Η αγάπη για την τέχνη μαθαίνεται εξ απαλών ονύχων. Από εκθέσεις, επισκέψεις σε μουσεία, εκδόσεις διαμορφώνονται οι προσλαμβάνουσες που αργότερα ορίζουν όλη μας την αισθητική: από το πώς ντυνόμαστε, διακοσμούμε το σπίτι μας και αντιμετωπίζουμε εν συνόλω τον δημόσιο χώρο μέχρι τον τρόπο που σκεπτόμαστε και φιλοσοφούμε τη ζωή. Είναι λοιπόν σπουδαίο όταν το ίδιο το σχολείο, πέραν της διδακτέας ύλης του, μεριμνά για να αποκτήσουν οι μαθητές αισθητική παιδεία. Αυτή είναι η περίπτωση της Ελληνογερμανικής Αγωγής που εδώ και πολλά χρόνια έχει συστηματική προσέγγιση στο πεδίο αυτό με πολλές εκθέσεις Ελλήνων καλλιτεχνών –ατομικές και ομαδικές– ώστε να πλουτίσουν τα ερεθίσματα των παιδιών τα οποία φοιτούν στο σχολείο. Πολύ συχνά τα αφιερώματα αυτά συνοδεύονται και από ειδικές συζητήσεις με τους ίδιους τους δημιουργούς, όπως πρόσφατα η γλύπτρια Αφροδίτη Λίτη ή ο φωτογράφος Πάνος Κοκκινιάς που μίλησαν στα παιδιά για τη δουλειά τους.
Χθες το βράδυ εγκαινιάστηκε ένα ακόμα σημαντικό αφιέρωμα στις εγκαταστάσεις του εκπαιδευτηρίου. Εχει τίτλο «Σκιές» και φιλοδοξεί να συστήσει στους μαθητές έναν από τους πλέον χαρισματικούς Ελληνες καλλιτέχνες, τον Νίκο Κεσσανλή. Φιλοξενούνται οκτώ συνολικά έργα από την ενότητα «Φαντασμαγορίες της Ταυτότητας», την πιο χαρακτηριστική της δουλειάς του. Την πρωτοπαρουσίασε τη δεκαετία του 1960 επηρεασμένος από το κίνημα της mec art (Μηχανική Τέχνη). Η σειρά που παρουσιάζεται στην έκθεση έγινε την ίδια περίοδο που ο εικαστικός δημιούργησε το μεγάλο έργο «Η Ουρά» στον σταθμό του μετρό στην Ομόνοια. Η τεχνική κατασκευής της εγκατάστασης αυτής έγινε «σε τελαρωμένο» ύφασμα πολλαπλών επιστρώσεων, με την τελευταία επίστρωση να είναι από ευαισθητοποιημένο χρώμα φωτοχρωμίας, ικανό να αποτυπώνει με την κλασική μέθοδο της φωτογραφίας μορφές και σχήματα. Ετσι ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια των περαστικών οι φιγούρες που μας έχουν γίνει εδώ και δύο δεκαετίες ιδιαίτερα αγαπητές.
Καλλιτέχνης που άφησε βαρύ το χνάρι του στην ελληνική τέχνη διότι ανέτρεψε πολλά από τα μέχρι τότε δεδομένα, ο Κεσσανλής πυκνώνει στο έργο του έναν ολόκληρο κόσμο. Γεννημένος το 1930 στην Αθήνα, μαθήτευσε στην ΑΣΚΤ και στη συνέχεια έζησε στη Ρώμη και στο Παρίσι όπου ήρθε σε επαφή με τα διεθνή αιτήματα. Συμμετείχε ενεργά στο πνεύμα της εποχής, στο πνεύμα της ρήξης με την παραδοσιακή ζωγραφική. Ετσι προέκυψε η mec art, της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος. Τα έργα του διεύρυναν το πεδίο της ζωγραφικής μέσω της εισαγωγής του μηχανικού, του τυχαίου, του αυθόρμητου αλλά και της παράδοσης με αναφορές στο ανατολίτικο θέατρο σκιών. Οι Φαντασμαγορίες της Ταυτότητας απεικονίζουν διαφορετικές σκιές, εκδοχές του εαυτού μας θα έλεγε κανείς, που αναδεικνύουν την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τις 12 Απριλίου.
