O Βαγγέλης Μαρινάκης μεγάλωσε στην Κόρινθο και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Από το 2020 εργάζεται ως δημοσιογράφος στον ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο καλύπτοντας διεθνές και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ. Το «Ματαδόρ» είναι το πρώτο του βιβλίο.
– Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
«Νeverhome» του Λερντ Χαντ, «Οταν, Οταν.» των Ευθύμη Φιλίππου και Σπύρου Στάβερη, «Εξυπερύ σημαίνει χάνομαι» του Γιάννη Στίγκα, «Η διασκευή του εαυτού μου στις 06:30» του Θάνου Σταθόπουλου, «Ιστορίες απ’ όλον τον κόσμο μου» της Παυλίνας Μάρβιν, «Η κόκκινη αλεπού – Οι ξυλοδαρμοί» του Κωστή Παπαγιώργη, «Deepfake» του Μάκη Μαλαφέκα.
– Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Πώς ένα ιστορικό φαινόμενο όπως ο λαϊκισμός, τόσο πλούσιο σε ερμηνείες και θετικό σε επιρροή, έφτασε σήμερα να είναι τόσο μονοσήμαντα φορτισμένο.
– Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
«Ο μπιντές και άλλες ιστορίες» του Μάριου Χάκκα.
– Περιγράψτε την ιδανική αναγνωστική συνθήκη.
Απόγευμα, μεταξύ 20 και 30 βαθμών Κελσίου, καφές, ήπια μουσική «χαλί» και εγώ σε καναπέ ή σεζλόνγκ. Το πού, παίζει δεύτερο ρόλο.
– Υπάρχουν βιβλία για τα οποία να νιώθετε ενοχές που σας άρεσαν;
Οχι, κανένα. Αλίμονο αν διαβάζαμε μόνο ό,τι μας ήταν εύκολο, γνώριμο και βολικό. Το δημιούργημα, ακόμη κι όταν προέρχεται από τη χειρότερη πάστα ανθρώπων, αυτονομείται από τον δημιουργό του.
– Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο σε ένα βιβλίο;
Το ύφος, ο τρόπος αφήγησης μιας ιστορίας. Είναι εκεί που δείχνει την αλήθεια του ο συγγραφέας. Η ιδέα έπεται.
– Ποιο είναι το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσετε;
To «Εmperor Doom» των Μπομπ Χαλ και Ντέιβιντ Μικελάινι από τη Marvel Comics.
– Πώς προέκυψε ο τίτλος «Ματαδόρ»; Τι σημαίνει;
Σημαίνει ταυρομάχος και παραπέμπει στην παραλληλία του αιματηρού εθίμου με τον έρωτα. Και στις δύο περιπτώσεις διακρίνεις ομοιότητες: την ένταση, τον φόβο, τη φαλκίδευση του «θύματος» και ασφαλώς την περιστροφή γύρω από τον εαυτό μας.
– Τι συμβαίνει στη λεπτή ζώνη όπου κατοικούν αναλογικοί άνθρωποι εν μέσω ψηφιακής εποχής;
Τίποτα εξαιρετικό εκ πρώτης όψεως. Οικονομικές δυσκολίες, μια πόλη αφιλόξενη και σκληρή, ζωτικά ψεύδη που συντηρούν τα Εγώ μας, η μικροκτηνωδία της ιεραρχίας. Ο έρωτας είναι το ειδοποιό στοιχείο, ακριβώς ως υπενθύμιση πως σε μια εποχή μετάβασης και κατακερματισμού εξακολουθεί να υφίσταται κάτι βαθιά ανθρώπινο και αρχαϊκό στη φτιάξη του.
