Σκαθαροζούμης Σκαθαροζούμης ★★★
ΜΑΥΡΗ ΚΩΜΩΔΙΑ (2024), 104΄
Σκηνοθεσία: Τιμ Μπάρτον
Ερμηνείες: Μάικλ Κίτον, Γουινόνα Ράιντερ, Τζίνα Ορτέγκα
Ο Τιμ Μπάρτον επιστρέφει 35 χρόνια μετά την πιο καλτ επιτυχία του, με το σίκουελ που άνοιξε το κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας. Υστερα από μια αναπάντεχη απώλεια, τρεις διαφορετικές γενιές της οικογένειας Ντιτζ επιστρέφουν στην πατρική εστία. Εκεί η Αστριντ (Τζίνα Ορτέγκα), έφηβη κόρη της Λίντια (Γουινόνα Ράιντερ) με… επαναστατικές τάσεις, ανοίγει κατά λάθος την πύλη προς τον άλλο κόσμο. Πλέον η μητέρα της, η οποία παραμένει στοιχειωμένη από τον Σκαθαροζούμη (Μάικλ Κίτον), θα αναγκαστεί να τον αντιμετωπίσει ξανά, ωστόσο ο σκανδαλιάρης δαίμονας μπορεί και να φανεί χρήσιμος σε κάποιες περιστάσεις.
Ο Μπάρτον επιστρατεύει παλιούς και νέους πρωταγωνιστές σε ένα διασκεδαστικό φιλμ που διαθέτει αρκετή από την «τρέλα» και τη μοναδική αισθητική του πρωτοτύπου, δίχως πάντως να παρουσιάζει καινούργιες ιδέες. Αντιθέτως και εδώ ο βασικός (ευφυέστατος) άξονας είναι ένας: ο εξορκισμός του θανάτου μέσα από έναν χείμαρρο μαύρης κωμωδίας, με μπροστάρη τον ξανά απολαυστικό Μάικλ Κίτον. Από εκεί και έπειτα, στο επίκεντρο βρίσκονται ξεκάθαρα οι γυναίκες της οικογένειας (γιαγιά, μητέρα, κόρη), οι οποίες έρχονται αντιμέτωπες με διαφορετικές προκλήσεις, στις οποίες μόνο ενωμένες θα καταφέρουν να ανταποκριθούν αποτελεσματικά.
Υπόθεση Γκολντμάν ★★★
ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΔΡΑΜΑ (2023), 115΄
Σκηνοθεσία: Σεντρίκ Καν
Ερμηνείες: Αριε Βορχάλτερ, Αρτούρ Χαραρί
Μία από τις πιο πολύκροτες δίκες της δεκαετίας του 1970 στη Γαλλία μεταφέρεται στην οθόνη από τον Σεντρίκ Καν. Ο τελευταίος μας βάζει σχεδόν αμέσως μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, εκεί όπου ο ακροαριστερός ακτιβιστής Πιερ Γκολντμάν δικάζεται για δεύτερη φορά για υποθέσεις ένοπλης ληστείας και ανθρωποκτονίας, έχοντας ήδη καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη. Εκείνος ωστόσο υπερασπίζεται με πάθος την αθωότητά του ως προς τις δολοφονίες, ερχόμενος μάλιστα σε σύγκρουση με τον νεαρό δικηγόρο του Ζορζ Κιεγμάν και ρισκάροντας τη θανατική ποινή. Ταυτόχρονα, ένα κύμα υποστήριξης στους κόλπους της διανοούμενης Αριστεράς της εποχής τον μετατρέπει σε είδωλο. Ο Σεντρίκ Καν καταφέρνει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή, παρουσιάζοντας με ένταση και πάθος την πληθωρική προσωπικότητα του Γκολντμάν, όπως αυτή αποκαλύπτεται μέσα από τη δίκη. Παιδί του Ολοκαυτώματος και αγωνιστής του Μάη του ’68, ο Πολωνοεβραίος στην καταγωγή Γκολντμάν συμβολίζει τη Γαλλία (και την Ευρώπη) της εξέγερσης και της ελευθερίας· από την άλλη κάποιες πράξεις του, όπως και ο ίδιος παραδέχεται, είναι απολύτως εγκληματικές. Ολα αυτά τοποθετημένα στο πλαίσιο μιας κοινωνίας και ενός συστήματος συχνά κατάφωρα άδικων και απροκάλυπτα ρατσιστικών. Ο Καν ωστόσο προτιμάει να μην πάρει θέση – αντιθέτως αφήνει τους πύρινους διαλόγους μεταξύ δικηγόρων, δικαστών και του ίδιου του Γκολντμάν να προβληματίσουν τον θεατή και να τον οδηγήσουν στο γεμάτο σασπένς φινάλε.
Strange Darling ★★½
ΘΡΙΛΕΡ (2023), 96΄
Σκηνοθεσία: Τζ. Τ. Μόλνερ
Ερμηνείες: Γουίλα Φιτζέραλντ, Κάιλ Γκάλνερ
Ο ανερχόμενος Τζ. Τ. Μόλνερ παρουσιάζει ένα θρίλερ αγωνιώδους καταδίωξης, που πασχίζει σκληρά να αποφύγει τα περισσότερα από τα κλισέ του είδους. Τα πάντα ξεκινούν με ένα φαινομενικά συνηθισμένο one night stand, το οποίο ωστόσο θα εξελιχθεί σε αιματηρό κυνηγητό, αφού αποκαλύπτεται ότι ο άνδρας είναι κατά συρροή δολοφόνος. Ο Μόλνερ πειραματίζεται έντονα τόσο με τον ήχο όσο και με την εικόνα θέλοντας φανερά να εκπλήξει τον θεατή στο αισθητικό πεδίο, κάτι που δεν συμβαίνει τόσο σε επίπεδο πλοκής. Σε κάθε περίπτωση, εδώ έχουμε ένα ιδιαίτερο φιλμ που διαβάζεται μάλλον καλύτερα σαν τολμηρό, βίαιο βιντεοκλίπ, παρά σαν ολοκληρωμένη κινηματογραφική εμπειρία.
Ο Κόμης Μόντε Κρίστο
ΕΠΟΧΗΣ (2024), 175΄
Σκηνοθεσία: Αλεξάντρ ντε λα Πατεγιέ
Ερμηνείες: Πιερ Νινέ, Πιερφρανσέσκο Φαβίνο
Καινούργια κινηματογραφική διασκευή πάνω στο πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά. Βρισκόμαστε στη Μασσαλία του 1815 και ο νεαρός Εντμοντ Νταντές βρίσκεται μπροστά σε μια λαμπρή σταδιοδρομία και ανέφελη ζωή. Τα πάντα ωστόσο θα καταρρεύσουν όταν θα κατηγορηθεί ως μέλος μια αντικυβερνητικής συνωμοσίας και θα οδηγηθεί κατευθείαν στη φυλακή. Οταν έπειτα από πολλά χρόνια θα καταφέρει να δραπετεύσει και να πλουτίσει βρίσκοντας έναν θρυλικό θησαυρό, θα βαλθεί να πάρει εκδίκηση από όσους τον βασάνισαν, με κάθε τίμημα.
Μικρή ιστορία για έναν έρωτα ★★★★
ΔΡΑΜΑ (1988), 87΄
Σκηνοθεσία: Κριστόφ Κισλόφσκι
Ερμηνείες: Γκραζίνα Ζαπολόφσκα, Ολαφ Λουμπατζένκο
Μία από τις λιγότερο διαδεδομένες ταινίες του σπουδαίου Κριστόφ Κισλόφσκι κυκλοφορεί σε επανέκδοση. Ο νεαρός Τόμεκ παρακολουθεί εμμονικά μέσα από τον φακό του τηλεσκοπίου του τη Μάγκντα, μια μεγαλύτερη σε ηλικία γυναίκα που ζει στο διπλανό διαμέρισμα, ενώ ταυτόχρονα φροντίζει να τη συναντάει με διάφορες αφορμές. Οταν τελικά θα εξομολογηθεί τον έρωτά του, εκείνη τον αντιμετωπίζει κυνικά. Ο Κισλόφσκι μιλάει για τη μοναξιά, την εμμονή, αλλά και την ανεκπλήρωτη αγάπη με γλώσσα τρυφερή και ωμή ταυτόχρονα, σε ένα φιλμ μικρής μεν διάρκειας, όμως πλήρους συναισθηματικής και κινηματογραφικής ουσίας.
