«4 8 15 16 23 42». Θυμάστε αυτούς τους αριθμούς; Πριν από μια εικοσαετία, εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο μπορούσαν να τους επαναλάβουν από μνήμης, για κάποιους ήταν σαν μυστικός κώδικας αναγνώρισης μέλους μιας κουλτούρας που είχε δημιουργηθεί γύρω από το τηλεοπτικό φαινόμενο «Lost», που ξεκίνησε από ένα ερημονήσι για να κατακτήσει τον κόσμο. Αυτούς τους αριθμούς χρησιμοποίησε πριν από μερικές εβδομάδες και το Netflix, για να πει ότι το «Lost» επιστρέφει στους streaming δέκτες του παγκόσμιου χωριού μας. Ο,τι εθεωρείτο χαμένο στο χρονοντούλαπο της τηλεοπτικής ιστορίας ξαναβρέθηκε, το fomo τελειώνει εδώ, οι νοσταλγοί μπορούν να ξεκινήσουν ένα binge watching memory lane.
Ο γίγαντας του streaming συνήψε ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο μια φιλόδοξη συμφωνία με την Disney, που του δίνει τα δικαιώματα προβολής θρυλικών σειρών προηγούμενων δεκαετιών, που μπορούν να ενισχύσουν τη βιντεοθήκη του με εμβληματικούς τίτλους, αλλά και να φέρουν εκατομμύρια τηλεθεατές στην πλατφόρμα. Μέρος αυτής της συμφωνίας είναι και το «Lost», που προβάλλεται ήδη στις ΗΠΑ και από χθες είναι διαθέσιμοι και οι έξι κύκλοι του και στην Ελλάδα. Για όσους δεν έζησαν τη φρενίτιδα «Lost», να θυμίσουμε ότι η σειρά των Τζέφρι Λίμπερ, Τζέι Τζέι Εϊμπραμς και Ντέιμον Λίντελοφ έκανε πρεμιέρα στο αμερικανικό ABC στις 22 Σεπτεμβρίου 2004 και ολοκληρώθηκε με ένα φινάλε που άφησε ανάμεικτα συναισθήματα –με κυρίαρχο την απογοήτευση– στα δισεκατομμύρια ανθρώπων που παρακολούθησαν με μανία και τα 121 επεισόδια της σειράς έως τον Μάιο του 2010. H πλοκή ξετυλίγεται όταν το αεροσκάφος που εκτελεί την πτήση 815 της Oceanic Airlines συντρίβεται σε ένα άγνωστο τροπικό έρημο νήσι του Νότιου Ειρηνικού. Οι επιζήσαντες έρχονται αντιμέτωποι με μια άγνωστη γη και περίεργα, υπερφυσικά φαινόμενα. Η ροή του χρόνου αλλοιώνεται, εμφανίζονται άγνωστα ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα, όπως και περιπτώσεις θαυματουργικών θεραπειών – ο παράλυτος Τζον Λοκ (Τέρι Ο΄ Κουίν). Oι τηλεθεατές παρασύρονται σε μια εξερεύνηση του παρελθόντος των πρωταγωνιστών και των προκλήσεων που έχουν να αντιμετωπίσουν στο παρόν.
Το «Lost» αναφέρεται συχνά από τα διεθνή μέσα και τους κριτικούς ως μία από τις καλύτερες σειρές της τηλεοπτικής ιστορίας και ως μία από τις σειρές με την πιο καθηλωτική πλοκή. Τα στοιχεία είναι εντυπωσιακά: κάθε επεισόδιο της πρώτης σεζόν –για πολλούς η καλύτερη σεζόν τηλεοπτικής σειράς όλων των εποχών– παρακολούθησαν κατά μέσον όρο 16 εκατομμύρια θεατές, η σειρά έλαβε εκατοντάδες υποψηφιότητες για τα πιο έγκριτα βραβεία της βιομηχανίας του θεάματος και κέρδισε δεκάδες από αυτά.
Η επιτυχία της δεν ήρθε τυχαία. Μπορεί σήμερα να έχουμε συνηθίσει τις σειρές υψηλών προϋπολογισμών, αλλά πριν από 20 χρόνια, δεν ήταν σύνηθες μια τηλεοπτική παραγωγή να κοστίζει μεταξύ τριών και τεσσάρων εκατ. δολαρίων το επεισόδιο. Η δημοφιλία της χτίστηκε σε μια εποχή που τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είχαν κάνει την εμφάνισή τους, που ο όρος spoiler δεν υπήρχε στο λεξιλόγιο των τηλεθεατών, που οι φαν έπρεπε να διαθέτουν ικανότητες ντετέκτιβ για να ανακαλύπτουν τα παρασκήνια, πληροφορίες και σενάρια για την εξέλιξη της ιστορίας. Ηταν μια εποχή που η αγωνία χτιζόταν και εκτονωνόταν σε εβδομαδιαία βάση και η έννοια του πιστού τηλεθεατή είχε άλλη βαρύτητα και περιεχόμενο.
Στην επέτειο των είκοσι χρόνων από την πρεμιέρα του, το «Lost» σίγουρα απευθύνεται στους φαν που δεν ξέχασαν ποτέ, στους νοσταλγούς και στους θιασώτες μιας λιγότερο fast food τηλεόρασης, σε όσους μεγάλωσαν με τον μύθο του και ανυπομονούσαν να δουν γιατί γίνεται όλη αυτή η φασαρία. Είναι μέρος της ποπ κουλτούρας των ’00s, είναι καλτ και η δεύτερη τηλεοπτική ζωή του θα δείξει αν μπορεί να επιβιώσει στο πέλαγος των εκατοντάδων σύγχρονων παραγωγών ή αν ανήκει στην τηλεοπτική λήθη.
