Ορισμένες φορές η ζωή προτρέχει. Πού να φαντάζονταν οι γονείς του Αργεντινού φωτογράφου Μιγκουέλ Φλόρες Βιάνα όταν έντυναν τον τρίχρονο πιτσιρίκο τους τσολιαδάκι, με ένα κοστούμι που αγόρασαν από ένα ταξίδι τους στην Αθήνα τη δεκαετία του 1960, πως ο γιος τους θα γινόταν ένθερμος φιλέλληνας. Σε τέτοιο βαθμό, που θα θεωρούσε τη χώρα μας το δεύτερο σπίτι του (αν και είναι εγκατεστημένος εδώ και δεκαετίες στο Λονδίνο), ενώ θα περνούσε κάθε καλοκαίρι ένα μεγάλο διάστημα στα μέρη μας.
Εξειδικευμένος στην αποτύπωση εσωτερικών χώρων, χαρισματικός στο να μπορεί να αποδίδει με εικόνες την ατμόσφαιρα, ο Μιγκουέλ, που συνεργάζεται με τα μεγαλύτερα περιοδικά και εκδοτικούς οίκους στον κόσμο, αποφάσισε να αφιερώσει ένα βιβλίο στα ωραιότερα ελληνικά σπίτια. Ποιες κατοικίες όμως; Oχι αυτές που έχουν πισίνες με υπερχείλιση και σε κάνουν να φαντασιώνεις το υπέρλαμπρο ελληνικό καλοκαίρι μέσα στο στερεοτυπικό τους στυλιζάρισμα. Αλλά αυτά τα σπίτια που έχουν νοτίσει από τον χρόνο, έχουν παρελθόν, έχουν βιωμένους χώρους όπου άνθρωποι έχουν γεννηθεί, πεθάνει, ερωτευτεί.
Επειτα από έρευνα μερικών ετών και μεγάλα ταξίδια ανά την Ελλάδα, έκανε το «Haute Bohemians: Greece». Ο Αργεντίνος κατάφερε να κλείσει όλη την ελληνική ομορφιά σε ένα λεύκωμα που μιλάει για τη ναυτοσύνη, το εμπορικό δαιμόνιο, τους πολέμους για την ελευθερία, τον κοσμοπολιτισμό μέσα από το κατοικείν. Από τη Λίνδο ώς την Υδρα, από τη Θεσσαλία ώς την Πελοπόννησο, ο Φλόρες Βιάνα είναι ένας ακροβολισμένος υπομονετικός παρατηρητής για το πώς η Ιστορία μεταβολίζεται σε αισθητική.
Τη Δευτέρα 12 Ιουνίου έγινε η επίσημη παρουσίαση του βιβλίου και στην Ελλάδα στον καταπληκτικό χώρο που έχει ανοίξει εδώ και λίγο καιρό στην Πλάκα, η Μαρία Λαιμού. Στο Mouki mou, που έχει διαλεγμένα ενδύματα, αντικείμενα τέχνης και όχι μόνον, συγκεντρώθηκαν δεκάδες Αθηναίοι και ξένοι για να γνωρίσουν από κοντά τον Μιγκουέλ και να δουν αυτό το λεύκωμα που δοξάζει όχι την επιδερμική καλλονή της χώρας μας αλλά την ουσιαστική της οντότητα μέσα από τον χρόνο. Η αίσθηση ότι οι προσκεκλημένοι ήταν στη νοερή σκιά του Ιερού Βράχου έκανε τη συνάντηση ακόμα πιο συγκινητική. Ηταν πράγματι η ωραιότερη επιλογή για να αποδοθεί στο κοινό αυτό το εκδοτικό εγχείρημα. Το «παρών» έδωσαν και άνθρωποι που με τις συμβουλές τους ή με τη γενναιοδωρία τους βοήθησαν τον Αργεντίνο φωτογράφο στην προσπάθειά του. Oπως η αρχιτέκτων Κατερίνα Τσιγαρίδα, που τον βοήθησε να γνωρίσει καλύτερα το Πήλιο, ή η Ελένη Μαρτίνου, που άνοιξε τις πόρτες του δικού της σπιτιού στην Παιανία για να το φωτογραφίσει. Οπως άλλωστε λέει και ο ίδιος, τα σπίτια δεν είναι οι τοίχοι αλλά οι ένοικοί τους.
