Περισσότερα από τρεις χιλιάδες άτομα είχαν επισκεφθεί τον λόφο του Φιλοπάππου τις τρεις πρώτες ημέρες της Α΄ Μπιενάλε Γλυπτικής που διοργανώθηκε στην Αθήνα τo 1965, όπως έγραφε η «Καθημερινή» στο φύλλο της 12ης Σεπτεμβρίου εκείνου του έτους.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η πρώτη υπαίθρια εκδήλωση γλυπτικής που παρουσιάστηκε στην Ελλάδα, φιλοξενούσε 14 έργα Ελλήνων καλλιτεχνών και 66 ξένων. Ενα από αυτά ήταν το γλυπτό «Standing Figure: Knife Edge» του Χένρι Μουρ, εγκατεστημένο απέναντι από την Ακρόπολη, κι όπως μαθαίνουμε από το ρεπορτάζ της εποχής, οι Αθηναίοι μπορούσαν να το θαυμάσουν με φόντο τον αρχαίο ναό έως τα μεσάνυχτα, κάτω από το φως των προβολέων. «Εκείνη ήταν η δεύτερη φορά που ο Μουρ επισκέφθηκε την Ελλάδα», λέει στην «Κ» η διευθύντρια της γκαλερί Gagosian Χριστίνα Παπαδοπούλου, με την οποία συνομιλούμε με αφορμή την αναγγελία της έκθεσης «Henry Moore and Greece», που διοργανώνεται σε συνεργασία με το ίδρυμα Henry Moore Foundation. Τα εγκαίνια προγραμματίζονται για τις 12 Σεπτεμβρίου, και στις αίθουσες της γκαλερί θα φιλοξενηθεί μια επιλογή έργων από όλη την πορεία του Μουρ, φωτίζοντας ιδιαίτερα τη γοητεία που του άσκησε η αρχαία ελληνική τέχνη.
Η έκθεση «Henry Moore and Greece» θα διαδεχτεί την πολύ επιτυχημένη ατομική του Ανσελμ Κίφερ (έως 24/8) που αποτέλεσε ένα από τα σημαντικά εικαστικά γεγονότα του φετινού αθηναϊκού καλοκαιριού. Με τεράστια επισκεψιμότητα από Ελληνες φιλότεχνους και συλλέκτες αλλά και πολλούς επισκέπτες από τη διεθνή καλλιτεχνική κοινότητα –σύμφωνα με την κ. Παπαδοπούλου– η έκθεση υπογράμμισε μία ακόμη φορά την πρακτική της Gagosian να φιλοξενεί στους χώρους της ανά τον κόσμο εκθέσεις μουσειακού περιεχομένου ιστορικών καλλιτεχνών.
Με αυτή την έννοια, και με συνέπεια, «η Gagosian έχει αποκτήσει έναν περίπου “θεσμικό” ρόλο στην εικαστική ζωή της πόλης διευρύνοντας το εύρος της, καθώς φιλοξενεί έργα που θα βλέπαμε σε μεγάλα διεθνή μουσεία», σχολιάζει η ίδια, χωρίς ωστόσο να αρνείται την εμπορική πλευρά της λειτουργίας μιας αίθουσας τέχνης.
Ετσι, μετά τις συνεργασίες με το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και την παρουσίαση έργων των Σάι Τόουμπλι και Μπράις Μάρντεν, και τη συνέργεια με το Μουσείο Μπενάκη για τον Ρικ Λόου, η Gagosian δουλεύει για τρίτη φορά με το Henry Moore Foundation εξερευνώντας τώρα τους δεσμούς ανάμεσα στο έργο του σπουδαίου Αγγλου καλλιτέχνη με την πρώιμη αρχαία ελληνική τέχνη, όπως η Κυκλαδική.
Θα παρουσιαστούν έργα κομβικής σημασίας, που υπογραμμίζουν τον διάλογο του δημιουργού με την αρχαία ελληνική τέχνη.
Χρονιά-ορόσημο
Στα πρώτα του γλυπτά από πέτρα και ξύλο ο Mουρ είχε απομακρυνθεί από την κλασική παράδοση για να αναζητήσει έμπνευση κυρίως σε πολιτισμούς μη ευρωπαϊκούς. Μόνο στις αρχές της δεκαετίας του 1950, και συγκεκριμένα μετά την επίσκεψή του στην Ελλάδα το 1951, άρχισε η ελληνική τέχνη να κινεί το ενδιαφέρον του. Ο Μουρ ταξίδεψε στην ηπειρωτική Ελλάδα μία και μόνη φορά, το 1951, για μία έκθεση στο Ζάππειο, και τότε επισκέφθηκε επίσης τους αρχαιολογικούς χώρους των Δελφών, της Ολυμπίας και των Μυκηνών. Χρειάστηκε να φτάσει το 1965 για να πραγματοποιηθεί η επόμενη επίσκεψή του στην Ελλάδα. Το «Large Standing Figure: Knife Edge» (1961) είναι ένα από τα ψηλότερα και εντυπωσιακότερα μεταπολεμικά μπρούντζινα γλυπτά του Mουρ, με αναφορές στα κυκλαδικά ειδώλια αλλά και στη Νίκη της Σαμοθράκης.
Η έκθεση περιλαμβάνει επίσης προπλάσματα των «Draped Reclining Figure» (1952-53), «Falling Warrior» (1956-57), και τα κεφάλια από το έργο «King and Queen» (1952-53) – έργα κομβικής σημασίας για τον διάλογο του δημιουργού με την αρχαία ελληνική τέχνη. Το ίδρυμα Henry Moore Foundation διαθέτει επίσης στην έκθεση τρία αδημοσίευτα αντίτυπα από τον κύκλο επτά λιθογραφιών και χαρακτικών που ολοκλήρωσε ο καλλιτέχνης το 1984.
Η έκθεση «Henry Moore and Greece» περιλαμβάνει τριάντα ακόμα χαρακτικά και σχέδια, μεταξύ των οποίων τρεις έγχρωμες λιθογραφίες από την εικονογράφηση της γαλλικής έκδοσης του Προμηθέα (Prométhée) του Γκαίτε (δημοσιεύθηκε στο Παρίσι το 1950 σε μετάφραση του Αντρέ Ζιντ) που δείχνουν ότι η θεματολογία της ελληνικής μυθολογίας είχε ήδη κινήσει το ενδιαφέρον του καλλιτέχνη.
Φωτογραφίες και αρχειακό υλικό προσφέρουν ακόμα περισσότερες πληροφορίες για τη σχέση του δημιουργού με την αρχαία ελληνική τέχνη, ενώ όπως διευκρίνισε η κ. Παπαδοπούλου στην «Κ», η πλειονότητα των εκθεμάτων προέρχεται από δανεισμό και δεν διατίθενται προς πώληση.
