Αυλαία και επίσημα έριξε μέσα στο Σαββατοκύριακο το 81ο Φεστιβάλ Βενετίας απονέμοντας τα βραβεία του και προκαλώντας τις κλασικές συζητήσεις-διαφωνίες ανάμεσα σε όσους θεωρούν ότι γνωρίζουν καλύτερα από την κριτική επιτροπή της προέδρου (φέτος) Ιζαμπέλ Ιπέρ. Η Γαλλίδα ηθοποιός παρέδωσε τον Χρυσό Λέοντα στα χέρια του Πέδρο Αλμοδόβαρ για το «The Room Next Door», με τον σπουδαίο Ισπανό κινηματογραφιστή να πετυχαίνει κάτι πραγματικά σπάνιο: να κατακτά για πρώτη φορά την κορυφή ενός μεγάλου φεστιβάλ, αφού έχει προηγουμένως βραβευθεί εκεί με τιμητική διάκριση για το σύνολο της προσφοράς του.
Στην περίπτωση του Αλμοδόβαρ, αυτή η προσφορά είναι προφανώς τεράστια και ικανή να του χαρίσει τη νίκη, για μια ταινία που κατά κοινή παραδοχή δεν είναι ακριβώς του επιπέδου παλιότερων αριστουργημάτων του. Οχι ότι το θέμα της (η διαχείριση του τέλους και του θανάτου) δεν είναι ενδιαφέρον ή οι πρωταγωνίστριές του (Τίλντα Σουίντον, Τζουλιάν Μουρ) δεν στάθηκαν στο ύψος τους, όμως η γενικότερη εκτέλεση και κυρίως ο διδακτισμός που αποπνέει, ξενίζουν αρκετά. Αντιθέτως η επιτροπή πέτυχε διάνα με το δεύτερο ιεραρχικά βραβείο, το οποίο κατέληξε στο «Vermiglio» της Ιταλίδας Μάουρα Ντελπέρο. Το φιλμ-έκπληξη του επίσημου διαγωνιστικού ένωσε τον νεορεαλισμό με τα σύγχρονα ζητήματα φύλου, σε ένα βαθιά ανθρώπινο σύνολο που άρεσε πολύ και προσπέρασε έργα με πολύ πιο λαμπερά ονόματα τόσο πίσω όσο και μπροστά από τις κάμερες.
Από εκεί και έπειτα οι περισσότερες από τις αξιόλογες ταινίες του φεστιβάλ απέσπασαν κάποια διάκριση: το (οριακό) φαβορί «The Brutalist» του Μπρέιντι Κόρμπετ επιβραβεύθηκε τελικά για τη σκηνοθεσία του Αμερικανού κινηματογραφιστή, ενώ το καλοφτιαγμένο «I’m Still Here» του Βάλτερ Σάλες απέσπασε το βραβείο σεναρίου, το οποίο υπογράφουν οι Μουρίγιο Χάουζερ και Χέιτορ Λορέγκα. Οσο για τους ρόλους, εκεί μάλλον επήλθε κάποιος… συμβιβασμός. Από τη μια επιβραβεύθηκε δικαίως η γενναία ερμηνεία της Νικόλ Κίντμαν στο «Babygirl» της Χαλίνα Ρέιν· η Αυστραλέζα ηθοποιός ξεγυμνώθηκε (κυριολεκτικά και μεταφορικά) υποδυόμενη ένα μεγαλοστέλεχος εταιρείας που απελευθερώνεται σεξουαλικά όταν γνωρίζει έναν κατά πολύ νεότερο άνδρα.
Από την άλλη, το βραβείο ανδρικού ρόλου πήγε στον Βενσάν Λιντόν, έναν από τους κορυφαίους σύγχρονους Ευρωπαίους ηθοποιούς, για την ερμηνεία του στο «The Quiet Son» – μοιάζει αρκετά πιθανό η επιτροπή να μη θέλησε να συγκεντρώσει τα βραβεία σε δύο χολιγουντιανούς αστέρες, προσπερνώντας έτσι εξαιρετικές ερμηνείες όπως αυτές των Αντριεν Μπρόντι («The Brutalist»), Τζουντ Λο («The Order») αλλά και του Ντάνιελ Κρεγκ, ο οποίος ήταν εκπληκτικός στο γενικότερα κάπως αδικημένο «Queer» του Λούκα Γκουαντανίνο, που έφυγε με άδεια χέρια από τη Μόστρα.
Ούτως ή άλλως, από όσα έχουν διαρρεύσει, φαίνεται ότι το έργο της κριτικής επιτροπής ήταν φέτος αρκετά δύσκολο, με την τελική συνάντηση για την επιλογή των νικητών να έχει μαραθώνια διάρκεια και να περιλαμβάνει αρκετές διαφωνίες. Ούτε και αυτό βέβαια είναι παράλογο, σε μια διοργάνωση με αρκετές αξιόλογες ταινίες, από τις οποίες όμως καμία δεν ξεχώρισε άνετα από τον ανταγωνισμό.
