Βαδίζοντας στη βραδινή Βασιλίσσης Σοφίας τη Δευτέρα για να περάσω το κατώφλι της ιταλικής πρεσβείας σκεφτόμουν ότι η βραδιά για την προώθηση της ιταλικής γαστρονομίας όπου με είχαν καλέσει, όσο λαχταριστή κι αν ακουγόταν, ήταν μάλλον άχρηστη. Αποκλείεται να υπάρχει ον σε αυτή την πλάση που να μην ορκίζεται στην πίτσα, την πάστα και στα gelati, αλλά και σε όλα τα πιάτα με ψαρικά που τρώει ο Μονταλμπάνο πριν από την εξιχνίαση εγκλημάτων. Οπλισμένη με ένα Aperol spritz που μου σέρβιραν ήδη στο προαύλιο (υπήρχε ειδικό φορτηγάκι – μπαρ) έκανα ευθαρσώς την ίδια ερώτηση στον Αλεσάντρο Τουτίνο, επικεφαλής του Τύπου στην πρεσβεία. «Certo», μου απάντησε, «όλος ο κόσμος ξέρει και λατρεύει τα ιταλικά προϊόντα, αλλά η αποψινή εκδήλωση δεν αφορά μόνο αυτό. Υπάρχουν άλλα δύο πολύ σημαντικά θέματα, που θα θέλαμε να κερδίσουμε την υποστήριξη των Ελλήνων».
Ποια είναι αυτά; Αφενός να αντισταθούμε από κοινού στο Nutriscore, ένα σύστημα επισήμανσης στα αγροκτηνοτροφικά και γεωργικά προϊόντα που θα ήθελαν να περάσουν στην ευρωπαϊκή νομοθεσία κάποιες χώρες στον Βορρά. Πάνω στις συσκευασίες θέλουν να βάλουν χρώματα (πράσινο, πορτοκαλί, κόκκινο) που να προειδοποιούν τους καταναλωτές για την ποσότητα των λιπαρών. Κοντολογίς αν ισχύσει μια τέτοια ρύθμιση, τα ελληνικά και τα ιταλικά λάδια, η παρμεζάνα, αλλά και η δική μας φέτα θα φαίνονται ακατάλληλα για τη σωστή διατροφή, όπως επισήμανε και η πρέσβειρα της Ιταλίας Πατρίτσια Φαλτσινέλι στην ομιλία της, προσθέτοντας: «Η Ιταλία αντιπροτείνει εναλλακτικά το Nutrinform, ένα ισορροπημένο σύστημα που δεν κάνει διακρίσεις, αλλά είναι βασισμένο σε αντικειμενικά δεδομένα, προς όφελος των καταναλωτών, λαμβάνοντας υπόψη τον ισορροπημένο συνδυασμό τροφών και έναν υγιεινό τρόπο ζωής, χωρίς να αδικεί συγκεκριμένες παραγωγές ή προϊόντα».
Επίσης, η Ιταλία θέλει και τη δική μας βοήθεια, καθώς η Ρώμη έχει βάλει υποψηφιότητα για τη φιλοξενία της Παγκόσμιας Εκθεσης του 2030 με τίτλο «Aνθρωποι και περιοχές: αστική ανάπλαση, ένταξη και καινοτομία» και όραμα να γίνει κατανοητή η βιώσιμη ανάπτυξη των περιοχών, μέσω μιας διαδρομής συνεργασιών και συνεταιρισμών. Τα 200 και πλέον άτομα που είχαμε πάντως την τύχη να παρευρεθούμε στη γαστρονομική βραδιά, την οποία επιμελήθηκε ο σεφ της πρεσβείας Μάρκο Σέρα για τη γιορτή του Gusto Italiano, μασουλήσαμε με ευχαρίστηση κάθε ιταλική λιχουδιά. Από τυριά και αλλαντικά που σερβίρονταν ως κρύοι μεζέδες μαζί με χόρτα και αγκινάρες, μέχρι φρεσκότατα ζυμαρικά που μαγειρεύονταν μπροστά μας. Περιττό να πει κανείς ότι μπροστά από τα τηγάνια που φτιαχνόταν η καρμπονάρα (η καλή, η αυθεντική) σχηματίστηκαν ουρές, αλλά και στις πίνσες, ένα πιάτο της Ρώμης που αγαπιέται παντού. Το τέλος ήρθε με παγωτά, τιραμισού και όλα τα αμαρτωλά γλυκά που με το Nutriscore θα χτύπαγαν κόκκινο. Οπότε, ναι, ας παλέψουμε να μην περάσει ποτέ…
