Η εθνική μας επέτειος για το 1821 που συμπίπτει με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου εορτάστηκε φέτος με πολύ ξεχωριστό τρόπο στη Βιέννη, αναδεικνύοντας πώς μπορεί να λειτουργήσει η πολιτιστική διπλωματία. Η πρέσβειρά μας στην αυστριακή πρωτεύουσα, Κατερίνα Κοΐκα, η οποία κλείνει τέσσερα χρόνια δραστήριας θητείας εκεί, «ενορχήστρωσε» ένα εγχείρημα που συνδύασε τα εικαστικά και τη μουσική: Το περασμένο Σάββατο, τουλάχιστον 400 προσκεκλημένοι πέρασαν το κατώφλι του αρχοντικού κτιρίου της πρεσβείας (που είναι παράλληλα και πρεσβευτική κατοικία) έχοντας λάβει μια κομψή πρόσκληση με έργο του Ελληνα ζωγράφου Αντώνη Στάβερη. Επρόκειτο για το περιστέρι της ειρήνης μαζί με τις παπαρούνες, που σημαίνουν για εμάς τους Ελληνες τον ερχομό της άνοιξης. Γεννημένος στην Αθήνα το 1973, ο Στάβερης είναι από τους καλλιτέχνες που παρουσιάζουν τη δουλειά τους εκτός και εντός συνόρων. Το ότι φιλοτέχνησε την πρόσκληση ήταν ένας πολύ ωραίος τρόπος για να βγάλει κανείς μπροστά τους πολύ αξιόλογους ζωγράφους μας.
Το «παρών» έδωσαν σχεδόν όλες οι ξένες διπλωματικές αποστολές που βρίσκονται στη Βιέννη, ενώ η καγκελαρία και οι επίσημες τοπικές αρχές έστειλαν και αυτές αντιπροσώπους. Στον σύντομο λόγο της, η πρέσβειρα αναφέρθηκε στις διμερείς σχέσεις που είναι άριστες, ενώ υπογράμμισε ότι σε κρίσιμες περιστάσεις, όπως λ.χ. το θέμα του μεταναστευτικού, η Αυστρία έχει σταθεί στο πλευρό μας. Τώρα που η Ελλάδα έχει θέσει υποψηφιότητα για το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, η χώρα της Μεσευρώπης και πάλι έδειξε κάθε καλή διάθεση να μας στηρίξει.
Η έκπληξη που είχαν οι καλεσμένοι, πάντως, ήταν ότι τους εθνικούς ύμνους της Αυστρίας και της Ελλάδας δεν τους άκουσαν ηχογραφημένους, αλλά ερμηνεύτηκαν από τον βαρύτονο Αρη Αργύρη, τον οποίο συνόδευε στο πιάνο ο Αναστάσιος Στρίκας. Πρόκειται για δύο συμπατριώτες μας που ζουν και εργάζονται στη Βιέννη, και μάλιστα έχουν διακριθεί στον απαιτητικό στίβο της μουσικής και του λυρικού τραγουδιού.
«Πολύ συχνά λέμε ότι ο πολιτισμός είναι η βαριά μας βιομηχανία, το μεγάλο μας αποθεματικό, αλλά δυσκολευόμαστε να βρούμε τις ιδέες με τις οποίες θα τον προβάλουμε στο εξωτερικό», λέει στη στήλη η Ελληνίδα πρέσβειρα, συμπληρώνοντας: «Εμείς αξιοποιήσαμε το ωραίο μας κτίριο, που είναι έδρα της διπλωματικής αποστολής από το 1920 και διαθέτει μεγάλους χώρους. Το σχεδίασε ένας μαθητής του Θεόφιλου Χάνσεν. Αξιοποιήσαμε τους ζωγράφους και τους μουσικούς μας, ενώ πολύ συχνά κάνουμε συνεργασίες με Ελληνες που διακρίνονται στις τέχνες και στα γράμματα και ζουν εδώ. Αυτό πρέπει να πω πως βρήκε τεράστια ανταπόκριση στους Αυστριακούς, που αγαπούν ιδιαίτερα την Ελλάδα, σέβονται την αρχαία κληρονομιά της και θέλουν να γνωρίσουν τη νεότερη».
