Εχει μια στόφα που λείπει από τους Ελληνες πολιτικούς. Hταν ίσως οι ουσιαστικές απαντήσεις του, η ειλικρίνειά του, αλλά κυρίως ο αέρας του statesman που περιέβαλε τον Τζον Σαρμπάνη στην πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχε την Τετάρτη το πρωί με φοιτητές του Deree, στη Βιβλιοθήκη του Κολλεγίου. Τα 18 χρόνια που πέρασε ως βουλευτής σίγουρα τον πλούτισαν με εμπειρίες, αλλά αυτό που τον διαμόρφωσε εξ απαλών ονύχων ήταν το πολιτικό κληροδότημα του πατέρα του. Ο Πολ Σαρμπάνης μαζί με τον Μάικλ Δουκάκη και τον Τζον Μπράντεμας ήταν η τριάδα που άνοιξε τον δρόμο για την κοινωνική καταξίωση της ελληνοαμερικανικής κοινότητας, μέσα από την εκλογή τους στις κορυφαίες θέσεις της αμερικανικής πολιτικής σκηνής. Και ως γιος ενός τέτοιου σκαπανέα αναφέρθηκε πολύ συχνά στον γονιό του κατά τη διάρκεια των απαντήσεών του προς τη Μικαέλα Κρισίλια και τον Γιώργο Βουγιατζή, τους δύο νέους που ανέλαβαν να του κάνουν όλες τις δύσκολες ερωτήσεις, με τον καλό συνάδελφο Αθανάσιο Ελλις να συντονίζει.
Γιατί όμως ο εξαιρετικά επιτυχημένος πολιτικός, που έχει εργαστεί ακαταπόνητα σε τομείς όπως το περιβάλλον και η ενέργεια, δεν θέλει να είναι ξανά υποψήφιος στις εκλογές του Νοεμβρίου; «Δεν είναι αυτό που έγραψαν κάποιοι, ότι εγκαταλείπω ένα “κτίριο που φλέγεται” για να σωθώ ο ίδιος», υπογράμμισε, εννοώντας ότι το πολιτικό παίγνιο από την εκλογή του Τραμπ και μετά έχει αλλάξει, ενώ το εκλέγεσθαι στις ΗΠΑ έχει γίνει μια υπόθεση που απαιτεί συνεχή άγρα δωρεών. «Είναι πως θα ήθελα να κάνω πράγματα και μετά την πολιτική. Δεν ξέρω ακόμα τι, αλλά αυτό για το οποίο είμαι σίγουρος είναι ότι θα εξακολουθήσω να υπηρετώ την κοινωνία». Φαντάστηκα πόσο απίθανο θα ήταν για ένα συμπατριώτη μας, εκλεγμένο στη Βουλή, ακόμα μάχιμο και δημοφιλή, να τερματίσει από μόνος την πολιτική διαδρομή του. Kαι πόσο ωραίο ήταν για το νεανικό ακροατήριο της εκδήλωσης να ακούει ένα βουλευτή να ομολογεί πως ακόμα δεν έχει σχεδιάσει τα επόμενα βήματά του. Δικαίωσε πραγματικά τον τίτλο του επιδραστικού ομιλητή στον κύκλο εκδηλώσεων όπου εντάχθηκε.
Με την ίδια ευθύτητα δεν απέφυγε ούτε τη δύσκολη ερώτηση για την ηλικία του προέδρου Μπάιντεν, τονίζοντας ότι ο τελευταίος έχει όλη την πείρα που χρειάζεται, τη γνώση και τη συναίσθηση της θέσης του παγκόσμιου ηγέτη. Αναφέρθηκε στις σχέσεις Ελλάδας και Αμερικής, στην τεχνητή νοημοσύνη, στα νομοσχέδια που εισηγήθηκε και στις πολιτικές πρωτοβουλίες του, μην κρύβοντας ποτέ ότι αυτή η περίοδος που διάγει ο πλανήτης είναι πραγματικά κρίσιμη για το μέλλον της δημοκρατίας. Η τελευταία δέχεται πιέσεις από λαϊκιστές που προσεγγίζουν τμήματα της κοινωνίας τα οποία αισθάνονται εξοστρακισμένα από τον σύγχρονο κόσμο και τις αντιλήψεις που τον διέπουν. Οσο για την περίπτωση επανεκλογής του Ντόναλντ Τραμπ, ο Σαρμπάνης δεν έκρυψε την ανησυχία του. Δεν είναι σαν την πρώτη θητεία που ήρθε σχεδόν ως έκπληξη και για τον ίδιο τον Τραμπ. Τώρα τόσο ο τέως πρόεδρος όσο και το επιτελείο του είχαν τον χρόνο να προετοιμαστούν ακόμα και για να αμφισβητήσουν εκ νέου τη νομιμότητα του αποτελέσματος αν οι Δημοκρατικοί επικρατήσουν με μικρό ποσοστό.
Προσηνής, ευγενής, ο Σαρμπάνης βρέθηκε να πολιορκείται από νέα παιδιά που ήθελαν να τον γνωρίσουν και να του μιλήσουν. Οπως είπε και ο πρόεδρος του Deree, άλλωστε, στα νιάτα του ο βουλευτής ως υπότροφος Fulbright είχε ζήσει ένα χρονικό διάστημα στην Ελλάδα και περνούσε συχνά το κατώφλι του Κολλεγίου για να παίξει μπάσκετ.
