Μπρος γκρεμός ★★½
ΚΟΜΕΝΤΙ (2024), 93΄
Σκηνοθεσία: Στελάνα Κληρή
Ερμηνείες: Χάρι Κόνικ Τζ., Αγνή Σκοτ
Ενα από τα πιο δημοφιλή και «καλοκαιρινά» φιλμ, που έφτασε πρόσφατα στην πλατφόρμα του Netflix, έρχεται από την Κύπρο για να μας αφηγηθεί μια ανάλαφρη ιστορία αγάπης. Επειτα από μια αποτυχημένη προσπάθεια επιστροφής στο προσκήνιο, ο μεσήλικας ροκ σταρ Τζον Ολμαν (Χάρι Κόνικ Τζ.) αποφασίζει να τα παρατήσει και να αποσυρθεί στο Νησί της Αφροδίτης. Εκεί ωστόσο θα διαπιστώσει γρήγορα ότι το νέο του σπίτι, στην άκρη ενός γκρεμού, έχει αποκτήσει μια μακάβρια φήμη, ενώ ταυτόχρονα ένας παλιός του έρωτας θα μπει ξανά στη ζωή του για να την αναστατώσει.
Η Κύπρια κινηματογραφίστρια Στελάνα Κληρή υπογράφει σενάριο και σκηνοθεσία σε μια μάλλον τυπική ρομαντική κομεντί με μπόλικη μουσική, η οποία αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον (και) λόγω του γεγονότος ότι οι πρωταγωνιστές δεν βρίσκονται ακριβώς στην πρώτη τους νιότη.
Εχοντας καθένας πίσω το δικό του παρελθόν, αλλά και έναν έστω μακρινό, κοινό δεσμό από παλιά, ο Τζον και η Σία (Αγνή Σκοτ) θα προσπαθήσουν να κάνουν μια καινούργια αρχή. Φυσικά, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, στον δρόμο τους θα εμφανιστούν διάφορες αναποδιές, πάντα με φόντο τα όμορφα καλοκαιρινά τοπία της Κύπρου.
Τόρι και Λοκίτα ★★★
ΔΡΑΜΑ (2022)
Σκηνοθεσία: Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν
Ερμηνείες: Πάμπλο Σιλς, Ζολί Μπούντου
Από την πλατφόρμα της Cosmote TV επιλέγουμε το πιο πρόσφατο φιλμ των αδελφών Νταρντέν. Οι πάντα κοινωνικά ευαίσθητοι Βέλγοι κινηματογραφιστές παρουσιάζουν εδώ μια απλούστατη αλλά γεμάτη ανθρωπιά ταινία, που ασχολείται με το ευρύτερο θέμα του μεταναστευτικού. Πρωταγωνιστές είναι δύο παιδιά, ένας δεκάχρονος και μια έφηβη, τα οποία ταξίδεψαν ασυνόδευτα από την Αφρική μέχρι το Βέλγιο, προσδοκώντας να χτίσουν εκεί μια καλύτερη ζωή. Η σκληρή καθημερινότητα, το κυνήγι των «χαρτιών» και η δουλειά σαν «βαποράκια» είναι μερικά από όσα παρακολουθούμε, μέχρι που η Λοκίτα θα βρεθεί σε δύσκολη θέση και ο Τόρι θα σπεύσει δίχως δεύτερη σκέψη σε βοήθεια.
Εχοντας να τα βάλουν περίπου με όλο τον κόσμο, τα δύο ανήλικα μαθαίνουν να βασίζονται μόνο ο ένας στον άλλο. Ο φιλικός δεσμός που αναπτύσσουν, ανεξήγητος εν μέρει στους υπόλοιπους, είναι βαθύς και ισχυρός, τόσο που θα ρισκάρουν δίχως δεύτερη σκέψη προκειμένου να τον διατηρήσουν. Το ίδιο το φιλμ των Νταρντέν, οι οποίοι κινηματογραφούν και μοντάρουν ταχύτατα, παίρνει διαστάσεις αγωνιώδους θρίλερ, ιδίως προς το τέλος, δίχως πάντως να ξεφεύγει από τον ανθρωπιστικό χαρακτήρα του.
