Χρώμα, έντονες χειρονομίες, κίνηση και επιτέλους λίγο χιούμορ. Ζωγραφική σε τελάρο, αφαιρετικές τοπιογραφίες με πολύ μπλε χρώμα, λιγότερες «εγκαταστάσεις» που προφανώς δεν βρίσκουν εμπορική ανταπόκριση. Πολλά φωτογενή έργα μικρότερου μεγέθους που θα πρωταγωνιστήσουν τις επόμενες ημέρες σε ινσταγκραμικά στιγμιότυπα, και μια χαριτωμένη τρέλα στην εμφάνιση των κοριτσιών που δίνουν ζωή στα περίπτερα των γκαλερί και πληροφορίες για τα έργα.
Η Art Athina 2024 άνοιξε χθες τις πόρτες της στον φιλότεχνο κόσμο της πρωτεύουσας και περιμένει το κοινό της στο Ζάππειο Μέγαρο, όπου έχει ριζώσει για τα καλά από το 2019. Ο χώρος είναι φέτος πιο φωτεινός, καθαρός, φιλόξενος και η διοργάνωση φαίνεται να έχει βρει ένα γόνιμο έδαφος για να στεριώσει.
Μέχρι τη Δευτέρα, 71 αίθουσες τέχνης από 11 χώρες υποδέχονται τον κόσμο της τέχνης –καλλιτέχνες, ντίλερ, επιμελητές, συλλέκτες– στο ιστορικό κτίριο που δεσπόζει στην καρδιά της Αθήνας, όπου φθάνουν εύκολα ντόπιοι και ξένοι επισκέπτες, άνθρωποι «του χώρου», τουρίστες και οικογένειες που θέλουν να περάσουν ένα όμορφο απόγευμα κοντά στον Κήπο, αφού μάλιστα το φετινό Kids’ Educational Program περιλαμβάνει δημιουργικά εργαστήρια ζωγραφικής, αρχιτεκτονικής, κολάζ, μεικτής τεχνικής και θεατρικού παιχνιδιού για τα παιδιά.
Ενα «art fair» είναι αυτό ακριβώς που λέει η λέξη: εμπορική γιορτή της τέχνης που οφείλει να είναι διασκεδαστική και ευχάριστη για τους επισκέπτες, χωρίς αυτό να αξιολογείται, σώνει και καλά, αρνητικά. Από την πλευρά τους οι διοργανωτές του θεσμού, που έχει πλέον πατήσει τα 31 του χρόνια, επιδιώκουν να διατηρούν σταθερό τον πυρήνα της διοργάνωσης αποσκοπώντας στην προβολή της σύγχρονης ελληνικής τέχνης και στον διάλογο με τη διεθνή σκηνή.
Οι διοργανωτές της αποσκοπούν όπως πάντα στην προβολή της σύγχρονης ελληνικής τέχνης και στον διάλογο με τη διεθνή σκηνή.
Πού θα αναζητήσουμε λοιπόν τα «διαμάντια» και τα «διαμαντάκια» της φετινής Art Athina; Εξαρτάται προφανώς από τα γούστα του καθενός, αλλά μπορεί κανείς να συναντήσει στον κεντρικό πυρήνα της έκθεσης κάποια γνωστά ξένα ονόματα σαν αυτό του Γιαν Φαμπρ (Crux) ή του Μάρκο Μάτζι και του Λιονέλ Εστέβ (Xippas), που έχουν παράλληλα εκθέσεις στην Ευρώπη και στην Αμερική, ή να προσέξει μικρότερες εγκαταστάσεις, σχεδόν αθόρυβες, αλλά θαυμάσιες σαν τη δουλειά του έμπειρου Παντελή Χανδρή (Citronne) ή του νεότερου, επίσης άξιου, Πάνου Προφήτη (Breeder).
Εχει ενδιαφέρον η απόφαση της γκαλερί Rodeo να εστιάσει σε μόνο έναν καλλιτέχνη, με τις υδατογραφίες του Τότσικα που προβάλλουν ένα αιώνιο καλοκαίρι, ενώ η δουλειά του Γιώργου Χαδούλη (γκαλερί Skoufa) διατηρεί το χάρισμα της ελαφρότητας και της φρεσκάδας της κοντά στην έντονη, σχεδόν παραισθητική ζωγραφική του Ηλία Καφούρου (Dio Horia).
Στην Art Αthina έχει μπει και η κεραμική που παρουσιάζει διεθνή άνοδο, όπως και τα έργα που επανεξετάζουν τη σχέση τους με το χαρτί ως νέο εκφραστικό μέσο που συνομιλεί δημιουργικά με το παρελθόν του. Συνέχεια της ίδιας γραμμής αποτελεί η ενότητα του Design, στην οποία αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής είναι ο πολύχρωμος, γυάλινος πολυέλαιος του Κωνσταντίνου Κακανιά (Stefanidou Tsoukala Gallery). Πριν αποχωρήσουμε, ένα πέρασμα από τα Projects (ανεξάρτητοι χώροι τέχνης, μη κερδοσκοπικοί πολιτιστικοί οργανισμοί) ξαναθυμίζει ότι σε άξια χέρια η τέχνη με την χειρωναξία μπορούν να κάνουν θαύματα σαν τα «ψωμένια» έργα του Διονύση Χριστοφιλογιάννη και το εικονοστάσι «Ζωή χαρισάμενη» (γκαλερί Sealed Earth).
Αν κάτι λείπει θα ήταν τα βίντεο που αποτελούν την αιχμή του δόρατος σε μουσειακές εκθέσεις και biennale, αλλά είναι αναμενόμενο καθώς οι γκαλερί δεν φέρνουν εδώ τους πιο «δύσκολους» καλλιτέχνες τους. Eπίσης απουσιάζουν οι εικαστικές συνθέσεις με εννοιολογικό περιεχόμενο, τα έργα που συνομιλούν με τις νέες τεχνολογίες και την τεχνητή νοημοσύνη.
Τις κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις σύγχρονων προβληματισμών –περιβαλλοντικά ζητήματα, σεξουαλικότητα– πραγματεύονται τα έργα που έχει επιλέξει να παρουσιάσει ο Πάνος Γιαννικόπουλος στο φετινό πρόγραμμα υπό τον τίτλο «Εκδίωξη από τον Κήπο: Το χώμα ως ένας φακός για να είμαστε-στον-κόσμο». Οι προβολές θα πραγματοποιηθούν ως επί το πλείστον στον περιβάλλοντα χώρο, μπροστά από την είσοδο του Ζαππείου, όπως και οι περφόρμανς. «Ηappy me, happy we» είναι ο τίτλος που επέλεξε ο Νικόλας Βαμβουκλής, που επιμελείται το φετινό πρόγραμμα σε συνεργασία και με την υποστήριξη του Flux Laboratory Athens μετά από ανοιχτή πρόσκληση προς όλες τις συμμετέχουσες αίθουσες τέχνης στην Art Athina 2024.
