Η Κωνσταντίνα Γιαχαλή είναι σεναριογράφος. Το πρώτο της μυθιστόρημα «Ποτέ δεν ξέρεις» και ο θεατρικός μονόλογος «Γκρέτα» (Κρατικός Επαινος Συγγραφής Θεατρικού Εργου 2018) κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αρμός.
– Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
– «Η μεγάλη περιπέτεια του μαρξισμού», Βασίλης Ραφαηλίδης. «Λαός και εξουσία στο Βυζάντιο», Αντονι Καλντέλις. «Λουτρό αίματος στο Νότο», Ανδρέας Ανδριανόπουλος.
– Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
– Πως η ιστορία του Βυζαντίου έχει αμέτρητα και δυνατά storylines σε «έτοιμο» σενάριο για μια σειρά που θα συναγωνιζόταν άνετα το «Game of Thrones» («Κωνσταντινούπολη, η ιστορία της αυτοκρατορικής Πόλης», Τζον Φρίλι).
– Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
– Το «Δεύτερο φύλο», Σιμόν ντε Μποβουάρ.
– Περιγράψτε την ιδανική αναγνωστική συνθήκη.
– Καφές και χρόνος. Ωραίο βιβλίο. Το πού, αδιάφορο. Παντού.
– Υπάρχουν βιβλία για τα οποία να νιώθετε ενοχές που σας άρεσαν;
– Οχι. Αλλά δεν νιώθω κι ενοχές για όσα δεν μου άρεσαν.
– Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο σε ένα βιβλίο;
– Η τελειότητά του, που εξύμνησε ο Εκο. Απαξ και δημιουργήθηκε δεν χρειάζεται βελτίωση. Σαν τον τροχό. Κι ότι τίποτα άλλο δεν μπορεί να σε ταξιδέψει τόσο εύκολα σε άλλους τόπους, κόσμους κι ανθρώπους.
– Ποιο είναι το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσετε;
– «Αιχμάλωτοι της γεωγραφίας», Τιμ Μάρσαλ.
– Γιατί επιλέξατε την Γκρέτα Γκάρμπο για ηρωίδα στο βιβλίο σας; Τι σας γοητεύει στην προσωπικότητά της;
– Το 1934 ο Κόουλ Πόρτερ γράφει στο «You ‘re the Top»: «You ‘re the National Gallery, you ‘re Garbo’s salary». Η Γκάρμπο έγινε μύθος όσο ζούσε. Μοναδική περίπτωση ηθοποιού σε όλη την ιστορία του κινηματογράφου. Αρνήθηκε δόξα, τιμές, κολακεία. Αδιαφόρησε για προβολή, δημοσιότητα, ακόμη και για την ομορφιά της. Επαιξε με τους όρους της και κέρδισε. Σε μια εποχή που η μισή καριέρα των ηθοποιών εξαρτάται από τα social κι όλοι, διάσημοι και μη, νοιάζονται για τη δημόσια εικόνα τους, η Γκάρμπο έχει μια αυτάρκεια πολύ γοητευτική.
– Τι μηνύματα μεταδίδει το βιβλίο;
– Ερχόμαστε στον κόσμο για μία και μόνη βόλτα, σύντομη, αλλά φτάνει για όλα, να αγαπήσεις, να χαρείς, να μάθεις, να δημιουργήσεις, να βοηθήσεις. Θα είχε πλάκα να μπορούμε να λέμε «cut, πάμε πάλι», αλλά τότε δεν θα κάναμε τα χρήσιμα λάθη που μας πάνε παρακάτω. Σε αυτή τη βόλτα, αν φροντίσεις να περάσεις καλά και να ζήσεις όπως θέλεις, φτιάχνεις μια πολύ ωραία ταινία κι ο θάνατος είναι απλώς the (happy) end.
