«Είχα κατέβει στη Γη και όσους ανθρώπους συνάντησα εκεί ήταν ύποπτα χαρούμενοι. Δεν έδειχναν φόβο. Και όταν δεν φοβούνται δεν είναι ευλαβείς», εκμυστηρεύεται ο Δίας (Τζεφ Γκόλντμπλουμ) στον Προμηθέα (Στίβεν Ντιλέιν), στη νέα σειρά του Netflix «Kaos», η οποία σημείωσε μεγάλη επιτυχία από την πρώτη κιόλας εβδομάδα.
Η μαύρη βρετανική κωμωδία καταπιάνεται με τους αρχαίους ελληνικούς μύθους και συγκεκριμένα επικεντρώνεται στο τι συμβαίνει στον Ολυμπο, στον Κάτω Κόσμο του Αδη και στη Γη όπου κατοικούν οι άνθρωποι, έρμαια των θεών.
«Οι μύθοι έχουν την τάση να πολλαπλασιάζονται, να μένουν ζωντανοί, να διεισδύουν μέσα στον ύπνο μας, να υπάρχουν παντού και πουθενά», λέει ο σκηνοθέτης Νίκος Καραθάνος στην «Κ», ενώ τονίζει πως η αρχαία ελληνική μυθολογία είναι εντελώς δημοκρατική και ο καθένας μπορεί να τη φανταστεί όπως θέλει, χωρίς αυτό να σημαίνει πως αλλάζει στη βάση της». Οπως επισημαίνει, οι μύθοι είναι ένα τεράστιο δίκτυο εξήγησης των πάντων και το «Kaos» αποτελεί μια πετυχημένη αντανάκλαση ενός πολύ μικρού μέρους τους, ενώ βρίσκει τη διαχείριση όλων αυτών των ιστοριών, που περιπλέκονται, ιδιαίτερα έξυπνη και αρκετά κοντά στις πολλές εκφάνσεις του θείου.
«Από τους χαρακτήρες ξεχώρισα τον Προμηθέα για το χιούμορ των ματιών του, για την υπομονή του και για το ότι ήταν κατά κάποιον τρόπο ίσος απέναντι στον Δία», συνεχίζει ο κ. Καραθάνος. Πράγματι, ο Προμηθέας, που εμφανίζεται όποτε ο Δίας βρίσκεται σε αδιέξοδο και θέλει να τον συμβουλευθεί, απευθύνεται δίχως φόβο και με ευθύτητα στον βασιλιά των θεών, όπως ακριβώς κάνει και με το κοινό, το οποίο κοιτάζει στα μάτια και συνομιλεί μαζί του και στα 8 επεισόδια της σειράς. Σε ρόλο αφηγητή, που δεν τον απασχολεί καθόλου το καταφαγωμένο από τον γυπαετό συκώτι του, μας βοηθάει να καταλάβουμε τι συμβαίνει στον Ολυμπο του «Kaos».
Τον Προμηθέα ξεχώρισε και ο δρ Αρχαιολογίας και επιμελητής αρχαιοτήτων στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Κώστας Πασχαλίδης, που όπως μας λέει απόλαυσε το ιδιότυπο χιούμορ που αναπτύσσει αυτή η πρωτότυπη μυθοπλασία. «Ο Προμηθέας είναι ένα αριστούργημα. Με εκείνον ταυτιζόμαστε γιατί είμαστε δεσμώτες. Εχουμε δεσμευθεί με τις επιλογές μας, υπακούοντας πάντα σε κάποιον ανώτερο, όπως εκείνος στον Δία, που τον ανεβοκατεβάζει από τον βράχο», μας λέει και τονίζει πως αυτός που τον ενθουσιάζει στη σειρά και προκαλεί τον θαυμασμό είναι ο Ορφέας (Κίλιαν Σκοτ). «Είναι ματαιωμένος και εξαπατημένος. Ή μάλλον νομίζει πως είναι εξαπατημένος, γιατί στην ουσία η αγάπη του για την Ευρυδίκη είναι μονόπλευρη, τρέφοντας την ψευδαίσθηση πως και εκείνη αισθάνεται το ίδιο. Ωστόσο, είναι ο μόνος που παρόλο που έχει περάσει τόσες δοκιμασίες για την αγαπημένη του, δεν παραπονιέται και δείχνει ταπεινοφροσύνη. Αν και είναι ένας ροκ σταρ στη σειρά, δεν είναι καθόλου αλαζόνας».
Ο Νίκος Καραθάνος και ο Κώστας Πασχαλίδης είδαν τη σειρά του Netflix και δηλώνουν ενθουσιασμένοι με τον Προμηθέα, καθώς και με το βασίλειο του Κάτω Κόσμου.
«Ποιος θα μπορούσε να σκεφτεί πώς να απεικονίσουμε τον Χάροντα (Ραμόν Τικάραμ); Μου έκανε εντύπωση μόνο και μόνο που υπήρχε ως ρόλος», λέει ο κ. Καραθάνος, ενώ τονίζει πως ο Αριστοφάνης θα τρελαινόταν από χαρά με τον Αδη (Ντέιβιντ Θιούλις) της σειράς. Ο θεός του Κάτω Κόσμου δεν είναι καθόλου τρομακτικός, όπως θα περιμέναμε, αλλά αντίθετα είναι ένας ηλικιωμένος άνδρας με κατάθλιψη, εξουθενωμένος από τη γραφειοκρατία και τον φόρτο εργασίας που μαζεύεται εκεί κάτω.
«Το ασπρόμαυρο αυτό σύμπαν θα μπορούσε να είναι μια αλληγορία της καθημερινότητάς μας. Κανείς δεν αναρωτιέται γιατί βρίσκεται εκεί, ακολουθώντας μια ρουτίνα δίχως αντιρρήσεις χωρίς να ξέρει το γιατί», σχολιάζει ο κ. Πασχαλίδης και προσθέτει: «Ο Κάτω Κόσμος στο “Κaos” μοιάζει πολύ περισσότερο με τη ζωή στη Γη σε σχέση με τον Ολυμπο των θεών».
Εντύπωση προκαλεί και η Περσεφόνη, σύζυγος του Αδη, η οποία νοιάζεται υπερβολικά για εκείνον και μισεί θανάσιμα τον αδίστακτο Δία. Σίγουρη για το πώς να κάνει τη δουλειά της, με αυστηρό ντύσιμο και βλέμμα, μοιάζει με γραμματέα της δεκαετίας του ’50, λέει ο κ. Πασχαλίδης.
Οι μύθοι είναι woke
Το «Kaos» είναι πράγματι σύγχρονο και φέρει πολλά στοιχεία του σήμερα, περισσότερο όμως ως προς τις αδηφάγες επιθυμίες των ηρώων για αγαθά, τη σχέση εξουσίας και ατόμου, αλλά και τις ερωτικές σχέσεις που αναπτύσσονται, οι οποίες είναι πέρα για πέρα ανθρώπινες. «Δεν είναι μια αρχαιολογική σειρά. Αν αλλάζαμε τα ονόματα, δεν θα καταλαβαίναμε ότι μιλάμε για τους θεούς του Ολύμπου. Ωστόσο, ένα από τα αρχαιοελληνικά στοιχεία είναι ο gender fluid χαρακτήρας του, που δεν καταλαβαίνω γιατί ξενίζει αλλά και ο τρόπος που ιεραρχείται η εξουσία», λέει ο κ. Πασχαλίδης, ενώ ο κ. Καραθάνος σημειώνει: «Δεν βρίσκω κάτι περισσότερο woke από την ίδια την αρχαία ελληνική μυθολογία, από την οποία απουσιάζουν όλες αυτές οι ηθικολογικές σκληρότητες στις οποίες υποκύπτουμε οι άνθρωποι σήμερα. Γινόμαστε συντηρητικοί από την άγνοιά μας» .
