Πέθανε σε ηλικία 80 χρόνων ο σπουδαίος ποιητής και στιχουργός Μιχάλης Γκανάς.
Γεννήθηκε στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας το 1944.
Ξεκίνησε από το ορεινό χωριό της Ηπείρου, κατέβηκε στην Αθήνα, σπούδασε Νομικά, αλλά ακολούθησε γρήγορα άλλους δρόμους. Εργοστάσιο, βιβλιοπώλης, στο «Δέντρο» πρώτα και μετά στη «Δωδώνη» της οδού Ασκληπιού, διαφημιστής, στιχουργός.
«Η λογοτεχνία μ’ έχει σώσει. Τελείωσα τη Νομική, δεν μου άρεσε, ουσιαστικά ήμουν ανεπάγγελτος. Αν δεν μου καθόταν αυτό το χαρτί, τι θα έκανα; Ενιωθα πάρα πολύ άσχημα. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις τι κάνεις; Αρπάζεσαι από αυτό που σου δίνει είτε χαρά είτε αναγνώριση. Από νωρίς είχα μια προίκα: τις καλές εκθέσεις. Ενα το κρατούμενο. Μετά είχα τη διάθεση να στρώνομαι, να διαβάζω και μετά να μουντζουρώνω χαρτάκια. Δεν μπορώ να πω πότε αρχίζει ακριβώς. Οι πρώτες απόπειρες γίνονται στο Δημοτικό, μετά στο Γυμνάσιο, ένας καθηγητής ήξερε ότι γράφω και μου ζητούσε να τα πάω στην τάξη να τα διαβάσω. Δεν το ήθελα αυτό, αισθανόμουν άσχημα. Ακόμα και τώρα, δεν μπορώ να καθίσω με φίλους ν’ ακούω δικά μου τραγούδια. Αισθάνομαι αμήχανα. Ασε που δεν μου αρέσουν. Πώς το λέει ο Σαββόπουλος “τα τραγούδια που μ’ αρέσουν είναι αλλωνών;”» έλεγε σε συνέντευξή του στην «Κ».
Πολλά ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από σημαντικούς Ελληνες και ξένους μουσικοσυνθέτες, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο Νίκος Ξυδάκης, o Ara Dinkjian, κ.ά.
Το 1994 τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο ποίησης για το έργο του «Παραλογή» και το 2011 βραβεύτηκε για το σύνολο του ποιητικού του έργου από την Ακαδημία Αθηνών.
