Η ανθρωπότητα κληρονόμησε τη μυθολογία από την αυγή του χρόνου. Πώς όμως φτάνουν οι μύθοι έως τον άνθρωπο του 21ου αιώνα; Ποια είναι η διαδρομή τους; Το αμφιθέατρο Ρισελιέ του ιστορικού Πανεπιστημίου της Σορβόννης, το βράδυ της Δευτέρας 15 Ιανουαρίου, ήταν κατάμεστο στην εκδήλωση «L’héritage des mythes» με θέμα τους αρχαίους ελληνικούς μύθους στις τέχνες και στα γράμματα, που διοργάνωσε το Ελληνικό Ιδρυμα Πολιτισμού στο Παρίσι, σε συνεργασία με το Τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σορβόννης και τον πολιτιστικό οργανισμό Delphys. Στην εκδήλωση έδωσαν το «παρών» προσωπικότητες όπως ο ομότιμος καθηγητής Συγκριτικής Γραμματολογίας και μέλος της Ακαδημίας Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών της Γαλλίας, Πιερ Μπρινέλ, αλλά και ο διευθυντής του Τμήματος Μουσικής της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας, Ματιάς Οκλέρ, σε μια εξαιρετική συνομιλία με τον Γιώργο Αρχιμανδρίτη, διδάκτορα Συγκριτικής Γραμματολογίας της Σορβόννης, συγγραφέα, δημιουργό ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών τέχνης και πολιτισμού και εκπρόσωπο του ΕΙΠ στο Παρίσι. Μαζί και η Γαλλίδα ηθοποιός και σκηνοθέτις Σαντρίν Ντιμά, θυγατέρα της Ρενά Ντιμά, που τόσο τίμησε τις ελληνικές της ρίζες.
Η συζήτηση εστίαζε σε εκείνα τα χαρακτηριστικά των μύθων που τους επιτρέπουν να επανεμφανίζονται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και σε άλλα ιστορικά, γεωγραφικά, κοινωνικά και αισθητικά πλαίσια. Ο Μπρινέλ και ο Οκλέρ εξήγησαν στον Γ. Αρχιμανδρίτη τον τρόπο με τον οποίο η κάθε εποχή προσεγγίζει τους μύθους, από την Αναγέννηση μέχρι σήμερα, τη σχέση των μύθων με την ψυχανάλυση, καθώς και με πολλές διαφορετικές μορφές τέχνης όπως το μυθιστόρημα, η ποίηση, το θέατρο, η όπερα, ο χορός, ο κινηματογράφος, η ζωγραφική, η γλυπτική, το κόμικς κ.ά. Μεταξύ άλλων, διαβάστηκαν αποσπάσματα από την «Ηλέκτρα» του Ούγκο φον Χόφμανσταλ, η οποία έγινε όπερα από τον Ρίχαρντ Στράους (1909), και τον «Θησέα» του Αντρέ Ζιντ (1946), ενώ ακούστηκε αρχειακό υλικό από συζήτηση του Γιώργου Αρχιμανδρίτη με τον Κλοντ Πικάσο πάνω στην ιδιαίτερη σχέση του πατέρα του, Πάμπλο, με τον ελληνικό πολιτισμό και ειδικότερα με τον μύθο του Μινώταυρου: «Καθώς αποφάσισε να αναδομήσει την ιστορία της τέχνης», ακούστηκε να λέει ο γιος του καλλιτέχνη, «ήταν φυσικό να γυρίσει πίσω στον χρόνο και να εμπνευστεί από τον χαρακτήρα του ελληνικού τρόπου σκέψης. Στην αρχή έκανε πολλά ακαδημαϊκά και κλασικά έργα, προσπάθησε όμως να βρει και άλλους, καινούργιους τρόπους έκφρασης, προσεγγίζοντας θέματα από την ελληνική μυθολογία. Αναζητούσε σ’ αυτά ένα νόημα για τον ίδιο. Ετσι συναντήθηκε με τη μυθική μορφή του Μινώταυρου, καθώς έβλεπε τον εαυτό του σαν ένα τέρας. Αυτό τον τράβηξε σ’ αυτόν, γι’ αυτό ταυτίστηκε μαζί του». Η βραδιά έκλεισε με θεατρικό αναλόγιο από τη Σαντρίν Ντιμά, η οποία διάβασε την «Αντιγόνη» από τις «Φωτιές» της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ (1936), κείμενο πάνω στην έννοια του έρωτα έτσι όπως αυτή παρουσιάζεται μέσα από το πεπρωμένο της τραγικής ηρωίδας.
Στη βραδιά παρευρέθησαν o πρέσβης της Ελλάδας στη Γαλλία, Δημήτριος Ζεβελάκης, η Παλόμα Πικάσο, κόρη του διάσημου ζωγράφου, η σκηνοθέτις Ζιλί Γαβράς, η γκαλερίστα Βάσια Εμπειρίκος και πολλές άλλες προσωπικότητες του ακαδημαϊκού, καλλιτεχνικού και πνευματικού κόσμου της Γαλλίας.
