Επί δεκαετίες πίσω από ικριώματα, το παλιό ξενοδοχείο «Ματζέστικ», Πανεπιστημίου 53 και Σαντορόζα, θα επιστρέψει στη ζωή της Αθήνας. Σύμφωνα με δημοσίευμα της οικονομικής «Κ» (ρεπορτάζ του Νίκου Ρουσάνογλου), το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο οποίο ανήκει το ακίνητο μέσω του κληροδοτήματος Παπαδάκη, προτίθεται να αξιοποιήσει κτίρια ιδιοκτησίας του με αρχιτεκτονική αξία. Για τον σκοπό αυτό θα προκηρυχθούν διαγωνισμοί ώστε να επιλεγούν ανάδοχοι.
Το συγκεκριμένο κτίριο, όμως, σε περίοπτη κεντρική θέση απέναντι από το «Ρεξ» και δίπλα στο άλλοτε ξενοδοχείο «Εθνικόν», αν και γνώρισε καλές ημέρες στο πρώτο ήμισυ του 20ού αιώνα, προοριζόταν για κατεδάφιση το έτος 1978. Το εντυπωσιακό ήταν ότι για την κατεδάφισή του επέμενε η τότε πρυτανεία του Πανεπιστημίου. Είναι ενδεικτικό του πνεύματος της εποχής. Το 1978 πολλά κεντρικά νεοκλασικά ακίνητα είχαν κατεδαφιστεί βιαστικά και με συνοπτικές διαδικασίες, καθώς το κλίμα άλλαζε υπέρ της διατήρησης κάποιων νεότερων μνημείων. Η υπόθεση αυτή μας υπενθυμίζει επίσης πόσα νεοκλασικά μέγαρα κατεδαφίστηκαν με πρωτοβουλία ευαγών ιδρυμάτων και πνευματικών φορέων που επιθυμούσαν να αξιοποιήσουν την περιουσία τους.
Η υπόθεση του ξενοδοχείου «Ματζέστικ» είχε πάρει διαστάσεις στον Τύπο της εποχής. Υπουργός Πολιτισμού στην τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήταν ο Γεώργιος Πλυτάς. Το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων είχε γνωμοδοτήσει αρχικά υπέρ της διατήρησης του κτιρίου, όμως επόμενη γνωμοδότηση δευτεροβάθμιας επιτροπής του ΥΠΠΟ είχε κρίνει την κατεδάφισή του. Ο υπουργός ήταν σε δύσκολη θέση, καθώς οι διαμαρτυρίες ήταν έντονες, κυρίως από το ΤΕΕ. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών ασκούσε πιέσεις και επιθυμούσε διακαώς την κατεδάφιση του «Ματζέστικ». Απαντώντας σε επικριτικό δημοσίευμα του περιοδικού «Ταχυδρόμος», το γραφείο Τύπου του ΕΚΠΑ είχε υπερασπιστεί την ανάγκη κατεδάφισης του κτιρίου, καθώς οι 150 υποτροφίες που πληρώνονται από τα εισοδήματα του κληροδοτήματος Παπαδάκη θα διπλασιάζονταν μετά την αξιοποίηση του ακινήτου. Σύμφωνα με τις τότε αντιλήψεις του Πανεπιστημίου, το «Ματζέστικ» ήταν ετοιμόρροπο και επικίνδυνο και δεν είχε αρχιτεκτονική αξία. Το παρομοίαζε με τέσσερα μέγαρα που είχαν κατεδαφιστεί στη δεκαετία του 1970: στην Πανεπιστημίου (Πρωίας, Πάνθεον, ΟΣΕ) και στη Σταδίου (και Σανταρόζα) και τα οποία το Πανεπιστήμιο θεωρούσε ανάξια διατήρησης, γι’ αυτό και τα ανέφερε για να ενισχύσει το επιχείρημά του. Με το σημερινό βλέμμα όλα αυτά τα κτίρια θα ήταν μνημεία της πόλης. Το ΤΕΕ, στο οποίο τότε πρόεδρος ήταν ο Ευάγγελος Κουλουμπής, είχε κρατήσει σθεναρή στάση υπέρ της διατήρησης του κτιρίου. «Ενας πρόσθετος λόγος της διατηρήσεως του μνημείου αυτού», έγραφε ο Ευάγγελος Κουλουμπής σε επιστολή του προς τον Γεώργιο Πλυτά τον Νοέμβριο του 1978, «είναι και το γεγονός ότι ανήκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών που σαν πνευματικός φορέας πρέπει να πρωτοστατήσει στο παράδειγμα της προστασίας και διατηρήσεως των ελάχιστων σημαντικών κτιρίων που έχουν απομείνει στην πρωτεύουσα».
Το κτίριο τελικά σώθηκε και παρέμεινε ανενεργό από τότε. Είχε χτιστεί στις αρχές του 20ού αιώνα αποκλειστικά για χρήση ξενοδοχείου. Διέθετε αρχικά 80 δωμάτια με όλες τις ανέσεις. Αρχισε να λειτουργεί τον Ιανουάριο του 1916. Αρχιτέκτονας του κτιρίου ήταν ο Ιωάννης Υδραίος. Το «Ματζέστικ» ήταν ένα έργο της «Εργοληπτικής», το αρχείο της οποίας είχε διασώσει ο συλλέκτης Γιάννης Λάμπρου. Το αρχείο είναι πλέον κατατεθειμένο στη Monumenta, όπου και ερευνάται.
