Τα οικοδομήματα έχουν τη δική τους νηπιακή και παιδική ηλικία. Ωριμάζουν μέσα στον χρόνο και στο βλέμμα των ανθρώπων, παίρνουν αξία από τις εμπειρίες που βιώνουμε εντός τους. Πείτε με ρομαντική, δεν με πειράζει καθόλου, αλλά όταν την Παρασκευή πέρασα το κατώφλι του, 40 μέρες μετά τα επίσημα εγκαίνια, ήταν σαν να βλέπω τα γεννητούρια του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου Χανίων. «Φταίει» ίσως και η διευθύντριά του, η έφορος αρχαιοτήτων Χανίων, Ελένη Παπαδοπούλου, που μας έλεγε την ώρα που μας ξεναγούσε: «Το ίδιο ακριβώς νιώθαμε και εμείς οι αρχαιολόγοι που επιλέξαμε και τοποθετήσαμε ένα ένα τα αντικείμενα στις προθήκες, και ξαφνικά λες και έγινε ένα θαύμα, είδαμε γύρω μας να έρχεται στη ζωή ένας χώρος, να γεμίζει με την ενέργεια, την ιστορία των εκθεμάτων». Δεν χρειαζόταν να μας εξηγήσει με πόσο πάθος και αφοσίωση εργάστηκαν όλοι, από τον πρώτο έως τον τελευταίο. Οι αίθουσες μαρτυρούν το μεράκι, την αγάπη, την έγνοια που επενδύθηκε για να υπάρχει αυτό το ωραίο αφήγημα.
Το εκπληκτικό κέλυφος, που σχεδίασε ο αρχιτέκτων Θεοφάνης Μπομπότης, μοιάζει με καράβι που βγαίνει από τη γη, εξ ου και είναι καλυμμένο από κεραμικά πλακίδια στο χρώμα του χώματος. Δύο ευθείς όγκοι που σχηματίζουν γωνία μεταξύ τους και ένας τρίτος, μόνος του, ο οποίος έρχεται να κλείσει την τριγωνική σύνθεση, δίνουν τον δικό τους φουτουριστικό τόνο σε μια ωραία γειτονιά όπως η ιστορικότατη Χαλέπα. Η συνοικία μέχρι σήμερα ζούσε στην αύρα του Ελευθερίου Βενιζέλου και του ομώνυμου ιδρύματός του, στον ίσκιο της ρωσικής εκκλησίας της Αγίας Μαγδαληνής και στη θαλασσινή αύρα των Ταμπακαριών. Τώρα έχει έναν νέο πόλο έλξης, που πυκνώνει σε τρεις αίθουσες τα χνάρια της ανθρώπινης παρουσίας στη δυτική Κρήτη, από την προϊστορία έως τον 4ο αι. μ.Χ. Στον επάνω όροφο φιλοξενείται και η Συλλογή Κωνσταντίνου και Μαρίκας Μητσοτάκη, με μοναδικής ομορφιάς κομμάτια.
Σε όλο το εμβαδόν του μουσείου ο ανάπλους στο παρελθόν γίνεται μέσα από αγγεία, όπλα, χρηστικά και λατρευτικά σκεύη, καθώς και πολύ καλαίσθητες αναπαραστάσεις τάφων. Το κτίριο είναι ψηλοτάβανο, ευάερο, ευήλιο, και έχει την ιδανική γαλήνια ατμόσφαιρα που κάνει τον επισκέπτη να ταξιδέψει σε άλλη εποχή. Παράλληλα με τη μόνιμη έκθεση, εγκαινιάστηκε και ένα πολύ ξεχωριστό περιοδικό αφιέρωμα που ταιριάζει γάντι στο μουσείο. Εχει τίτλο «Bath Time. Σώμα – Νερό – Διάλογοι» και πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Mucem της Μασσαλίας. Ενα θεματικό «οδοιπορικό» που συνδέει το νερό με το ανθρώπινο κορμί, οικοδομείται πάνω σε είδη από χαμάμ, ζωγραφική και χαρακτική, αρχαία αντικείμενα. Μια πραγματικά πολύ «δροσιστική» και καλοστημένη έκθεση, που ολοκληρώνεται στις αρχές Σεπτεμβρίου. Αν βρεθείτε στα Χανιά, αξίζει να αφιερώσετε χρόνο σε αυτό το μουσείο, που θα μεστώσει από τις δικές μας επισκέψεις.
