Μέχρι στιγμής έχουμε βιώσει κάθε είδους ανισότητα αλλά στον κατάλογο προσετέθη ακόμα μια κατηγορία: η μετεωρολογική. Ενώ η Μαγνησία και η Θεσσαλία πλήρωναν βαρύτατο τίμημα με τις πλημμυρικές βροχοπτώσεις, η Χίος στην οποία βρέθηκε η στήλη, δεν είδε ούτε μια σταγόνα βροχής. Ο καλός καιρός επέτρεψε και τη διοργάνωση του 2ου Μεσαιωνικού Φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε σε πολλά μέρη του νησιού, από τα οποία ξεχώρισαν οι εκδηλώσεις σε ένα παλιό βενετσιάνικο αρχοντικό του Κάμπου. Πρόκειται για ένα θαυμάσιο οικοδόμημα του 16ου αιώνα, το οποίο αποκατέστησε με μεγάλη φροντίδα το ζεύγος Νινέτας και Νίκου Βαφειά, σεβόμενο απολύτως την ιστορική του φυσιογνωμία. Εκεί, στον φιλόξενο κήπο, κάτω από μια θηριώδη φλαμουριά που πρέπει να φυτεύτηκε όταν άρχισε και η ανέγερση, από τη Δευτέρα έως και την Πέμπτη έλαβαν χώρα σημαντικές διαλέξεις και μουσικές βραδιές, που έδωσαν νέα πνοή σε αυτό το αρχιτεκτόνημα. Ακούστηκαν ξανά φωνές και μελωδίες.
Σε μία από τις ομιλίες ο Χιώτης ιστορικός και φιλόλογος Μιχάλης Μόσχος μας παρέθεσε μάλιστα διάφορες θεωρίες για το όνομα του αρχοντικού (Castelli) και πως εντέλει σχετίζεται με τους Ενετούς που είχαν ελάχιστη παραμονή στο νησί και όχι με τους Γενουάτες που κυριάρχησαν για αιώνες. Κάτω λοιπόν από το φύλλωμα της φλαμουριάς, ο εξαιρετικά αγαπητός Ρόντρικ Μπίτον, τέως κάτοχος της έδρας Κοραή, έδωσε μια ωραία ομιλία για τους φιλέλληνες του Αγώνα του 1821, ενώ ο Γιώργος Μπαμπινιώτης μάς εξήγησε πώς ο Κοραής ήταν τρόπον τινά ο πρώτος Ελληνας γλωσσολόγος. Ο ιστορικός τέχνης Τάκης Μαυρωτάς ανέλυσε τον διάσημο πίνακα του Ντελακρουά που αφορούσε τη σφαγή της Χίου και ο Γιάννης Μετζικώφ (που είναι χιακής καταγωγής από την πλευρά της μητέρας του) μίλησε για την ομορφιά. Ο επιχειρηματίας και συγγραφέας Χρύσανθος Πανάς εστίασε στο παρελθόν, παρόν και μέλλον των ελληνικών νησιών.
Βρέθηκαν στο κοινό αλλά έδωσαν και χαιρετισμούς ο μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκος, ο Βρετανός πρέσβης Μάθιου Λοτζ, που εκτίμησε ιδιαίτερα τα μοναδικά χαρακτηριστικά της Χίου, αλλά και ο λόρδος του Σεντ Αντριους και επικεφαλής του Πανεπιστημίου Μπόλτον, ο οποίος αναφέρθηκε στον πολιτιστικό και ιστορικό πλούτο του νησιού.
Θα αναρωτηθεί κανείς πώς αυτές οι διαφορετικές ομιλίες μπορούν να ενταχθούν κάτω από το γενικό ορόσημο του Μεσαίωνα. Ακριβώς εκεί ξεχωρίζει η Χίος από πολλά άλλα νησιά του αρχιπελάγους, καθώς λόγω της μαστίχας αλλά και της γεωγραφικής της θέσης, ακόμα και όταν οι Γενουάτες την παρέδωσαν στους Οθωμανούς, δεν γνώρισε τον μαρασμό. Συνεπώς, προσωπικότητες, όπως λ.χ. αυτή του Κοραή, μπόρεσαν αιώνες αργότερα να επωφεληθούν από αυτό το πυκνό πλέγμα καλλιέργειας, κοσμοπολιτισμού, εξωστρέφειας που είχαν οι Χιώτες ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές της ιστορίας τους.
Η μουσική είχε και αυτή τον δικό της ρόλο στις βραδιές του, με την οικοδέσποινα Νινέτα Βαφειά μάλιστα να κάθεται στο πιάνο με τον επίσης πιανίστα Φώτη Νέζη και να συνοδεύει τη σοπράνο Ελενα Κελεσίδου και τον Γιώργο Ντάβλα. Το κοινό απόλαυσε και μια πολύ ωραία ομιλία που έγινε από την Ελενα Ματθαιοπούλου για το πώς η Χίος κάνει αισθητή την παρουσία της στην όπερα. Το φεστιβάλ είναι ένας νεόκοπος θεσμός με κινητήριο δύναμη τη Δήμητρα Μουτζούρη, την υποστήριξη της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, του υπουργείου Πολιτισμού αλλά και του ΕΟΤ.
