Στις 29 του περασμένου Απριλίου ψηφίστηκε, έπειτα από καθυστερήσεις και αναβολές πολλών μηνών από την εξαγγελία του, το νομοσχέδιο περί οπτικοακουστικών, κύρια πρόβλεψη του οποίου αποτελεί η συγχώνευση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων (ΕΚΟΜΕ) υπό την σκέπη του υπουργείου Πολιτισμού. Η νομοθετική πρωτοβουλία, παρά τις όποιες επιφυλάξεις, χαιρετίστηκε τότε από την ευρεία πλειοψηφία του κλάδου ως αναγκαία για τη ρύθμιση του οπτικοακουστικού τοπίου και την πιο εύρυθμη λειτουργία του. Σχεδόν τρεις μήνες αργότερα, σύσσωμες οι ενώσεις (ΣΑΠΟΕ, ΠΑΚΤ, ΕΤΕΚΤ, ΕΣΠΕΚ, ΕΕΝ) που εκπροσωπούν τους καλλιτέχνες και τους εργαζομένους της οπτικοακουστικής βιομηχανίας εξέδωσαν ανακοίνωση με την οποία εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους για τη μη υλοποίηση όσων είχαν τότε ψηφιστεί.
«Αποτέλεσμα της αδράνειας αυτής είναι οι διοικήσεις αμφοτέρων των οργανισμών να παραμένουν έρμαια της αναποτελεσματικότητας της κυβέρνησης να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που η ίδια νομοθέτησε και να οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην απαξίωση της οπτικοακουστικής παραγωγής στη χώρα και στην εύλογη δυσπιστία όλων των επαγγελματιών του κλάδου, Ελλήνων και αλλοδαπών, αλλά και των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων απέναντι στον υπό ίδρυση φορέα και το νέο νομοθετικό καθεστώς», αναφέρει μεταξύ άλλων η κοινή ανακοίνωση των ενώσεων.
Η πρόεδρος του Συνδέσμου Ανεξάρτητων Παραγωγών Οπτικοακουστικών Εργων (ΣΑΠΟΕ), Φένια Κοσοβίτσα, μας μιλάει για το καθαρά πρακτικό κομμάτι του προβλήματος: «Στην πράξη το ζήτημα έχει δύο σκέλη. Το ένα έχει να κάνει με τη λειτουργία του ΕΚΟΜΕ και της πλατφόρμας του για υπαγωγή νέων σχεδίων, η οποία υποτίθεται ότι θα ανοίξει ξανά (σ.σ. έχει κλείσει εδώ και κάποιο διάστημα για να εκκαθαριστεί οικονομικά) την 1η Οκτωβρίου. Αυτό μοιάζει πολύ δύσκολο πλέον. Επίσης, οι αποπληρωμές γίνονται με πολύ αργούς ρυθμούς ή και καθόλου. Αποδεχθήκαμε τη συγκεκριμένη νομοθεσία και τη “διαφημίσαμε” ως αναπτυξιακό μέτρο σε συνεργάτες από το εξωτερικό, όμως πλέον εκτιθέμεθα όλοι ανεπανόρθωτα απέναντι στους ξένους παραγωγούς και ειδικά προς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που δραστηριοποιούνται στον χώρο. Το δεύτερο σκέλος έχει φυσικά να κάνει με το εσωτερικό και τη λειτουργία του ΕΚΚ, το οποίο βρίσκεται σε διάλυση, με Δ.Σ. υπό παραίτηση και δίχως καθόλου χρηματοδότηση για τα προγράμματά του».
Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι την ανακοίνωση που αναφέραμε υπογράφουν τόσο οι ενώσεις των «εργοδοτών» του κλάδου (ΣΑΠΟΕ, ΠΑΚΤ, ΕΣΠΕΚ) όσο και των εργαζομένων, όπως η Ενωση Τεχνικών Ελληνικού Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), κάτι που συμβαίνει πολύ σπάνια στον χώρο.
H «Κ» επικοινώνησε με τον νυν πρόεδρο του ΕΚΟΜΕ –και από τους βασικούς διαμορφωτές του νομοσχεδίου– Λεωνίδα Χριστόπουλο, ο οποίος περιορίστηκε στο να αναφέρει ότι ο οργανισμός συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά και να κάνει υπαγωγές ήδη κατατεθειμένων σχεδίων που βρίσκονται σε αναμονή. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», η υλοποίηση της συγχώνευσης έχει κολλήσει σε γραφειοκρατικούς μηχανισμούς και βασικά στην εφαρμογή του νόμου Κεραμέως για την επιλογή διοικήσεων των φορέων του Δημοσίου. Η δε έκτακτη χρηματοδότηση που απαιτείται για την αποπληρωμή των υποχρεώσεων σε Ελληνες και ξένους περιμένει (εδώ και καιρό) να εκταμιευθεί από το υπουργείο Οικονομικών.
