ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ – ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Βγαίνοντας και την τελευταία μέρα από τις πόρτες του Comic Con της Νέα Υόρκης, με τα πόδια να μας βαραίνουν όχι μόνο από το ατελείωτο πηγαινέλα στους χώρους του συνεδρίου αλλά και από τις σακούλες με τα κόμικς που αγοράσαμε, προσπαθούμε να διαχειριστούμε τα όσα βιώσαμε.
To Comic Con διήρκεσε από τις 8 μέχρι τις 11 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε στο Javits Center του Μανχάταν και νιώσαμε σαν να βρεθήκαμε για σε μια άλλη διάσταση από όπου επιστρέφουμε αν όχι αλλαγμένοι, τουλάχιστον ενθουσιασμένοι. Μαζί μας ήταν οι Γιάννης Κουρουμπακάλης από το ελληνικό Comicdom που ήρθε σε επαφή με καλλιτέχνες που θέλει να φέρει στο δικό τους Con και ο Πάνος Παπαγεωργίου, δικηγόρος και μανιώδης αναγνώστης κόμικς, που βρέθηκε εκεί επειδή κέρδισε τον σχετικό διαγωνισμό της Athens Comics Library. Το ταξίδι μας έγινε με την υποστήριξη της Αμερικανικής Πρεσβείας.
Αν και οι εμπειρίες μας είναι ακόμη νωπές και οι εικόνες που είδαμε δεν έχουν μπει ακόμη σε τάξη, προσπαθούμε να βγάλουμε κάποια πρώτα συμπεράσματα. Τι κρατάμε; Το New York Comic Con είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός για την ποπ κουλτούρα. Είναι μια μεγάλη ευκαιρία για καλλιτέχνες να βρεθούν μπροστά σε ένα τεράστιο κοινό, να κάνουν επαφές και να αναζητήσουν νέες συνεργασίες, για εκδότες να παρουσιάσουν τις νέες τους δουλειές, για το κοινό να διασκεδάσει. Ακόμη και να μην είσαι πολύ μέσα στο κόμικ, αποκλείεται να μην σε ενθουσιάσει μια βόλτα στο NYCC.
Το cosplay έχει την τιμητική του, οι «μασκαρεμένοι» αναζητούν τον φακό και εμείς διασκεδάζουμε. Είδαμε οικογένειες με τον μπαμπά ντυμένο Σούπερμαν, την μαμά Γουοντεργούμαν και τους γιους Μπάτμαν και Ρόμπιν να στήνονται όλο αγριάδα μπροστά σε φωτογράφους. Οι απαιτητικοί αναγνώστες ξεφυλλίζουν και οι συλλέκτες σκαλίζουν. Η παραγωγή είναι ασύλληπτη, και εκτός από τις γνωστές εκδοτικές συναντάς και κάποιες που αγνοείς την ύπαρξή τους – κάτι που ειπώθηκε στο συνέδριο είναι ότι με την Disney να κουμαντάρει όλο το υλικό της Marvel και την Warner Bros όλο το υλικό της DC (δύο ηγέτιδες εταιρίες στο χώρο της ψυχαγωγίας), με την προσοχή στραμμένη σε πρωτοκλασάτους ήρωες και με το να έχουν μείνει πολλοί δευτερεύοντες χαρακτήρες στον πάγο, έχει μείνει πολύς χώρος σε νέους ανεξάρτητους δημιουργούς.
Το NYCC εστιάζει επίσης σε τηλεοπτικές σειρές, άλλωστε η σχέση κόμικ και τηλεοπτική σειρά είναι ιδιαίτερα στενή – το κόμικ τροφοδοτεί διαρκώς με περιεχόμενο την τηλεόραση. Ωστόσο έλειπαν οι ταινίες, κάτι που δεν γίνεται στο Comic Con του San Diego, ίσως επειδή βρίσκεται στην δυτική όχθη, όπου και το Hollywood και η βαριά κινηματογραφική βιομηχανία. Σχεδόν ό,τι νέο ετοιμάζεται για την νέα τηλεοπτική σαιζόν έχει ένα αντίστοιχο promo event ή κάποιο πάνελ. Τα πάνελ έχουν διαφορετικό χαρακτήρα. Κάποια φέρνουν διάσημους σχεδιαστές μπροστά στο κοινό τους (όπου πρέπει να στηθείς για ώρα στην ουρά για να μπορέσεις παραβρεθείς), κάποια προωθούν νέες δουλειές και άλλα έχουν εκ βαθέων συζητήσεις για το κόμικ ως τέχνη, ως κοινωνικό φαινόμενο και ως επιχείρηση – σε μια αίθουσα νομικοί σύμβουλοι λένε σε νέους δημιουργούς τι να προσέξουν στο πρώτο τους συμβόλαιο και σε κάποια άλλη γίνεται συζήτηση για τη διαφορετικότητα στα κόμικς.
Το σουπερηρωικό κόμικ ως έντυπο μπορεί να έχει βρεθεί σε μια στασιμότητα, όμως οι ίδιοι οι σούπερ ήρωες, εν πολλοίς λόγω των ταινιών, δείχνουν να έχουν πάρει τα πάνω τους. Υπάρχουν στους διαδρόμους του συνεδρίου σε κάθε μορφή: από χάρτινη μέχρι cosplay και από κουκλάκια μέχρι μπλούζες. Και έρχεται να προστεθεί και ένα κατακλυσμός από εικόνες που προέρχονται από τα βιντεοπαιχνίδια, από κόσμους φαντασίας και sci-fi, από την Ιαπωνία και τα manga της. Το πάθος του κόσμου για αυτά κάνει την ατμόσφαιρα στο NYCC να ξεπερνά κάθε φαντασία.
Ποτέ δεν αμφιβάλαμε ότι το κόμικ είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο για την κουλτούρα της Αμερικής. Αλλά μένουμε εντυπωσιασμένοι με τον τρόπο με τον οποίο το NYCC το διαχειρίζεται και το προβάλει. Ή κάπως αλλιώς: ξεφυλλίζοντας τα κόμικς που αγοράσαμε, σκεφτόμαστε το πόσο πολύ θα θέλαμε να επιστρέψουμε σε αυτό το συνέδριο.
