Είναι άραγε η σειρά «The Sopranos» του Ντέιβιντ Τσέις η καλύτερη τηλεοπτική σειρά όλων των εποχών; Θα απαντήσουμε κατ’ αρχήν θετικά κρατώντας ορισμένες τυπικές επιφυλάξεις.
Σίγουρα επίσης κάτι παραπάνω θα γνωρίζουν όσοι έχουν επιλέξει σε διάφορες ψηφοφορίες την ιστορία του μαφιόζου Τόνι Σοπράνο (Τζέιμς Γκαντολφίνι) σαν την ωραιότερη που αφηγήθηκε η μικρή οθόνη.
Και σε κάθε περίπτωση, μιλάμε για μια σειρά που έδωσε αφορμή για να γραφτούν βιβλία ή και επιστημονικές δημοσιεύσεις· στα 25 χρόνια από την κυκλοφορία της σειράς του ΗΒΟ και 17 από το μόνιμα ανοιχτό ντιμπέιτ για το φινάλε της, δεν είναι παράξενο που το τηλεοπτικό δίκτυο έφτιαξε και ένα σχετικό ντοκιμαντέρ.
Από τον τίτλο του κιόλας, το «Wise Guy: David Chase and the Sopranos» που έκανε πρεμιέρα το περασμένο Σάββατο (και είναι διαθέσιμο στο Vodafone TV όπως και η ίδια η σειρά), καθιστά σαφές ότι επικεντρώνεται στον άνθρωπο που δημιούργησε το αγαπητό σίριαλ.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Τσέις για πολλά χρόνια δεν ήταν ακριβώς τόσο «δημιουργός», όσο ίσως αξιόπιστος «παίκτης» της βιομηχανίας του θεάματος, την οποία υπηρέτησε σαν σεναριογράφος ή παραγωγός των «The Rockford Files», «I’ll Fly Away» και «Northern Exposure».
Ο αρχικός του στόχος πάντως ήταν ο κινηματογράφος. Και όταν είχε πια αρχίσει να απογοητεύεται από τις δουλειές του στην τηλεόραση, οι οικείοι του άρχισαν να του προτείνουν να γράψει μια σειρά με θέμα τη μητέρα του.
Ο δημιουργός Ντέιβιντ Τσέις μιλάει στην κάμερα του ΗΒΟ για τον ήρωα του Τόνι Σοπράνο και τον δύσκολο πρωταγωνιστή Τζέιμς Γκαντολφίνι.
Ηταν μήπως και εκείνη καταπιεστική και επιτιμητική όπως η Λίβια (Νάνσι Μάρτσαντ); Εξαιτίας της ο κατά τα άλλα ζόρικος γιος της, Τόνι Σοπράνο, βρέθηκε συχνά να κάθεται στην πολυθρόνα της ψυχολόγου Τζένιφερ Μέλφι (Λορέιν Μπράκο). Ο Τσέις έχει μιλήσει και στο παρελθόν για αυτή τη σύνδεση, στο ντοκιμαντέρ όμως το κάνει καθισμένος σε εκείνη την πολυθρόνα, ακριβώς όπως και ο ήρωάς του.
Ξετυλίγει το ιταλοαμερικανικό παρελθόν του ενώπιον του σκηνοθέτη Αλεξ Γκίμπνεϊ, ο οποίος, ως δηλωμένος λάτρης της σειράς, δεν φροντίζει πάντοτε για την αντικειμενική παρουσίαση του υλικού του. Δεν την χρειάζεται οπωσδήποτε και οι σκληροπυρηνικοί φαν των «Sopranos» δεν θα έχουν πρόβλημα με αυτό το χαρακτηριστικό του «Wise Guy…», ίσως όμως μια μερίδα τους να περίμενε ακόμα περισσότερα άγνωστα στοιχεία για τη σειρά, εκτός λ.χ. από την πληροφορία ότι ο Τσέις την προόριζε για μεγάλου μήκους ταινία με πρωταγωνιστές τον Ρόμπερτ ντε Νίρο και την Αν Μπάνκροφτ.
Το αρχείο πάντως των οντισιόν της σειράς που παρουσιάζεται, δεν αποδεικνύει μόνο ότι οι χαρακτήρες της ήταν εξαρχής καλά διαμορφωμένοι, αλλά και ότι μερικοί ρόλοι, όπως του «ξαδέρφου» Κρίστοφερ Μολτισάντι (Μάικλ Ιμπεριόλι), ταίριαξαν εξαρχής γάντι στους ηθοποιούς.
Πρώτο και καλύτερο παράδειγμα ο ίδιος ο Τζέιμς Γκαντολφίνι, που μοιάζει να εκτοπίζει όλους τους συνυποψηφίους του στη διαδικασία των ακροάσεων. Εχει μια πικρή ειρωνεία αυτή η σύνδεση του Γκαντολφίνι (που πέθανε το 2013 από ανακοπή καρδιάς στα 51 του, έχοντας παρελθόν στις καταχρήσεις και ένα εξουθενωτικό εργασιακό πρόγραμμα), με έναν ρόλο ο οποίος βυθιζόταν στα δικά του σκοτάδια.
Η «συγχώνευση» ηθοποιού και χαρακτήρα εξερευνάται στο δεύτερο μέρος του ντοκιμαντέρ, που δεν έχει μόνο αστεία trivia, όπως εκείνο που θέλει τον Ντέιβιντ Τσέις να καλεί σε δείπνο όποιον ηθοποιό επρόκειτο να «σκοτωθεί» στη σειρά: ο Γκαντολφίνι, μαθαίνουμε, είχε «πέναλτι» 100.000 δολαρίων για κάθε ημέρα που δεν εμφανιζόταν στο γύρισμα και όταν κάποτε τον κάλεσε ο Κρις Αλμπρεχτ του HBO για να τον συνετίσει ενώπιον όλων, ο ηθοποιός του φώναξε «απόλυσέ με!». Χωρίς διάθεση για σπόιλερ, επισημαίνουμε μόνο ότι το ανοιχτό τέλος του Τόνι συνομιλεί πάντως και με το τέλος του ντοκιμαντέρ.
Γιατί λοιπόν ταυτιζόμαστε με τον κόσμο του; Ισως γιατί, όπως λέει ο Τσέις στο ντοκιμαντέρ, όλοι οι χαρακτήρες έχουν ένα είδος συμφωνίας με τον διάβολο. Και ειδικά για τον Τόνι Σοπράνο, η ηθοποιός Εντι Φάλκο (Καρμέλα Σοπράνο) λέει ότι είχε ένα παιδί μέσα του, που βρισκόταν σε μια σύγκρουση με τον κόσμο, γνωστή σε πολλούς, και ας μην είναι μαφιόζοι.
