Η ιστορία αρχίζει με δύο εκρήξεις. Ο διευθυντής μιας βιομηχανίας χάλυβα σκοτώνεται όταν η BMW του αναφλέγεται κοντά στην Ουψάλα. Αρχικά το περιστατικό θεωρείται ατύχημα, όμως δύο ημέρες αργότερα ο διευθυντής διαφημιστικής εταιρείας, που ετοιμάζει πανεθνική καμπάνια για τη βιομηχανία πετρελαίου, δολοφονείται, όταν ένα πακέτο-βόμβα εκρήγνυται στο γραφείο του.
Η μυστηριώδης επιστολή που λαμβάνει η αρχιεπιθεωρήτρια Εύα Νίμαν ξεκινά με τη φράση «ήρθε η ώρα να αφήσουμε την ιερή οργή να ξεπλύνει τη βεβηλωμένη γη όπου ζούσαν κάποτε άνθρωποι», και αφήνει να φανεί πως ο συντάκτης δρα ως τιμωρός εκείνων που θεωρεί υπεύθυνους για την καταστροφή του περιβάλλοντος.
Ο Σουηδός συγγραφέας μπεστ σέλερ Αρνε Νταλ, άξιος εκπρόσωπος του nordic noir, εγκαινιάζει με το μυθιστόρημα «Στο κέντρο του κύκλου» (εκδ. Μεταίχμιο) μια καινούργια σειρά στην οποία πρωταγωνιστεί η Ομάδα Νόβα. Τους διευθύνει η Εύα Νίμαν και η ομάδα έχει τα χαρακτηριστικά που έκαναν διάσημο το σκανδιναβικό νουάρ: γυναίκες σε θέσεις ισχύος, πρωταγωνιστές με τρωτές πλευρές –το κλασικό κοινωνικό πρόβλημα αλκοολισμού της Σκανδιναβίας–, καθημερινοί και αναγνωρίσιμοι χαρακτήρες.
Το βιβλίο ως προς την ποιότητα της γραφής, την ένταση και πολυπλοκότητα της δράσης είναι κλασικό page-turner στο στυλ του Νταλ, με ένα, κατά τη γνώμη μας, βασικό πρόβλημα: όλα συμβαίνουν για να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη στο πρόβλημα της κλιματικής κρίσης και της οικολογικής καταστροφής.
«Στο κέντρο του κύκλου», η ιστορία περιστρέφεται υπερβολικά γύρω από το καυτό περιβαλλοντικό ζήτημα, με πρωταγωνιστές αρνητές της σύγχρονης ζωής, ζηλωτές της διαβίωσης μέσα στη φύση. Είτε είναι οι απόψεις του συγγραφέα που επιβάλλουν μια τέτοια οικολογική «στράτευση» είτε συμβαίνει επειδή αποτελεί κυρίαρχο θέμα της εποχής, το αποτέλεσμα μοιάζει συνθηματολογικό και τα κίνητρα των επιθέσεων υπερβολικά.
Είναι αλήθεια ότι από τη γέννησή της, η αστυνομική λογοτεχνία ως λαϊκό είδος συνδέθηκε με την εποχή της, αναδεικνύοντας τις πιο σκληρές πλευρές μιας επιφανειακά ομαλής καθημερινότητας. Οι καλύτεροι εκπρόσωποι του είδους ωστόσο ασκούν κριτική στην επικαιρότητα εντάσσοντάς τη φυσικά στη ροή της πλοκής, δίνοντας με αυτό τον τρόπο διάρκεια ζωής στα βιβλία τους.
Για το ίδιο μείζον πρόβλημα –την καταστροφή της φύσης εξαιτίας της πλεονεξίας του ανθρώπου– μιλάει και ο Γάλλος Καρίλ Φερέ στο μυθιστόρημα «Οκαβάνγκο» (εκδ. Αγρα). Είναι το πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημα στην καρδιά των αφρικανικών πάρκων άγριας φύσης, φόρος τιμής στην ομορφιά του τόπου και υπόμνηση της επείγουσας ανάγκης να τον προστατεύσουμε. Ομως, ίσως εξαιτίας της μεθόδου του συγγραφέα, ο οποίος πριν γράψει μελετά εξαντλητικά το θέμα του και στη συνέχεια ταξιδεύει επιτόπου και παραμένει για μεγάλο διάστημα, ο προβληματισμός για το μέλλον της ανθρωπότητας γίνεται πιστευτός.
Στα μυθιστορήματα του Φερέ η αστυνομική πλοκή διαθέτει πάντοτε έντονο κοινωνικό και πολιτικό υπόβαθρο. Αυτή τη φορά, τον κινητοποιεί το βίαιο και αιμοσταγές εμπόριο άγριων ζώων, με αποδέκτες τους πιο πλούσιους ανθρώπους της Γης. Ολα ξεκινούν από μια ανακριτική έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Ναμίμπια και η οποία θα αποκαλύψει τα μυστικά της αδίστακτης λαθροθηρίας.
Πέρα από το συγγραφικό ύφος και την αστυνομική πλοκή, αξίζει να σχολιάσουμε τον τρόπο με τον οποίο ο Φερέ περιγράφει τη σφαγή των ζώων, δημιουργώντας εικόνες που μας κινητοποιούν συναισθηματικά όπως θα συνέβαινε με τις περιγραφές μαζικής δολοφονίας ανθρώπων, την ίδια στιγμή που αισθανόμαστε ότι η επιλογή του θέματος προκύπτει αβίαστα.
