Από το παλάτι μέχρι το λαϊκό πάλκο, από το θέατρο μέχρι τον κινηματογράφο και από εκεί σε όλες τις δεξιώσεις και τις κοσμικές συνάξεις που συζητήθηκαν στην Αθήνα για σχεδόν 50 χρόνια. Ο λόγος για τον σχεδιαστή Κώστα Μαυρόπουλο –που κηδεύτηκε πριν από λίγες ημέρες– ο οποίος μαζί με τον υιοθετημένο αδελφό του Ντίνο ήταν οι άνθρωποι που έντυσαν μερικές από τις ωραιότερες και σπουδαιότερες Ελληνίδες, φέρνοντας μεταπολεμικά στη χώρα μας το πνεύμα της ευρωπαϊκής μόδας. Ο οίκος τους έχαιρε σεβασμού και εκτός συνόρων. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην κηδεία του Ντίνου, το 2018, ο οίκος Dior έστειλε στεφάνι. Πριν από λίγο καιρό είχε κυκλοφορήσει μάλιστα από τις εκδόσεις Επτάλοφος και ένας κομψός τόμος με τίτλο «Από το μάτι της βελόνας», στην οποία ο Κώστας Μαυρόπουλος διηγήθηκε στη Ματίνα Τσιμπόγλου πώς καθιερώθηκαν μέσα στις δεκαετίες με τον αδελφό του, αλλά και περιστατικά με τις πλέον διάσημες πελάτισσές τους. Ανάμεσά τους η βασίλισσα Φρειδερίκη, η Τζένη Καρέζη, η Μαρία Κάλλας, η Βίκυ Μοσχολιού, η Ζωή Λάσκαρη, σύζυγοι και θυγατέρες πολιτικών, εφοπλιστών και επιχειρηματιών.
Γιος ναυτικού, ο Κώστας Μαυρόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Ο πατέρας του ήθελε να ακολουθήσει το δικό του επάγγελμα. Τελικά ο νεαρός βρέθηκε στο Παρίσι να μαθητεύει στον Ζαν Ντεσέ (Jean Desses), τον λεγόμενο και «βασιλιά της μουσελίνας», από τα μεγαλύτερα ονόματα της παγκόσμιας μόδας της εποχής. Το 1955, αποφοίτησε αριστούχος από τη Γαλλική Ακαδημία Μόδας. Μαζί με τον Ντίνο (του οποίου τα κεντήματα ο ίδιος ο Αλέξανδρος Ιόλας είχε χαρακτηρίσει έργα τέχνης) κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην Αθήνα, με πείσμα και μεγάλες φιλοδοξίες. Πραγματοποίησαν την παρθενική τους επίδειξη στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» και σταδιακά καθιερώθηκαν ως σχεδιαστές σε μια κοινωνία που έπειτα από καταστροφές και πολέμους ήθελε να γευθεί τις χαρές της ζωής. Ο Κώστας ήταν άριστος στο να παίρνει μέτρα και να φτιάχνει πατρόν, ο Ντίνος ήταν άπιαστος στη βελόνα.
Μία από τις πρώτες Αθηναίες που εμπιστεύθηκαν την εμφάνισή τους στα χέρια των Μαυρόπουλων ήταν η Διαμαντίνα Αβέρωφ, κόρη Λυκιαρδόπουλου και σύζυγος του Ευάγγελου Αβέρωφ, που υπήρξε μία από τις πλέον καλοντυμένες κυρίες της πρωτεύουσας. Βέβαια, από το ατελιέ που ήταν αρχικά στην οδό Κριεζώτου (εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το μουσείο και ατελιέ Χατζηκυριάκου Γκίκα, μετά πήγε στη Σκουφά και αργότερα στη Λουκιανού) πέρασαν όλες όσες ήθελαν να ξεχωρίζουν. Η Αβέρωφ ήταν άλλωστε εκείνη που είπε στη Φρειδερίκη για τους δύο ταλαντούχους νέους. «Givenchy ή Balenciaga;» τη ρώτησε μια μέρα η βασίλισσα για το ρούχο της. «Οχι, μεγαλειοτάτη. Δυο νέα παιδιά από τον Πειραιά», απάντησε εκείνη, ανοίγοντας την «πόρτα» στους αδελφούς Μαυρόπουλους για περαιτέρω εξέλιξη. Ο οίκος εξυπηρετούσε και το Παλάτι, με την υποχρέωση τα φορέματα που ράβονταν για τη Φρειδερίκη και την Αννα Μαρία να μην αντιγραφούν για άλλη κυρία τουλάχιστον για ένα χρόνο.
Το 1959 συνεργάστηκαν με την Τζένη Καρέζη, που τους πρότεινε την ενδυματολογική επιμέλεια για την ταινία «Το νησί των γενναίων», για να ακολουθήσουν αργότερα η Μαίρη Χρονοπούλου, η Ζωή Λάσκαρη κ.ά. Οι αδελφοί Μαυρόπουλοι ήταν εξίσου δημοφιλείς και στις τραγουδίστριες. Η Βίκυ Μοσχολιού τους αγαπούσε πολύ, η Μαίρη Λίντα το ίδιο, η Ρίτα Σακελλαρίου επίσης. Αριστοκράτισσες και πρώτες κυρίες έσπευδαν στο ατελιέ για τις δικές τους εμφανίσεις, με πρώτη τη Μαργαρίτα Παπανδρέου. Ο οίκος –που πήρε αργότερα νέα πνοή με την άφιξη του Νικόλα Μαυρόπουλου– διακρίθηκε και για τα καταπληκτικά νυφικά του. Κάποια από αυτά είχαμε δει στην έκθεση «Νύφες» στο Μουσείο Μπενάκη, αλλά και στο Φουγάρο του Ναυπλίου. Η Ιωάννα Παπαντωνίου είχε βραβεύσει πρόσφατα τον Κώστα Μαυρόπουλο για την προσφορά του, αλλά και για μια δωρεά που είχε κάνει στο ίδρυμα που φέρει το όνομα του πατέρα της, Βασίλη Παπαντωνίου.
