Προβληματισμό και επιφυλάξεις για το ζήτημα της «εσαεί» τοποθέτησης δημιουργιών σύγχρονης τέχνης σε αρχαιολογικές εκθέσεις εξέφρασαν τα μέλη του Συμβουλίου Μουσείων κατά τη χθεσινή συνεδρίασή τους, όπου συζητήθηκε το αίτημα του οργανισμού ΝΕΟΝ για τη δωρεά και τη μόνιμη εγκατάσταση δύο έργων της Κύπριας εικαστικού Μαρίας Λοϊζίδου εντός του Αρχαιολογικού Μουσείου Κεραμεικού. Η ομόφωνα θετική γνωμοδότηση, που δόθηκε τελικά, ενέκρινε την τοποθέτηση των δύο έργων όχι στο αίθριο του μουσείου, όπως ήταν το αίτημα, αλλά στα κτίρια εισόδου και εξόδου του αρχαιολογικού χώρου του Κεραμεικού.
Πρόκειται για τα έργα «Πρόλογος 1» και «Πρόλογος 2» (2015), τα οποία μοιάζουν με δύο διάφανες «κουρτίνες», διαστάσεων 1,2 μ. επί 3 μ. και βάρους 3 κιλών η κάθε μία, που έχουν δημιουργηθεί με ύφανση στο χέρι, από νήμα ανοξείδωτου χάλυβα και μεταλλικές κλωστές. Αντλώντας μέρος της έμπνευσής τους από την ελληνική μυθολογία, τις αρχαίες πρακτικές ύφανσης και από εκθέματα και στοιχεία του μουσείου και του αρχαιολογικού χώρου του Κεραμεικού, τα έργα αποτελούν μέρος εικαστικής εγκατάστασης της Μαρίας Λοϊζίδου, με τίτλο «Μεταβίβαση | A Transfer», που είχε παρουσιαστεί στο μουσείο και στο νεκροταφείου του Κεραμεικού τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 2015, στο πλαίσιο του προγράμματος «Εργο στην πόλη» του ΝΕΟΝ. Την επιμέλεια υπέγραφε η τότε διευθύντρια του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (και νυν διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης) Συραγώ Τσιάρα.
Περιλαμβάνοντας δημιουργίες εξαιρετικής λεπτοτεχνίας, η εγκατάσταση «Μεταβίβαση» αποτελούσε έναν διάλογο της μνήμης του τόπου του Κεραμεικού με τα ίχνη της αρχαιοελληνικής υφαντικής τέχνης και τη σύγχρονη τεχνολογία, αναδεικνύοντας όψεις της γυναικείας χειροτεχνίας, της σχέσης με τον χρόνο και τους νεκρούς κ.ά., μέσα από έργα που είχαν παρουσιαστεί σε έξι σημεία του αρχαιολογικού χώρου και του μουσείου. Οι δύο διάφανες μεταλλικές κουρτίνες είχαν τοποθετηθεί σε δύο παράθυρα του αιθρίου του μουσείου, τα οποία προτάθηκαν και ως χώρος μόνιμης εγκατάστασής τους από τον ΝΕΟΝ.
Στη χθεσινή εισήγησή της, όμως, η Διεύθυνση Αρχαιολογικών Μουσείων, Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων εξέφρασε προβληματισμό και «αμηχανία» για τη μόνιμη εγκατάσταση σύγχρονης τέχνης σε χώρους αρχαιολογικών εκθέσεων, υπογραμμίζοντας το ενδεχόμενο δημιουργίας προηγούμενου για παρόμοια αιτήματα και προτείνοντας, μεταξύ άλλων, την τοποθέτηση των δύο έργων στον προθάλαμο του μουσείου και πάντως εκτός των ορίων των κύριων αιθουσών του. Στη συζήτηση που ακολούθησε αναφέρθηκε ότι στη διάρκεια της εγκατάστασης «Μεταβίβαση» η επισκεψιμότητα στον Κεραμεικό είχε αυξηθεί κατά 100%, ωστόσο, τονίστηκε ότι όσο υψηλής καλλιτεχνικής αξίας και αν είναι κάποια σύγχρονα έργα, η μόνιμη παρουσία τους σε αρχαιολογικές εκθέσεις συνιστά ακόμη και «νόθευση». Τα μέλη του Συμβουλίου Μουσείων παρατήρησαν επίσης ότι εσχάτως έχουν αυξηθεί τα αιτήματα μόνιμης εγκατάστασης σύγχρονων έργων σε αρχαιολογικά μουσεία, μια τάση απέναντι στην οποία χρειάζεται να δείχνει κανείς φειδώ. Σημειώθηκε, τέλος, ότι τα δύο έργα δεν πρέπει να τοποθετηθούν ούτε στον προθάλαμο του μουσείου ούτε όμως και στον εξωτερικό χώρο, λόγω κινδύνου διάβρωσης, με την τελική θετική γνωμοδότηση να επιτρέπει την εγκατάστασή τους στα νέα, σύγχρονα κτίρια εισόδου και εξόδου του Κεραμεικού, των οποίων οι μελέτες έχουν εγκριθεί από τα αρμόδια όργανα και αναμένεται η κατασκευή τους.
