Η έλευση της Κατερίνας Σακελλαροπούλου στον προεδρικό θώκο άλλαξε πολλά πράγματα. Κυρίως εξαφάνισε το είδος της στείρας τυπολατρίας με την οποία αντιμετωπιζόταν ο πρώτος πολίτης της χώρας. Ο φρέσκος αέρας που φύσηξε στο Προεδρικό Μέγαρο έφερε και μια διαφορετική σχέση με τον θεσμό μέσα από τον σεβασμό που γεννά η προσήνεια και η απλότητα της προσωπικότητάς της. Η πιο τρανή απόδειξη ήταν οι αντιδράσεις του κόσμου που πέρασε το κατώφλι την περασμένη Κυριακή για να δει από κοντά τον κήπο του Μεγάρου. Πάνω από 1.200 άτομα χάρηκαν τη βόλτα τους και τα περισσότερα από αυτά μίλησαν με την «οικοδέσποινα», που δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο: πρέπει να τραβήχτηκαν κυριολεκτικά εκατοντάδες σέλφι με την Πρόεδρο. Ενθύμιο και τεκμήριο πως η ηγεσία του τόπου βρίσκεται κοντά τους.
Την πιο εντυπωσιακή παρουσία την είχαν οι οικογενειάρχες με τα παιδιά τους, όμως από τις 12 μ. και μέχρι τις 4 μ.μ. έκαναν την εμφάνισή τους και πολλοί νέοι αλλά και ηλικιωμένοι. Αν μέχρι τώρα χαιρόμασταν τον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου μόνον όσοι είχαμε την τιμή να βρισκόμαστε στη δεξίωση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στα τέλη Ιουλίου (επίσημοι και δημοσιογράφοι δηλαδή), τώρα γίνεται προσβάσιμος σε όλους και μάλιστα κάθε Κυριακή (11 π.μ.-4 μ.μ.) θα είναι ανοιχτός στους επισκέπτες. Σύμμαχος και ο καιρός, που έκανε τον περίπατο ακόμη πιο ωραίο. Αυτό που πάντως εντυπωσίασε όλους ήταν η ομορφιά των ψηλών δένδρων αλλά και τα έργα τέχνης που εντάσσονται απολύτως στο φυσικό περιβάλλον. Στα 25 στρέμματά του, μια μικρή όαση πρασίνου πλάι στον πνεύμονα του Εθνικού Κήπου, υπάρχουν κυπαρίσσια που ξεπερνούν τον έναν αιώνα ζωής και σίγουρα κλέβουν την παράσταση μαζί με άλλα 140 είδη δένδρων, φυτών και θάμνων. Εκεί ζουν και κάποια αδέσποτα γατάκια που έχουν τη φροντίδα που τους πρέπει και σίγουρα ζηλεύουν την Καλυψώ, που κάνει ζωή χαρισάμενη εντός του κτιρίου, συναντώντας υψηλούς επισκέπτες. Φαίνεται πάντως ότι τρόμαξαν με την κοσμοσυρροή και δεν εμφανίστηκαν.
Υπαίθριο μουσείο
Τα πιο πολυφωτογραφημένα «ζώα» ήταν οι κατσικούλες της Νάτας Μελά, που μαζί με εικαστικές δημιουργίες του Κώστα Βαρώτσου, του Γιώργου Ζογγολόπουλου, του Θεόδωρου Παπαγιάννη και του Γιάννη Παππά δίνουν τον τόνο ενός υπαίθριου μουσείου ωραίας γλυπτικής. Από κοντά και η μουσική: ένα καταπληκτικό σύνολο με την Ευαγγελία Νικολούζου στο κλαρινέτο, τον Αλέξανδρο Σιουπούλη στο βιολοντσέλο, την Αλεξάνδρα Πλέσσια, την Αλίκη Σιούστη, τη Ζωή Δημοπούλου και τον Δημήτρη Κούντουρα ως φωνητικό σύνολο. Υπό το βλέμμα του διευθυντή των Μουσικών Σχολών στο Ωδείο, Φίλιππου Τσαλαχούρη, που είχε μαζί με τον Νίκο Τσούχλο φροντίσει για τα πάντα. Οσο για το τρατάρισμα, τα σαντουιτσάκια και τα καναπεδάκια έγιναν ανάρπαστα.
