Οση ώρα διήρκεσε την Τρίτη το βράδυ η τιμητική τελετή για τους σπουδαιότερους δωρητές του Μουσείου Μπενάκη για το 2022, ένας κατάλογος με ονόματα φιγουράριζε στη γιγαντοοθόνη του αμφιθεάτρου της οδού Πειραιώς. Αν είχε κανείς την υπομονή να διαβάσει τα χιλιάδες επίθετα των ανθρώπων που από το 1930 υποστήριξαν οικονομικά και ηθικά το δημιούργημα του Αντώνη Μπενάκη, θα ανακάλυπτε ότι πρόκειται για την ελληνική αστική τάξη των τελευταίων 100 ετών. «Περισσότερο ή λιγότερο γνωστές προσωπικότητες, μέλη οικογενειών μαζί με απλούς πολίτες, φορείς και ιδρύματα, έβαλαν το δικό τους λιθαράκι ώστε σήμερα το μουσείο να αντικρίζει το μέλλον με αισιοδοξία», υπογράμμισε στην εισαγωγή της η Ειρήνη Γερουλάνου. Ας μην ξεχνάμε πως σε λιγότερο από επτά έτη το μουσείο κλείνει πια έναν αιώνα ζωής, έχοντας προσφέρει στην Ελλάδα μια κιβωτό ιστορίας, μνήμης, αλλά και ένα λαμπρό παράδειγμα για τη συνεισφορά των ιδιωτών.
Αυτή κορυφώθηκε στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, όταν χρειάστηκε να γίνουν επώδυνες περικοπές. Εντούτοις, αυτή η ανάταξη ήταν και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία αλλαγών που έδωσαν στο Μουσείο Μπενάκη τη μορφή που χρειάζεται για να λειτουργεί εύρυθμα τον 21ο αιώνα, υπογράμμισε η πρόεδρος της διοικητικής επιτροπής. Η ίδια έχει υπηρετήσει τον θεσμό από διαφορετικές θέσεις εδώ και 40 ολόκληρα χρόνια με συγκινητική ταπεινότητα, εργασιομανία και αφάνταστη αφοσίωση. Κεντρικός ομιλητής της βραδιάς ο Παναγής Βουρλούμης, λαμπρός οικονομολόγος και γιος του ζωγράφου Ανδρέα Βουρλούμη. «Πατάω σε δύο βάρκες», ομολόγησε, λέγοντας ότι ναι μεν φοράει το «καπέλο» του μάνατζερ, από την άλλη όμως μεγάλωσε σε ένα σπίτι όπου η τέχνη και η πνευματικότητα είχαν πρωτεύουσα θέση. «Αυτήν τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο όραμα και στον βιοπορισμό καλείται να πετύχει και ένα μουσείο», υπογράμμισε.
«Τα μουσεία είναι συνήθως ελλειμματικοί οικονομικά οργανισμοί εκ κατασκευής τους. Η επιτυχία τους δεν κρίνεται από την αύξηση των κερδών όπως θα συνέβαινε σε μια επιχείρηση, και έτσι τόσο το κράτος όσο και ο ιδιωτικός τομέας καλούνται να παράσχουν τη στήριξή τους», είπε ο κ. Βουρλούμης, υπογραμμίζοντας ότι στην πατρίδα μας δεν δίδονται φορολογικά κίνητρα στους έχοντες για να κάνουν δωρεές όπως στις πλέον προηγμένες χώρες στον κόσμο, ενώ οι μη κερδοσκοπικές οργανώσεις φορολογούνται και αυτές με βαρύ χαράτσι. Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλά από τα πλουσιότερα ιδρύματα της Ελλάδας αποκτούν έδρα στο εξωτερικό για να αποφύγουν αυτόν τον σκόπελο. Με την τοποθέτησή του έθιξε ένα πολύ σημαντικό θέμα που ήλπιζε κανείς ότι θα διόρθωνε η σημερινή κυβέρνηση, αλλά φευ! Φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Η βραδιά βέβαια ήταν αφιερωμένη σε όλους όσοι πέρυσι ξεχώρισαν για την προσφορά τους προς το μουσείο. Το βραβείο «Αντώνης Μπενάκης 2022» για τη μεγαλύτερη οικονομική στήριξη έλαβε ένας δωρητής που επιθυμούσε να παραμείνει ανώνυμος. Το βραβείο «Αγγελος Δεληβορριάς» για τον εμπλουτισμό των συλλογών του μουσείου πήγε στην Κορνηλία Χατζηασλάνη-Μπούρα και στον Νικία Μπούρα για την παραχώρηση των πλουσιότατων αρχείων του Χαράλαμπου Μπούρα. Μητέρα και γιος ανέβηκαν συγκινημένοι στο βήμα για να μιλήσουν για τον αγαπημένο Μπάμπη Μπούρα, που ήταν και ο ίδιος επί δεκαετίες στενός συμπαραστάτης του ιδρύματος. Το βραβείο «Μαρίνος Γερουλάνος» για την εθελοντική προσφορά απονεμήθηκε στην Ελίνα Σμπώκου. Σε προχωρημένη εγκυμοσύνη –τα δίδυμά της όπου να ‘ναι φτάνουν–, παρέλαβε το βραβείο της με το πιο θερμό χειροκρότημα της τελετής.
