«Εχω μεταφέρει εκατοντάδες φορτία στη ζωή μου μέσα στα 15 χρόνια που εργάζομαι. Απειρα πέρα-δώθε σε πολλές χώρες. Το τελευταίο μου φορτίο, το ανθρωπιστικό υλικό που γέμισε την νταλίκα με προορισμό την Ουκρανία, θα το θυμάμαι για πάντα. Με έκανε να αισθάνομαι χαρά που θα βοηθήσουμε τους ανθρώπους στην πράξη και, από την άλλη, θλίψη για όσα ζουν. Αυτά σκεφτόμουν δύο ολόκληρες ημέρες στο τιμόνι μέχρι να φτάσουμε στα σύνορα Ουκρανίας – Ρουμανίας, όπου και ξεφορτώσαμε. Με έκανε επίσης υπερήφανο που εμείς οι οδηγοί εκπροσωπήσαμε όλους τους Ελληνες που θέλουν να βοηθήσουν», λέει στη στήλη ο Κώστας Φαρμάκης, ένας από τους οδηγούς των φορτηγών που αναχώρησαν πριν από λίγες ημέρες από την πατρίδα μας με κατεύθυνση τον Βορρά. Τόσο στην αναχώρηση όσο και στην άφιξη εκτυλίχθηκαν συγκινητικές στιγμές. «Επρεπε να βλέπατε τα πρόσωπα των Ουκρανών εθελοντών στην Αθήνα που βοήθησαν στην αποστολή, αλλά και των συμπατριωτών τους που τα παρέλαβαν. Δεν θα τους ξεχάσω ποτέ», συμπληρώνει. «Οπως δεν θα ξεχάσω πως στη συνοριακή πόλη που φτάσαμε, όταν εγώ και οι συνάδελφοί μου βγήκαμε να φάμε, βλέπαμε γύρω μας μόνο μαμάδες με μωρά που είχαν φύγει για να γλυτώσουν τον πόλεμο. Ακόμα και αν δεν βλέπεις βομβαρδισμούς, πονάει η καρδιά σου».
Κουβέρτες πεντακάθαρες και διπλωμένες καλά μέσα σε ατομικές θήκες. Τροφές και πάνες για μωρά. Φάρμακα ειδικά για εγκαύματα και τραυματισμούς. Οι Ελληνες ανταποκρίθηκαν άμεσα στις ανάγκες των Ουκρανών για συγκεκριμένα είδη που μπορεί να ανακουφίσουν τον πληθυσμό στην πιο σκοτεινή ώρα του πολέμου. Χάρη στην πρωτοβουλία «Ολοι Μαζί Μπορούμε», της Περιφέρειας Αττικής, του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, δέκα δήμων της Αττικής και του ΣΚΑΪ, επτά νταλίκες χωρητικότητας 22 τόνων ξεκίνησαν πριν από λίγες ημέρες από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας μεταφέροντας την ανθρωπιστική βοήθεια. Η ουκρανική πρεσβεία στην Αθήνα είχε εφοδιάσει τους οδηγούς με ειδικές διαπιστεύσεις για να μην καθυστερούν για ελέγχους σε τελωνεία. Οι πρώτες τέσσερις νταλίκες έφθασαν στα σύνορα Ρουμανίας – Ουκρανίας, στην πόλη Τούλτσεα. Καθώς είχαν ελληνικές πινακίδες, δεν μπορούσαν να μπουν μέσα στην πληττόμενη χώρα. Επρεπε λοιπόν να ξεφορτώσουν τις προσφορές, τις οποίες παρέλαβαν οι Ουκρανοί και θα τις διανείμουν στο εσωτερικό της πατρίδας τους, για να καλυφθούν το συντομότερο δυνατόν οι άμεσες ανάγκες του κόσμου. Οι υπόλοιπες τρεις νταλίκες με φάρμακα και κλινοσκεπάσματα πήγαν στην πόλη Χμελνίτσκι, η οποία βρίσκεται 300 χλμ. από το Κίεβο.
Οπως υποστήριξαν οι υπεύθυνοι του «Ολοι Μαζί Μπορούμε», είχε τεράστια σημασία η δουλειά που έκαναν οι Ουκρανοί εθελοντές τόσο στην Ελλάδα όσο και στη χώρα τους. Στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας εργάζονταν αδιάκοπα για να ξεχωρίσουν και να κατηγοριοποιήσουν το υλικό που ερχόταν με φορτηγά. Στην Ουκρανία πια, εθελοντές επεξεργάστηκαν ένα ένα τα κουτιά των φαρμάκων με ετικέτες για να αναγράφεται στη γλώσσα τους το είδος και η δραστική ουσία, καθώς αλλάζει το όνομα του σκευάσματος ανάλογα με την αγορά που κυκλοφορεί. «Ακόμα και σήμερα, που οι νταλίκες έχουν πια φτάσει στον προορισμό τους, το τηλέφωνό μας δεν σταματά να χτυπά», λέει η Δώρα Γιαννακάκη του «Ολοι Μαζί Μπορούμε». «Δεκάδες αιτήματα προσφοράς από απλούς ανθρώπους έως επιχειρηματίες φτάνουν σε εμάς και έτσι αποφασίσαμε να οργανώσουμε και μια δεύτερη αποστολή σε μικρό χρονικό διάστημα», υπογραμμίζει στη στήλη. Ενα από τα φαινόμενα πάντως που ξεχωρίζει στην ουκρανική κρίση –όπως προσθέτει– είναι πως οι συμπατριώτες μας ακολούθησαν πλήρως τις οδηγίες για τα είδη που έπρεπε να συγκεντρωθούν: «Δεν υπήρχε τόσο η ανάγκη για τρόφιμα όσο για φάρμακα, κουβέρτες και υπνόσακους, καθώς και είδη για παιδιά και βρέφη. Σε άλλες περιπτώσεις, όσοι ήθελαν να βοηθήσουν συγκέντρωναν ό,τι εκείνοι νόμιζαν χρήσιμο ή και τους περίσσευε. Αυτή τη φορά όλα ήταν υποδειγματικά».
