Τα σπίτια μάς λένε την ιστορία μας πιο εύγλωττα από τους φίλους, τους συγγενείς και τους εραστές μας. Ξέρουν τις μύχιες πλευρές μας, άλλωστε στο κάτω κάτω μας «ανέχονται» αγόγγυστα για περισσότερες ώρες. Το αντιληφθήκαμε αυτό στην καραντίνα, όταν διαπιστώσαμε ότι το μέρος που ζούμε δεν είναι τίποτε άλλο παρά η δική μας αντανάκλαση. Για πολλούς καλλιτέχνες, ο εγκλεισμός της πανδημίας αποτέλεσε πραγματική έμπνευση. Η διατάραξη της ρουτίνας, η αναγκαστική ακινησία, ο περιορισμός στους τέσσερις τοίχους, η ενδοσκόπηση τους ώθησαν να γραπωθούν από τη νέα συνθήκη και να παραγάγουν καινούργια δουλειά. Οπως η φωτογράφος Μαργαρίτα Μαυρομιχάλη. Εκανε μια σειρά από λήψεις που διερευνούν την ψυχική της κατάσταση, με χιούμορ, αυτοσαρκασμό, φαντασία, αυτοαναφορικότητα αλλά και παιχνιδίσματα του μυαλού. Η ενότητα αυτή, με τίτλο «Εσωτερικός χώρος», εγκαινιάστηκε πριν από λίγες ημέρες και θα παρουσιάζεται μέχρι και τις 19 Φεβρουαρίου στη Citronne στο Κολωνάκι.
Η γκαλερί στεγάζεται σε ένα παλιό αθηναϊκό διαμέρισμα και κάπως έτσι –σαν ειρωνεία της τύχης– ένα σπίτι καλείται να φιλοξενήσει την ιστορία ενός άλλου σπιτιού. Η ατομική έκθεση παρουσιάζει 19 φωτογραφίες της περιόδου 2019-2021, που απεικονίζουν μια «ένδον» πραγματικότητα μέσα από προσεκτικά σκηνοθετημένες φωτογραφίες σ’ ένα αστικό διαμέρισμα. Σε αυτές πρωταγωνιστεί η ίδια η φωτογράφος ως μοντέλο, είδωλο, ένοικος. Μοιάζει λες και κρατά ένα οπτικό «ημερολόγιο», όπου τίποτε δεν μένει απέξω. Ούτε η καταγραφή της μοναξιάς ή του αδιεξόδου, ούτε η διάθεση να κάνει πλάκα με τον εαυτό της και κυρίως να βρει μέσα στους τοίχους ενός σπιτιού την ελευθερία να αφήσει τη φαντασία της να καλπάσει. Οπως γράφει και η επιμελήτρια της έκθεσης, ιστορικός τέχνης Λίζυ Πλέσσα, «χορεύει στις σκάλες, ποζάρει με βραδινά φορέματα, κρύβεται πίσω από ένα βάζο λουλούδια, καπελώνεται με κατσαρόλες, μάσκες και μουτσούνες: “μεταμφιέζεται” μπροστά στον φακό της, χωρίς όμως να υποδύεται περσόνες του εαυτού της. Οι φωτογραφίες της Μαργαρίτας Μαυρομιχάλη προκύπτουν από τη σκηνοθετημένη και σκηνογραφημένη παρατήρηση της εικόνας της, αυτοπορτρέτα που αποτυπώνουν την ενεργό συμμετοχή της στη δημιουργία τους».
Η ίδια η εικαστικός πιστεύει ότι αν μια φωτογραφία αναδεικνύει περισσότερο τον φωτογράφο από το αντικείμενό της, τότε κάθε φωτογραφία είναι μια αυτοπροσωπογραφία. Ο «Εσωτερικός χώρος» είναι για εκείνη μια προσωπική εξερεύνηση της ανάγκης τού ανήκειν σε έναν εφήμερο κόσμο, αυτόν των συναισθημάτων. Η έκθεση της Μαργαρίτας Μαυρομιχάλη στην γκαλερί Citronne είναι η πρώτη παρουσίαση της δουλειάς της φωτογράφου στην Αθήνα. Εχουν προηγηθεί εκθέσεις της σε Νέα Υόρκη, Βοστώνη, Σαν Ντιέγκο, Βουδαπέστη, Παρίσι, Βερολίνο, Βαρκελώνη και Λονδίνο.