Ηταν ένα δώρο για την πόλη, το Φεστιβάλ Αθηνών και την οδό Πειραιώς η από το 2006 αξιοποίηση μέρους των εγκαταστάσεων του παλιού βιομηχανικού συγκροτήματος της επιπλοποιίας Τσαούσογλου στο νούμερο 260 της οδού Πειραιώς. Ανανέωσε σημαντικά τη φυσιογνωμία του φεστιβάλ κι έδωσε ζωή σε ένα σημείο του μοναδικού αυτού δρόμου που συνδέει την Αθήνα με τον Πειραιά και παλεύει δεκαετίες τώρα να εξελιχθεί σε δυναμικό πολιτιστικό άξονα, λόγω της παρουσίας μεγάλου αριθμού πολιτιστικών υποδομών κατά μήκος του (Τεχνόπολη, ΑΣΚΤ, Ελληνικός Κόσμος, Ιδρυμα Κακογιάννη, Σχολείον της Αθήνας – Ειρήνη Παπά).
Τώρα, λίγους μόλις μήνες μετά την εξαγορά του συγκροτήματος από το υπουργείο Πολιτισμού (ανήκε στην Εθνική Τράπεζα) έναντι 13 εκατ. ευρώ, είναι έτοιμη από τις υπηρεσίες του υπουργείου η στρατηγική μελέτη της διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου των κηρυγμένων κτιρίων της παλιάς βιομηχανικής μονάδας. Και η αλήθεια είναι ότι οι θεατές του Φεστιβάλ Αθηνών ανυπομονούν για την αναβάθμιση των υποδομών της Πειραιώς 260, καθώς πέρα από τα αμιγώς αισθητικά ζητήματα συνυπάρχουν και καθαρά λειτουργικά που έχουν σημαντική επίπτωση στη συνολική εμπειρία.
Αντικείμενο της στρατηγικής μελέτης αποτελεί ο σχεδιασμός της γενικής διάταξης των εξωτερικών χώρων του συγκροτήματος, της κίνησης του κοινού (είσοδοι, διαδρομές, προσβάσεις) και της κίνησης οχημάτων (βαρέος τύπου, υπηρεσιακά, Ι.Χ. εργαζομένων, Ι.Χ. επισκεπτών), προκειμένου να υπηρετούνται οι προτεινόμενες χρήσεις. Διακριτό αντικείμενο της μελέτης αποτελεί η φύτευση του χώρου, η διαχείριση του νερού, τα υλικά της δαπεδόστρωσης σύμφωνα με τις αρχές της οικολογίας τοπίου, της βιοποικιλότητας, της ανθεκτικότητας και της δημιουργίας βιώσιμων οικοσυστημάτων. Στόχος είναι η διατήρηση του βιομηχανικού του ύφους με παρεμβάσεις που μετατρέπουν την παλαιά βιομηχανική εγκατάσταση σε σύγχρονο χώρο συνάθροισης κοινού και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Σύμφωνα με την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, στα 31.687 τ.μ. της παλιάς βιομηχανίας δημιουργείται ένας ισχυρός πολιτιστικός πόλος, πέρα από το Ελληνικό Φεστιβάλ, το οποίο προφανώς θα συνεχίσει να στεγάζεται στον χώρο, ενώ προβλέπεται η λειτουργία και εργαστηρίων παραγωγής πιστών αντιγράφων και Γλυπτοθήκης – Μοντελοθήκης, επισκέψιμων από το κοινό, όπως και χώροι πωλητηρίου, αναψυκτηρίου και αποθηκών.
Πώς θα υλοποιηθούν όλα αυτά; Με κατεδαφίσεις δευτερευόντων κτισμάτων και διανοίξεις περασμάτων, σε υφιστάμενους κτιριακούς όγκους, σχεδιάζεται ένα δίκτυο κινήσεων και θεάσεων τόσο στο εσωτερικό του βιομηχανικού συγκροτήματος, αλλά και στη σχέση του με την πόλη. Ο φιλόδοξος στόχος είναι ο ελεύθερος χώρος ανάμεσα στα κτίρια να δίνει την εντύπωση ότι έχει καταληφθεί από τη φύση, καθώς προβλέπονται φυτεύσεις δένδρων, ενώ θάμνοι και πόες θα καλύπτουν συνολικά έκταση πάνω από 2.000 τ.μ. Διαμορφώνεται δηλαδή ένα είδος πάρκου με τοπικές πυκνώσεις και αραιώσεις στη βλάστηση, ικανό να φιλοξενεί ποικίλες εκδηλώσεις. Η παρέμβαση του πρασίνου ολοκληρώνεται με τη δημιουργία ενός τρισδιάστατου/κατακόρυφου κήπου με αναρριχητικά φυτά, που αξιοποιεί τον φέροντα οργανισμό του βιομηχανικού κελύφους. Ο υπάρχων βιομηχανικός εξωτερικός χώρος διατηρεί τον χαρακτήρα του, ενώ παράλληλα, με τη χρήση φυσικών, απλών υλικών, μεταλλάσσεται σε χώρο συνάντησης και εκδηλώσεων. Στόχος είναι η ενεργειακή ανεξαρτησία του συγκροτήματος μέσα από την αξιοποίηση της ηλιακής και γεωθερμικής ενέργειας και η ενεργειακή του πιστοποίηση ως «πράσινου».
[email protected]
