες του μεγάλου Στάνλεϊ Κιούμπρικ, κυκλοφορεί σε επανέκδοση. Στο κοντινό μέλλον, ο ασύδοτος Αλεξ, μαζί με μια συμμορία φίλων, επιδίδεται σε πράξεις βίας δίχως κανέναν ηθικό φραγμό. Αυτά μέχρι να συλληφθεί και να αναγκαστεί να υποβληθεί σε μια ειδική «θεραπεία» πλύσης εγκεφάλου, με σκοπό την αποστροφή προς οποιαδήποτε μορφή βίας. Το αναρχικό πνεύμα της δεκαετίας του 1960 μεταφέρεται εδώ, πακέτο με τη διεστραμμένη του διάσταση και την ανελέητη αντίδραση, σε ένα απολύτως ιδιοφυές φιλμ που παραμένει τολμηρό και σήμερα.
Ρασομόν ★ ★ ★ ★ ★
ΔΡΑΜΑ (1950), 88΄
Σκηνοθεσία: Ακίρα Κουροσάβα
Ερμηνείες: Τοσίρο Μιφούνε, Ματσίκο Κίο
Μία από τις σπουδαιότερες ταινίες της παγκόσμιας φιλμογραφίας κυκλοφορεί επίσης σε επανέκδοση αυτή την εβδομάδα. Ο Ακίρα Κουροσάβα μάς μεταφέρει στην Ιαπωνία του 15ου αιώνα, εκεί όπου ένας σαμουράι δολοφονείται και η σύζυγός του βιάζεται από ένα ληστή. Ολα αυτά φαινομενικά, αφού η αλήθεια θα (επιχειρηθεί να) αποκαλυφθεί μέσα από τις αντικρουόμενες προοπτικές των πρωταγωνιστών. Ο Κουροσάβα αναπτύσσει αριστουργηματικά την αφήγηση και τη δραματουργία του, για να γίνει ακολούθως αντικείμενο μίμησης από το… μισό δυτικό σινεμά, σε ένα διαχρονικό διαμάντι της έβδομης τέχνης που κέρδισε το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας το 1952, αλλά και τον Χρυσό Λέοντα το 1951.
