Τον γνωρίσαμε ως Κορλεόνε στον «Νονό», ως Φρανκ στο «Σέρπικο» και ως πρώην κατάδικο που ξανακυλάει στην παρανομία στο «Carlito’s way», με τη μνημειώδη ατάκα του «Here comes the pain» να τον ακολουθεί. Τώρα ήρθε η ώρα να τον γνωρίσουμε ως Αλ Πατσίνο. Eνα από τα σύμβολα του παγκόσμιου κινηματογράφου διηγείται αυτή τη φορά τη δική του ιστορία, όχι μέσα από την οθόνη, αλλά από την πολυαναμενόμενη αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα στις ΗΠΑ. Το βιβλίο «Sonny boy», ένας τίτλος που ταυτίζεται με το παρατσούκλι του και προέρχεται από το ομώνυμο τραγούδι του Αλ Τζόλσον, ξεκινάει από την παιδική ηλικία του κορυφαίου ηθοποιού, όταν η μητέρα του, Ρόουζ, αρχίζει να τον παίρνει μαζί της, λάθρα, στον τοπικό κινηματογράφο. Τότε ήταν που γεννήθηκε μέσα του και η αγάπη για την υποκριτική, καθώς επιστρέφοντας από τον κινηματογράφο υποδυόταν τους ήρωες που έβλεπε στη μεγάλη οθόνη.
Το βιβλίο, πέρα από τις εμβληματικές κινηματογραφικές στιγμές του Αλ Πατσίνο καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, περιλαμβάνει συναρπαστικές αφηγήσεις για τους κακόφημους δρόμους του νότιου Μπρονξ, όπου μεγάλωσε. Μας συστήνει μια μικρή συμμορία ανηλίκων στην οποία ήταν μέλος και δρούσε με παραβατικό τρόπο, κάτι που αποδεικνύει την εγκατάλειψη που είχε βιώσει ως παιδί. Ωστόσο, η αγάπη για τη μητέρα του, Ρόουζ, δεν έχει εκλείψει μέχρι και σήμερα. Με τη δική της ενθάρρυνση να ερμηνεύσει μερικά λόγια του Ρέι Μίλαντ από το «The lost weekend», ο μικρός «Sonny» παίρνει μια θέση στο Γυμνάσιο Παραστατικών Τεχνών της Νέας Υόρκης. Λίγα χρόνια αργότερα, αναγκάζεται να παρατήσει την υποκριτική για να φροντίσει την ψυχικά άρρωστη Ρόουζ, πληρώνοντας τις θεραπείες της, ενώ το ίδιο διάστημα έρχεται σε επαφή με κείμενα των Χέμινγουεϊ, Τσέχοφ και Οντέτς. Μέσα από τα αναγνώσματά του, συνειδητοποιεί πόσο η μητέρα του μοιάζει με τον Τενεσί Ουίλιαμς, αφού κι εκείνος πέθανε από υπερβολική δόση ψυχοφαρμάκων. Χρόνια αργότερα, ο ίδιος θα έρθει αντιμέτωπος με το πρόβλημα του αλκοολισμού, ενώ πολλές φορές θα φτάσει και στα όρια της χρεοκοπίας.
Οσον αφορά τις αφηγήσεις γύρω από την καριέρα του, ο Αλ Πατσίνο μιλάει τόσο για τις μεγάλες επιτυχίες του, όπως το «Dog day afternoon», που τον έκαναν αυτό που είναι σήμερα, όσο και για τα λιγότερο επιτυχημένα φιλμ, για τα οποία αφιέρωσε πολύτιμο χρόνο και κόπο. Αυτό όμως που ο κάθε αναγνώστης αδημονεί να διαβάσει είναι, φυσικά, η ιστορία γύρω από τον «Νονό», τη γνωριμία με τον Φράνσις Φορντ Κόπολα και πώς κατάφερε να πάρει τον ρόλο ενώ το στούντιο ήθελε τον Τζακ Νίκολσον.
Από την αυτοβιογραφία αυτής της εμβληματικής προσωπικότητας, δεν λείπουν οι γυναίκες που πέρασαν από τη ζωή του, καταλαμβάνοντας όμως μικρότερο χώρο στις σελίδες του βιβλίου του, αλλά και τα τέσσερα παιδιά του. Στα απομνημονεύματά του εξομολογείται για τη σχέση μαζί τους, αλλά και για τη μεγάλη λαχτάρα του να είναι ένας ιδανικός πατέρας. Την τελευταία φορά που έγινε πατέρας ήταν πριν από ένα χρόνο, όταν απέκτησε έναν ακόμη γιο σε ηλικία 84 ετών. Οπως ο ίδιος έχει αναφέρει στο παρελθόν, αν και ο μικρός Ρομάν Πατσίνο είναι βρέφος, εκείνος δεν βλέπει την ώρα να του αφηγηθεί τις περιπέτειές του από τους δρόμους της Νέας Υόρκης.
